Page Text
________________
निशीथ - छेदसूत्रम् - २ - १० / ६५०
चू- 'खितिपतिट्ठिय' नगरं । 'जियसत्तू' राया । 'धारिणी' देवी । 'सुबुद्धी' सचिवो । तत्थ नगरे 'धनो' नाम सेट्ठी । तस्स 'भद्दा' नाम भारिया । तस्स य धूया भट्ठा। साय माउपियभाउयाण य उवातियसयलद्धा । मायपितीहि य सव्वपरियणो भण्णति - "एसा जं करेउ न केण ति किंचिच्चकारेयव्वं" ति । ताहे लोगेण से कयं नाम अच्चंकारियभट्ठा। सा य अतीवरूववती, बहुसु वणियकुलेसु वरिज्जति ।
१७८
धनो य सेट्ठी भणति - जो एयं न चंकारेहिति तस्सेसा दिज्जिहिति त्ति । एवं वरगे पडिसेहेति । अन्नया सचिवेण वरिता । धणेण भणियं - जइन किंचि वि अवराहे चंकारेहिसि तो ते पयच्छामो। तेन य पडिसुयं । तस्स दिन्ना । भारिया जाता। सो य न चंकारेति । सो य अमच्चो रातीते जामे गते रायकज्जाणि समानेउं आगच्छति । सा तं दिने दिने खिंसति सवेलाए नागच्छसित्ति । ततो सवलाए एतुमाढत्तो । अन्नया रन्नो चिंता जाता - किमेस मंती सवेलाए गच्छति त्ति ।
रन्नो अन्नेहिं कहियं - एस भारियाए आणाभंगं न करेति त्ति । अन्नया रन्ना भणियं - इमं एरिसं तारिसं च कञ्जं च सवेलाए तुमे न गंतव्वं । सो ओसुअभूतो वि रायाणुअत्तीए ठितो । साय रुट्ठा वारं बंधेउं ठिता । अमची आगतो उस्सूरे, “दार - मुग्घाडेहि "त्ति बहुं भणिता वि जाहे न उग्घाडेति ताहे तेन चिरं अच्छिऊण भणिता - "तुमं चेव सामिणी होज्जासि त्ति अहो मे आलो अंगीकतो” । ताहे सा "अहमालो" त्ति भणिया दारमुग्धाडेउं पियघरं गता । सव्वालंकारविभूसिता अंतरा चोरेहिं गहिता । तासे सव्वालकारं घेत्तुं चोरेहिं सेमावतिस्स उवनीता ।
तेन सा भणिता - मम महिला होहि त्ति । सो तं बला न भुंजति, सा वि तं नेच्छति । ताहे तेन विसा जल्लगवेज्जस्स हत्थे विक्कीता । तेन वि सा भणिता-मम भज्जा भवाहि त्ति । तं पि अनिच्छंतीए तेन वि रुसिएण भणिता - "वणं" - पाणीयं, तातो जलूगा गेण्हाहि" त्ति । सा अप्पाणं नवनीएण मक्खेउं जलमवगाहति, एवं जलूगातो गेण्हति । सा तं अननुरूवं कम्म करेति न य सीलभंगं इच्छति । सा तेन रूहिरसावेण विरूवलावण्णा जाया । इतो य तस्स भाया दूयकिच्चेण तत्थागतो, तेन सा अनुसरिस त्ति काउं पुच्छिता, तीए कहियं, तेन दव्वेण मोयाविया आनिया य । वमणविरयणेहिं पुण नवसरीरा जाता । अमच्चेण य पच्चाणेउघरमाणिया सव्वसामिणी ठविया । ता सो कोहपुरस्सरस्स माणस्स दोसं दद्धुं अभिग्गहो गहितो - "न मे कोहो मानो वा कायव्वो । [भा. ३१९७] सयगुणसहस्सपागं, वणभेसज्जं जतिस्स जायणया । तिक्खुत्त दासिभिंदण, न य कोहो सयं च दानं च ॥
चू- तस्स घरे सयसहस्सपागं तेल्लमत्थि, तं च साहुणा वणसंरोहणत्थं ओसढं मग्गियं । ताए य दासचेडी आणता, “आनेहि" त्ति । ताए आणंतीए सहतेल्लेण एगं भायणं भिन्नं । एवं तिन्नि भायणाणि भिन्नाणि । न य सा रुट्ठा। तिसु य सयसहस्सेसु विणट्ठेसु चउत्थवाराए अप्पणा उट्ठेऊणं दिन्नं । जइ ताए कोहपुरस्सरो मेरुसरिसो मानो निज्जितो तो साहुणा सुट्टुतरं गिहंतव्वो इति ॥ मायाए इमं
[भा. ३१९८] पासत्थि पंडरज्जा, परिन्न-गुरुमूल-नात अभिआगा । पुच्छा तिपडिक्कमणे, पुव्वब्भासा चउत्थं पि ॥
चू-नाणातितियस्स पासे ठितापासत्थी, सरीरोवकरणब (पा) उसा निच्चं सुक्किल्लवासपरिहरिता
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003320 |
| Book Title | Agam Suttani Satikam Part 16 Nishitha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 412 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith |
| File Size | 20 MB |