________________
३७०
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-४/२१९
“पडिपुच्छ" त्ति गयं । इदानि “दान-गहणे' त्ति[भा.१७९०] भणितो यहंद गेण्हह, हत्थं दातूण साहरति भुजो।
तुह चेव होतु घेत्तुं, व मुंचते जा पुणो देति॥ चू-हंदेत्यामंत्रणे । संजतो हत्थं पसारेऊण भुजो पडिसाहरति, भणति य तुझेव भवतु ।
अहवा-सो संजतो तीए हत्थाओ घेत्तूण पुणो मुंचति । कस्माद्धेतोः ? “जा पुणो देति" - जेण द्वितीयवारं मम देति, देंतीए य पुणो हत्थफासो भविस्सति तस्माद्धेतोः॥
इदानिं “सलावो" साहू भणाति[भा.१७९१] धारेतव्वं जातं, जंते पउमदल-कोमलतलेहिं ।
हत्येहिं परिगहितं, इति हासऽनुराग-संबंधो ।। चू-इतिहासमेतत्, इतिहासातो अनुरागो भवति । ततो य परोप्परं भावसंबंधो॥ इदानि “अनुरागो" त्ति[भा.१७९२] संवालादनुरागो, अनुरत्ता बेति भे मए दिन्न ।
इतरो चिय पडिभणती (तुज्झ] वजीतेण जीवामो॥ चू-अनुरागो भवति । इदानि “हास-खेड्डे" यत्ति - संजती अनुरत्ता बेइ- “भे मए दिन्नं" भे इति भवतः । इतरो- साहू भणतिजं पि मम जीवितं तं पितुज्झायत्तं, तुज्झच्चएण जीविएण जीवामो॥ [भा.१७९३] एवं परोप्परस्सा, भावनुबंधेण होंति मे दोसा।
पडिसेवण-गमणादी, गेण्हदिढेसु संकादी॥ चू-पडिसेवणा चउत्थस्स, एगतरस्स दोण्ह वागमणंउन्निक्खमणं, आदिसद्दातोसलिंगट्टितो वा अनायारं सेवति । संजतो वा वतिणिं, वतिणी वा संजतं उदिन्नमोहा बला वा गेण्हेजा।
अहवा - खरकम्मिएहिं गेण्हणं, हासं, खेडं वा करेनाणि सागारिएण दिट्ठाणि । संकिते चउगुरुं, निस्संकिते मूलं । अहवा - दिढे घोडिय - भोतिकाद्धि-पसंगो॥ [भा.१७९४] बंभव्वए विराधन, पुच्छादीएहि होति जम्हा उ ।
निग्गंथी-गमण-पहे, तम्हा उ न निक्खिवे उवधिं ॥ [भा.१७९५] बितियपदमनाभोगे, पडिते पम्हुट्ठ संभमेगतरे ।
आसन्ने दूरे वा, निवेद जतणाए अप्पिणणं ॥ चू-पम्हटुं नाम विस्सरियं । एगतरसंभमो सावय-अगणि-आउमाति, सो संजयाणं उवहि वसहीए आसन्ने वा पडितो दूरे वा, जति आसन्ने तो निवेदेति, अह दूरे तो घेत्तुं जयणाए अप्पिणिति॥ [मा.१७९६] आसन्ने साहंति, दूरे पडियं तु थेरिगा नेति।
सन्निक्खिवंति पुरतो, गुरूण भूमिं पमज्जित्ता । चू-वसहीए जइ आसन्ने पडियं, तो न गेण्हंति । नियत्तिउं थेरिया गुरूण साहति । अह दूरे पडियं तो थेरिया गिण्हंति, तरुणी वि घेत्तुं थेरियाण समप्पेंति, ता थेरिया संजयवसहिमागंतुं षमज्जित्त । भूमिं गुरूण पुरतो निक्खिवंति। एसा अप्पिणणे जयणा भणिया।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org