________________
३१२
निशीथ - छेदसूत्रम् - १३/१३०
[भा. १४६९]
एतं तं चेव घरं, अपुव्वघरसंकडेण वा मूढो । पुट्ठो पुण सेसेसु, कति कज्जं अपुट्ठो वा ॥
- अनाभोगपविट्टो गिहीण सुणेंत नं भणति एवं तं चेव घरं ति । अहवा अपुव्वघरसंकडेण वा पविट्ठो, भणाति - “एयं तं चेव घरं " ति । “सेसेसु "त्ति गिलाणादिसु कारणेसु गिहीसु पुच्छितो अपुच्छितो वा गिलाणट्ठो वा दोच्चं पि आगत त्ति कज्जं कहेति ॥
[भा.१४७०] भावितकुलाणि पविसति, अदेसकालो व जेसु से आसी । सुणे पुणरागते, भगऽसुण्णं च जं आसी ॥
- अहवा - जे साहू साहूणीहिं पविसंतेहिं भाविता कुला न संकातिता दोसा भवंति, तेसु दोच्चं पि कारणे पविसति । अदेसकालो वि जेसु कुलेसु आसि पुणो तेसु देसकालेसु पविसति । जं वा भिक्खाकालेसु सुण्णं आसि तेसु पुणो पविसति । भद्दगकुलं वा असुण्णं जं आसि तत्थ केणइ कारण भिक्खा न दत्ता तं पुणो पविसति ॥
मू. (१३१) जे भिक्खू संखडि-पोयणाए असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा पडिग्गाहेइ, पडिग्गार्हतं वा सातिज्जति ।
- खडित्ति आउआणि जम्मि जीवाण संखडिज्जंति सा संखडी । संखडिसामिणा अनुष्णातो तो तम्मि रसवतीए पविसित्ता ओअनात्ति पलोइउं भणाति - 'इतो य इतो पयच्छाहि" त्ति, एस पलोग्गपण । जो एवं गेण्हति असणाति तस्स मासलहुँ ।
[भा.१४७१] आइण्णमणाइण्णा, दुविधा पुण संखडी समासेणं । जसा तु नाइणा, तीए विहाणा इमे होंति ।।
- सा संखडी समासेण दुविधा - आइण्णा अनाइण्णा य । साधूण कप्पणिज्जा आइण्णा, इतरा अनाइण्णा, तीसे इमे विहाणा । तुसद्दोऽवधारणे ॥
[भा. १४७२] जावंतिया पगणिया, सखेत्ताखेत्त बाहिराऽऽइण्णं । अविसुद्धपंथगमणा, सपच्चवाता य भेदा य ॥
[भा. १४७३] आचंडाला पढमा, बितिया पासंड-जाति-णामेसु । सक्खेत्ते जा सकोसे, अक्खेत्ते पुढविमादीसु ॥
चू-पढमा त्ति जावंतिगा ताए सव्वेसिं तडियकप्पडिगाणं आचंडालेसु दिज्जति । “बितिय”त्ति पगणिता, प्रकर्षेण गण्या प्रगण्या, पासंडीणं चेव तेसिं पगणियाणं, दस ससरक्खा, दस शाक्या, दश परिव्राट्, दस-श्वेतपटा एवमादि । सखेत्ते जा सकोसं जोयणब्धंतरे, क्षेत्रावग्रहाभ्यन्तरेत्यर्थः । अखित्ते जा सचित्तपुढवीए, सचित्तवणस्सत्तिकायादिएसु वा ठिता ।।
एतासु चउसु वि इमं पच्छित्तं
[भा.१४७४] जावंतिगाए लहुगा, चतुगुरु पगणीए लहुग सक्खेत्ते ।
मीसग सचित्त - Sनंतर परंपरे कायपच्छित्तं ॥
चू- जावंतियाए अत्थतो चउलहुं, सुत्तादेसतो मासलहुं । पगतियाए चउगुरु । सक्खित्ते संखडिगमणे चउलहुं, परित्तमीसेनंतरे मासलहुं, अनंतमीसे अनंतरे मासगुरुं । दोसु वि मीसेसु परंपरे लहुगुरु पणग, सचिते परित्त अनंतरे चउलहुं, परंपरे मासलहुं, अनंते एते चेव गुरुगा । एवं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org