Agam Suttani Satikam Part 16 Nishitha

SR No.: 003320
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 412
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 20 MB

Page 171

१६८
निशीथ - छेदसूत्रम् -२-१०/६५०
मा होहिति निद्धम्मो, भोयणमोए य उड्डाहो ॥
- जो पुराणो भावियसो वा एते मोत्तुं सचित्ते - सेसा सचित्ता न पव्वाविज्जति । अह पव्वाविंति सेहं सेहिं वा तो चउगुरुं आणातिया य दोसा । वासासु पव्वावितो मा होहिति निद्धम्मो तेन न पव्वाविज्जति । कहं "निद्धम्मो" भवति ? उच्यते- “वासंते मा नीहि, आउक्कायातियविराधणा भवति” । ताहे सो भणाति - जइ एते जीवा तो निसग्गमाणे किं भिक्खं गेण्ह ? वियारभूमिं वा गच्छ ? कहं वा तुभे अहिंसगा साहवो य वासासु चलणे न धोवंति पायलेहणियाए णिल्लिहंति ? ता सो भणाति - असुद्धं चिक्खल्लं मद्दिऊण पाए न धोवंति, असुइणो एते, समलस्स य कओ धम्मो । एवं विप्परिणतो उण्णिक्खमति । अहवा- सागारियं काउं साहवो पाए धोवंति ततो असामायारी पाउसदोसो य, असमंजसं ति काउं न सहति णिद्धम्मो अ भवति ।
"भोयणमोए य उड्डाहो "त्ति वासे पडेत अभाविते सेहे वहीतो आनितं जइ मंडलीए भुंजति तो उड्डा करेति, पाणा इव एए परोप्परं संकट्ठे भुंजंति । अहंपि नेहिं विट्टालितो । ताहे विष्परिणमति । अह मंडलीए न भुंजति ताहे असामायारी समया य न कता भवति । जति वा ते साहवो निस्सग्गमाणे मत्तसु उच्चरा- पासवणाति आयरंति, सोय तं दद्धुं विप्परिणामेज्जा, उन्निक्खमते, उड्डाहं च करेति । अह साहवो सागारियं ति काउं धरेंति तो आयविराहणा । अह निसग्गंते चेव निसिरंति तो संजमविराधणा । जम्हा एवमादिदोसा तम्हा वासासु पज्जोसविते न पव्वावेतव्वो । पुराणसड्ढे पुण एते दोसा न भवंति, तेन ते पव्वाविज्जंति । कारणे पज्जोसविते वि पव्वाविजंति । अतिसति जाणिऊण जत्थ पुव्वुत्ता दोसा नत्थि तं पव्वावेति । अनतिसति वि अव्वोच्छित्तिमाइकारणेहिं पव्वावेति । इमंच जयणं करेंति - विचित्तं महतिं वसहिं गेण्हंति, आउक्कायजीवचोदणे पन्नविज्जति, असरीरो धम्मो नत्थि त्ति काउं, मंडलीमोएसुजत्तं करेंति, अन्नाए वसहीए ठवेंति, जत्तेण य उवचरंति ।। “सचित्ते "त्ति गयं । इदानिं “ अचित्ते "त्ति दारंडगलच्छारे लेवे, छड्डुण गहणे तहेव धरणे य । पुंछण- गिलाण - मत्तग, भायणभंगाति हेतू से ॥
[भा. ३१७५]
चू- छार-डगल-मल्लमातीणं गहणं, वासाउडुबद्धगहियाण वोसिरणं, वत्थातियाण धरणं, छाराइयाण वा धरणं, जति न गेण्हंति तो मासलहुं, जा य तेहिं विना गिलाणातियाण विराहना, भायणे वि विराधिते लेवेण विना । तम्हा घेत्तव्वाणि । छारो गहितो एक्कोणे घनो कज्जति । जति न कज्जं तलियाहिं तो विगिचिज्जंति । अह कज्जं ताहि तो छारपुंजस्स मज्झे ठविज्जति । पणयमादिसंसज्जणभया उभयं कालं तलियाडगलादियं च सव्वं पडिलेहंति । लेवं संजोएत्ता अप्पडिभुज्जमाणभायणहेट्ठ पुप्फगे कीरति, छारेण उग्गुंठिज्जति, सह भायणेण पडिलेहिज्जति, अह अपभुज्जमाणं भायणं नत्थि ताहे भल्लगं लिंपिऊण पडिहत्थं भरिजति । एवं काणइ गहणं काणइ वोसिरणं काणइ गहणधरणं ॥ " दव्वट्ठवणा " गता । इदानिं “ भावट्ठवणा"।
[भा. ३१७६ ] इरिएसण भावाणं मणवयसा कायए य दुच्चरिते ।
अहिकरणकसायाणं, संवच्छरिए वि ओसवणं ॥
चू- इरियासमिती एसणासमिती भासासमिती एतेसिं गहणे - आयाण-निक्खेवणासमिती परिट्ठावणियासमितीय गहियातो। एतसु पंचसु वि समितीसु वासासु समिएण भवियव्वं । एवं