________________
उद्देशकः ४, मूलं-२१७, [भा. १६५६]
३४९ दोसे परिहरति । अह अदेसकाले पविसंति तो उस्सकणातिया दोसा । बालातियाण य अलाभे हानी॥ [भा.१६५७]एगो व होज्ज गच्छो, दोन्नि तिन्नि वठवणा असंविग्गे।
सोधी गिलाणमादी, असती दवादि एमेव ।। चू-जत्थ एगो गच्छो तत्थ ठवणकुलेसु एसा सामायारी भणिया।जत्थपुणदोन्नि तिन्निवा गच्छा तत्थ ठवणकुलेसु कहं गहणं? ते य दो तिन्नि वा गच्छा परोप्परं संभोतिया असंभोइया वा ।।असंभोइएसुइमा विही[भा.१६५८] संविग्गमणुन्नाते, अतिति अधवा कुले विरिंचंति।
अन्नाउंछु च सहू, एमेव य संजती-वग्गे॥ चू-संविग्गाउज्जयविहारी, तेहिं वत्थव्वसंविग्गेहिं आगंतुगा संविग्गाअनुन्नाया ठवणाकुलेसु 'अतिति' प्रविशंतीत्यर्थः । वत्थव्वा साधू ठवणकुलवजेसु गुरुमाइयाण अप्पणो य भत्तमुप्पाएंति । अह दो वि असहू ताहे दोसु गच्छेसु अद्धद्धे कुले विरिंचंति, तिसु तिभागेण एवं चउसु चउभागेण, आगंतुगावा साधूअन्नायउंछंहिंडंतु।जो अन्नसभोतिएसुसंजतेसुविधी, संजतीसु संभोइयासंभोइयासु सो चेव विधी॥ [भा.१६५९]असति वसधीए वीसुंरातीणिय वसधि भोयणागम्मं ।
असहू अपरिणता वा ताहे वीसुंसह वितरे ॥ चू-असतीए वसधीए वीसुं पृथक् स्थिता । तत्थ आगंतुगो वत्थव्वगो वा जो रातिणिओ तस्स वसहीए आगंतुं जति । अह एगम्मि गच्छे असहू गिलाणा वा असहू अपरिणता वा सेहा, ताहे तेसु वीसुं पृथक् ठिएसु असहूण पढमालीयं वितरंति, पच्छा सव्वे गंतुं रातिनीय वसहिं एगओ भुंजंति । अह दोसु विं गच्छेसु असहू अपिरणता वा, ताहे को यि परोप्परं असहूण पढमालियं अनुजाणंति, पच्छा सव्वे एगतो भुंजंति । अह एक्कसिंदोसुवा गच्छेसु असहू सव्वहा चेव भुत्ता, ताहे सेसा रातिणियवसहीए गंतुं एगतओ भुंजंति ॥ अह संभोतिया वसहि अभावे मंडलिभूमि-अभावे वा गिलाणातिकारणेसु वा एगतो न भुंजंति । ताहे इमो विधी - [भा.१६६१] तिण्हं एगेण समं, भत्तटुं अप्पणो अवडंतु।
पच्छा इतरेण समं, आगमणे विरेगो सो चेव॥ चू-आयरिओ एगोवत्थव्वो, दो आगंतुगा, ताण दोण्हजो रातिनितोतस्स संघाडगेअप्पणो भत्तहस्सअवडं गेण्हंति, आगंतुबितियसंघाडगेविअप्पणोभत्तट्ठस्स अवहुंचेव गेण्हंति, रातिणिएण समाणं अवटुं भोच्चा इतरेण वि अवद्धं भुंजति । दो वि संविग्गिता अप्पणो य भत्तट्ठो पुन्नो भवति। “आगमने"त्ति जति तिमादियाआगच्छंति तो विभजनं विरेगो, सो चेव कायव्यो, जहा दोसु तहा तिसु चउमादिएसु य॥
इयाणि "असंविग्गे सोही गिलाणमादि" अस्य व्याख्या - असंविग्गा साहू जत्थ खेत्ते वसंति तत्थ जेसेज्जातरादि ठवणकुला अन्नतो अलभंते तेसु कुलेसुपविसिउं “सोहि" त्ति सुद्धं जं भत्तपाणं तं गिलाणातिआण गेण्हेज्जा ।
[भा.१६६२] अतरंतस्स तु जोग्गासती य इतरेहि भाविते विसिउं ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org