Page Text
________________
९६
सीयाभत्तणा पुच्छितो कहं समुद्दो तिन्नो ? भणति ।
निशीथ - छेदसूत्रम् -१
तव प्रसाद्भर्तुश्च ते देव तव प्रसादाच्च । साधून ते येन पितुः प्रसादात्तीर्णी मया गोष्पदवत्समुद्रः ॥
जइ तेन तिरिएण समुद्रो बाहाहिं तिन्नो तुमं कहं गंगं न तरिस्ससि । जं भणसि " कहं छम्मासे धारा धरिता," एत्थ वि सुणसु-लोगहितत्था सुरगणेहिं गंगा अब्भत्थिता अवतराहि मउयलोगं, तीए भणियं - कोमे धरेहिति निवडंतीं, पसुवतिणा भणियं - अहंते ऐग जडाए धारियामि, तेन सा दिव्वं वाससहस्सं धारिता । जइ तेन सा धरिता तुमं कहं छम्मासं न धरिस्ससि ? अह तो खंडपाणा कहितुमारद्धा । सा य भणइ - “ओलंवितंति अम्हेहिं जइ" अंजलिं 1 करिय सीसे ओसप्पेह जति न ममं तो भत्तं देमि सव्वेसिं, तो ते भांति - धुत्ती ! अम्हे सव्वं जगं तुलेमाणा किह एवं दीनवयणं तुब्म सगासे भणिहामो । ततो ईसिं हसेऊण खंडपाणा कहयति अहगं रायरजकस्स धूया, अह अन्नया सह पित्रा वत्थाण महासगडं भरेऊण पुरिससहस्सेण समं नदिं सलिलपुण्णं पत्ता, धोयातिं वत्थाइं, तो आयवदिण्णाणि उव्वायाणि, आगतो महावातो, तेन तानि सव्वाणि वत्थाणि अवहरिताणि, ततोहं रायभया गोहारूवं काऊण रयणीए नगरुज्जाणं गता, तत्थाहं चूयलया जाता, अन्नया य सुणेमि - जहा रयगा उम्मिट्टंतु, अभयोसिं, पडहसद्दं सोऊण पुण-नवसरीरा जाया, तस्स य सगडस्स नाडगवरत्ता जंबुएहिं छागेहिं भक्खिताओ, तओ मे पिउणा नाडगवरत्ताओ अण्णिस्समाणेण महिस- पुच्छा लद्धा, तत्थ नाडगवरत्ता बलिता । तं भह किमेत्थ सच्चं ? ते भांति - बंभकेसवा अंतं न गता लिंगस्स जति तं सच्चं तया तुह वयणं कहं असचं भविस्सइति ।
रामायणे वि सुजित - जह हनुमंतस्स पुच्छ महंतं आसी, तंच किल अनेगेहिं वत्थसहस्सेहिं वेठिऊण तेल्लघडसहस्सेहिं सिंचिऊण पलीवियं, तेन किल लंकापुरी दड्ढा । एवं जति महिसस्स वि महंतपुच्छेण नाडगवरत्ताओ जायाओ को दोसो ? अन्नं च इम सुई सुव्वति, जहा गंधारो रायारन्ने कुडवत्तणं पत्तो, अवरो वि राया किमस्सो नाम महाबलपरक्कमो, तेन य सक्को देवराया समरे निजिओ, ततो तेन देवरायेण सावसत्तो रन्ने अयगलो जातो, अन्नया य पंडुसुआ रज्जभट्ठा रन्ने ट्ठिता, अन्नया य एगागि नीग्गतो भीमो, तेन य अयगरेण गसितो, धम्मसुतो, य अयगरस्स मूलं पत्तो, ततो सो अयगरो माणुसीए वायाए तं धम्मसुतं सत्तपुच्छातो पुच्छति तेन य कहितातो सत्तपुच्छातो, ततो भीमं निग्गिलइ, तस्स सावस्स अंतो जातो, जातो पुणरवि राया। जइ एयं सच्चं तो तुमं पि सब्भूतं गोहाभूय सभावं गंतूण पुणण्णवा जाता । तो खंडपाणा भण्णति
एवं गते वि मज्झ पणामं करेह, जइ कहं जिप्पह तो काणा वि कवड्डिया तुब्भं मुल्लं न भवति । ते भांति कोम्हे सत्तो निञ्जिऊण । तो सा हसिऊण भणति - तेसिं वातहरियाण वत्थाण गवेसणाय निग्गया रायाणं पुच्छिऊणं, अन्नं च मम दासचेडा नट्ठा, ते य अण्णिस्सामि, ततोहं गामनगराणि अडमाणी इहं पत्ता, तं ते दासचेडा तुब्भे, ताणि वत्याणिमाणि जाणि तुख्यं परिहियाणि, जइ सच्चं तो देह वत्था, अह अलियं तो देह भत्तं । असुण्णत्थं भणियमिणं । सेसं धुत्तक्खाणगानुसारेण नेयमिति । गतो लोइयो मुसावातो
इदानिं लोउत्तरिओ दव्दादि चउव्विहो मुसावातो भण्णति । दव्वे ताव सच्चित्तं अचित्तं
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003319 |
| Book Title | Agam Suttani Satikam Part 15 Nishitha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 484 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith |
| File Size | 22 MB |