________________
३९६
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-५/३२५
मासलहुं । आणाइया य दोसा॥
-इमे दोसा[मा.१९२२] निक्कारणम्मि लहुगो, गिलाणआरोवणा य विद्धम्मि ।
छप्पइकाई संजमे, कारणे सुद्धो खलु विधीए॥ चू-विद्धे आयविराहणा, छप्पतियवहे य संजमविराहणा, कारणे विधीए सयं सिव्वंतो सुद्धो।।
चोदग आह - पढमुद्देसगे परकरणे मासगुरुं वन्नियं, इह कहं मासलहुं भवति? आयरिय आह[भा.१९२३] कामं खलु परकरणे, गुरुओ मासो तुवन्निओ पुट्विं ।
कारणियं पुण सुत्तं, सयंच नुन्नायते लहुओ॥ चू-कामं अनुमयत्थे, खलुपूरणे, पुव्वं पढमुद्देसए, इह तु कारणिए सुत्ते अप्पणो अनुन्नाते, परेण सिव्वावेंतस्स मासलहुं । सिव्वावणे इमे दोसा[भा.१९२४] नेगधुणममुंचंते, बंधमुयंते य होति पलिमंथो ।
एगस्स वि अक्खेवे ऽवहारो होइ सव्वेसिं॥ चू-जति बद्धं पडिलेहेति अनेगरूवधुननदोसो। अह बंधे मोत्तुं पडिलेहेति य बंधति ततो सुत्तत्थपलिमंथो भवति, पडच्छोडग-तेणगेन अक्खित्ते एगे वि सव्वेसिं अवहारो भवति ।।
अकारणा सिव्वणे य इमे दोसा[भा.१९२५]सयसिव्वाणम्मि विद्धे, गिलाण आरोवणा तु सविसेसा।
छप्पतियऽसंजमम्मी, सुत्तादी अकरणे इमंच ।। चू- अप्पणो सिव्वंतो सूतीए विद्धो ताहे गिलाण आरोवणा सविसेसा सपरितावमहादुक्खा । छप्पतियबधे असंजमो भवति । तत्थ लग्गो सुत्तत्थपोरिसिं न करेति । जहासंखं सुत्तं नासेतिङ्क, अत्थं नासेइ । इमंच परकारवणे दोसदसणं[भा.१९२६] अविसुद्ध ठाणे काया, पप्फोडण छप्पया य वातो य।
पच्छाकम्मं व सिया, छप्पति-वेधो य हरणं च ।। . चू-अविसुद्धे ठाणे पुढविकायादियाणंउवरिंठवेति कायविराहणा, पप्फोडणे छप्पयापडंति, वाउसंघट्टणाय, घाणावडियंविलिएण देस-सव्वण्हाणं करेज्ज, छप्पयाओवा विंधेति, अप्पणो वा उरुयं विंधति, हरेज वा तं संघाडिं॥
इदानि अप्पणो सिव्वणे कारणं भन्नति[भा.१९२७] बितियं च वुड्डमुड्डोरगे य गेलन्न विसमवत्थे य।
एतेहिं कारणेहिं, सिंसिव्वन्नमप्पणा कुजा ॥ चू-वुड्डो तस्स हत्था वा पाया वा कंपंति, न तरति पुणो पुणो संठवेउं । अथवा - उड्ढोरगो गिलाणो वा, न तरति पुणो पुणो संठवेउं, विसमवत्थाणि वा एगहें सीविजंति, एतेहिं कारणेहिं सयं सीवंतो सुद्धो । जहन्नेण तिन्निबंधा, एक्को दंसत्ते, बितिओपासंते, ततीओमज्झे ।बितीयदिसा ए वि तिन्नि, उक्कोसेण छ भवंति ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
