________________
पीठिका - [ भा. १६०]
ह-पक्खेवे पुण नियमा चउलहुं । गहणे त्ति दारं गयं ।। इदाणि करणे त्ति दारं
[ भा. १६१]
वाउल्लादीकरणे लहुगा, लहुगो य होति अच्चित्ते । परितावणादिणेयं, अधिव-विनासे य जं वण्णं ।
मुह
चू. वाउल्लगो पुरिस - पुत्तलगो, आदिसद्दाओ गोणादिरूवं करेति । एगं करेति चउलहुअं, दो करेति चउगुरुगं, तिहिं छल्लहुअं, चउहिं छगुरुयं, पंचहिं छेदो, छहिं मूलं, सत्तहिं अणवट्ठो, अट्ठहिं चरिमं । मीसे वि एवं । नवरं - मासलहुगादि दसहिं चरिमं पावति । अच्चित्ते पुढविक्काते पुत्तलगादि करेति, एत्थ वि असामायरिनिष्फण्णं मासलहुं भवति । परितावणाति नेयं ति वाउल्लयं करेंतस्स जा हत्थादि परितावणा अनागाढादि भवति एत्थ पच्छित्तं । अनागाढं परियाविज्जति ङ्क गाढं परियाविज्जति ङ्का । परितावियस्स महादुक्खं भवति द्दि ल ] । महादुक्खातो मुच्छा उप्पजति
६१
फुं । ती मुच्छाए किच्छपाणो जातो छेदो। किच्छेण ऊससिउमारद्धो मूलं । मारणंतियसमुग्घातेण समोहतो अणवट्टो । कालगतो चरिमं ।
अहवा पुत्तलगं परविनासाय दप्पेण करेति, तं मंतेण अभिमंतेऊणं मम्मदेसे विंघेति, तस्स य परस्स परितावणादि दुक्खं भवति । पायच्छित्तं तहेव । 'अहिव-विनासे य जं वण्णं' ति अहिवो राया, तस्स विनासे य करेति, तंमिय विनासिते जुवरायमच्चादीहिं नाए "जं” ते रुसिया तरसण्णस्स वा संघस्स वा वह बंध-मारणं, भत्त - पान - उवहि-निक्खमणं वा निवारिस्संति एतमण्णं'' ति भणियं भवति । गया पुढविक्कायस्स दप्पिया पडिसेवणा ।।
इदाणि पुढविकायस्स चेव कप्पिया भण्णति- तत्थिमा दारगाहा
[ भा. १६२ ] अद्धाण कज्ज संभम, सागरिय पडिपहे य फिडिय य । दीहादीह गिलाणे, ओमे जतणा य जा तत्थ ॥
चू. नव दारा एते । नवसु दारेसु जा जत्थ जयणा घडति सा तत्थ कत्तव्वा । तत्थ अद्धाणे त्ति पढमं दारं । तंमि य अद्धाणदारे ससरक्खादि हत्थदारा दस अववदिज्जंति ॥
तत्थ पढमं ससरक्खादिहत्थे ति दारं
[भा. १६३ ] जइउमलाभे गहणं, ससरक्खकएहिं हत्थ-मत्तेहिं । तति बितिय पढमभंगे, एमेव य मट्टिया लित्ते ॥
चू. यतित्वा अलाभे तत्थ पढमं ततियभंगेण, पच्छा बितिएण, ततो पढमभंगेण । एसेव अतिदिट्ठो "एमेव य मट्टियालित्तेति" । हत्थेति दारं अववदियं ॥
इदानिं पंथेत्ति दारं अववतिज्जति
-
[ भा. १६४] सागारिय तुरियमणभोगतो य अपमज्जणे तहिं सुद्धो । मीसपरंपरमादी, निक्खित्तं जाव गेण्हंति ॥
थंडिल्लाओ अन्नथंडिलं संकमंते सागारिय त्ति काउं पादे न पमज्जेज्जा, तुरेतो वा तेहिं कारणेहिं गिलाणादिएहिं न पमज्जेज्जा, अनाभोगओ वा न पमज्जेज्जा । अपमज्जूंतो सुद्धो “सुद्धो "त्ति अप्पयच्छित्त, तहिं ति अथंडिले असामायारिए वा । पंथे त्ति दारं गतं ।
इदानिं निक्खित्तं ति दार अववदति - "मीस परंपर" पश्चार्द्धं । एत्थ जयणा पढमं मीस- पुढविक्काय-परंपर- निक्खित्तं गेण्हति, आदि सद्दातो असति मीसए नंतरेणं गेण्हति असति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org