________________
उद्देशक : १०, मूलं-६४४, [भा. ३०१२]
१३७ चू-० चोदगो पुच्छति-"किं गिलाणो वेज्जसगासं निजउ, अह वेजो चेव गिलाणसमीवं आनिजउ?" एवं पुच्छिओ आयरियदेसिगो भणति - “समीवं वेज्जे आनिजंते पाहुडियदोसो भवति, तम्हा-गिलाणो चेव वेज्जधरं निजउ" ।आयरिओ भणति-एवं भणंतस्स चेव चउगुरुगा भवंति॥ [भा.३०१३] लिंगत्थमादियाणं, छण्हं वेजाण निजतो मूलं ।
संविग्गमसंविग्गे, उवस्सग्गंचेव आणेज्जा॥ चू-लिंगत्थो सावगों सन्नि अनभिग्गहियमिच्छो य अभिग्गहियमिच्छो य अन्नतिथिओ य एतेसि छण्हं पि गिहं गच्छउ गिलाणं घेत्तुं, नो उवस्सयं एते आनिजंति । अधिकरणदोषभयात् । संविग्गो असंविग्गो य एते दो विउवस्सयं चेव आनिजंति॥
चोदगो भणति - “पाहुडिय"त्ति अस्य व्याख्या[भा.३०१४] रह-हत्थि-जाण-तुरगे, अमुरंगादीहि एंते कायवहो।
आयमण-मट्टि-उदए, कुरुकुय सघरे तुपरजोगे॥ चू-हत्थितुरगादिगमेव जाणं।अहवा-रहादिगंसव्वं जाणं भण्णति । अहवा-सिविगादिगं जाणं भण्णति, अनुरंगा गड्डी, एवं आगच्छंते पुढदिकायवधो भवति । वेज्जेण य परामुसिए, गंडादिफालणे वा कते आयमंतस्स मट्टिय-उदगस्स य कुरुकुयकरण वधो भवति । सघरे पुण वेज्जस्स परजोग्गातो नाधिकरणं भवतीत्यर्थः ॥आचार्याह[भा.३०१५]वातातवपरितावण, मय मुच्छा सुण्ण किं सुसाणकुडी।
सव्वे व य पाहुडिया, उवस्सए फासुगा सा तु॥ चू-गिलाणो वेज्जघरं निजंतो वातेन आयवेणयपरिताविज्जति, लोगोयपुच्छति- “किं एस मतो निजति" । “सुण्ण"त्ति अंतरा निजतो मतो, वेज्जेण य उग्गाणिते मुहे मतो दिट्ठो भणति "किंमज्झघरं सुसाणकुडी, जेण मतं आणेह"।ततो वेजो सचेलोण्हाएज, सव्वम्मि यफलिहए छगणपाणियंदेज्ज । हे चोदग। गिलाणे निजंते समतिरेगा सव्वेवपाहुडिया। उवस्सएपुण फासुएण करेज्ज ।। “चोदगपुच्छ"त्ति दारं[भा.३०१६] उग्गहधारणकुसले, दक्खे परिणामिए य पियधम्मे ।
कालण्णू देसण्णू तस्साणुभए य पेसेजा ।। चू-वेजोवंदेसउग्गहणसमत्थो, अविस्सरणेणधारणासमत्थो, लिहणदव्वभागट्ठावणेयकुंशलो, शीघ्र करणतवात् दक्षो, अववादसद्दहणातो परिणामगो, निर्मिथ्यकरणत्वात् धर्मप्रियो, वेजसमीवपवेसे कालण्णू, देशग्रहणात् रिक्तक्षणः, क्षेत्रे-आसन्नं वा परिगृह्यते तंदेसंजानातीति देसन्नू । एरिसा गिलाणस्स य अनुमता ते जसमीवं पेसेज्जा । अहवा - “तस्से" ति वेज्जस्स जे अनुमता ते वेजसमीवे पेसेन्ज । वैद्यस्य यैः सार्धन विग्रहः लोकयात्रा इत्यर्थः ।। [भा.३०१७] एयगुणविप्पमुक्के, पेसंतस्स चउरो अनुग्घाया।
गीतत्थेहि य गमणं, गुरुगा य इमेहिं ठाणेहिं ।। चू-एयगुणविप्पमुक्के आयरिओ जति पेसति तो चउगुरुं पच्छित्तं, ते य गीयत्थे पेसेज्ज ।। इदानि “पमाणे" ति दारं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org