Agam Suttani Satikam Part 15 Nishitha

SR No.: 003319
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 484
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 22 MB

Page 314

उद्देश : ३, मूलं- १२९, [भा. १४६३ ]
३११
तेसिं । अगीताण पुरतो पडिसेहेउं पच्छतो तस्स अनुवतिऊण भणाति मा पुणो आणेह, तत्थेव अम्हे हिंडता हामी ॥ निमंतेज्ज - अहवा - जइ अन्नदोसवजितं भद्दपंतदोसा वा न भवति ताहे गेहति । इमं च भणति
[भा. १४६४ ]
तया दूराह एतं, आदरेण सुसंभितं । मुहवण्णो य ते आसी, विवण्णो तेन गेण्हिमो ॥
चू-तुमे दूराओ आनियं, आयरेण य प्राणीयं, वेसवाराइणा य संभियं कयं, तुज्झ पडिसेहिते मुहवो विवण्णो आसि तेन गेण्हामो । एवं जयणाए गेण्हति । पसंगो निवारितो, अगीता य वंचिया, आहडप्रतिनिवृत्तभावात्मीकृतत्वात् । एवं इत्थियासु वि एवं पुहुत्त सुत्ते वि ॥
मू. (१३०) जे भिक्खू गाहावति- कुलं पिंडवाय-पडियाए पविट्ठे पडियाइक्खिए समाणे दोच्चं तमेव कुलं अनुप्पविसति, अनुष्पविसंतं वा सातिज्जति ।।
चू-पडियाइक्खि त्ति प्रत्याख्यातः, अतित्थावित्ते ति भणियं भवति, दोच्चं पुनरपि तमेव प्रविसति, तस्स मासलहुं, आणाइणो य दोसा । निजुत्ती
[भा. १४६५] जे भक्खू गिहवतिकुलं, अतिगते पिडवात-पडियाए । पच्चक्खित्ते समाणे, तं चैव कुलं पुणो पविसे ॥
चू-जेत्ति निद्देसे, भिक्खू पूर्ववत्, गिहस्स पती गिहपती, तस्स कुलं गृहमित्यर्थः, अतिगतःप्रविष्टः, पिंडपात - प्रतिज्ञया, पच्चक्खातो प्रतिषिद्ध, प्रत्याख्यानेन समः समाणे त्ति प्रत्याख्यानेत्यर्थः । अहवा- समाणे त्ति पच्चक्खाउ होउ तमेव पुणो प्रविशे ॥
[ भा. १४६६ ] सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्तविराधनं तधा दुविधं । पावति जम्हा तेणं, पच्चक्खाते तु न प्पविसे ।।
चू-दुविहा विराधना - आयसंजमे । जम्हा एते दोसा भावति तम्हा न तं पुणो कुलं पविसे ॥ अह पविसति इमे दोसा
[भा. १४६७ ] दुपय-चतुष्पदनासे, हरणोद्दवणे य डहण खण्णेय । चारियकामी दोच्चादीएसु संका भवे तत्थ ॥
धू- तम्मि कुले दुप्पदा दुअक्खरिया त्ति, चउप्पद अश्चादि नहं हरितं वा, सो संकिज्जति । एवं उद्दविते य धरादि दाहे, खते य क्खए, चारिउ त्ति भंडिउ त्ति कामी उब्भामगो, हुसादिआण वा दुइत्तणं करे एवं संकिते निस्संकिते वा जं तमावज्जे, साहुहिं घरं चारियं ति रायकुले कहेज्ज एव गेण्हणादयो दोसा ।। कारणओ पुण दोच्चं पि पविसति
[भा.१४६८] बितियपदमणाभोगे, अंचित - गेलण्ण-पगत- पाहुणए । रायदुट्टे रोधग, अद्धाणे वा वि तिविकप्पे ॥
चू- अनाभोगेण दोच्चं पि पविसे तमणीओ खनियाओ जत्थ तं अंचियं दाउं संधिमादी दुर्भिक्षं वा गिलाणकारणेण वा भुज्जो पविसति; अन्नत्थ न लभति पगतं संखडी, भिक्खावेला पविट्ठस्स न देसकालो आसि, अपजत्ते भुज्जो पविस त्ति एवं पाहुणगातिएसु वि, अद्धाणे वा वि । तिविकप्पे त्ति आदि मज्झे अवसाणे य । अहवा - गेलण्णादिएसु कजेसु एसणिजे अलब्भमाणे तिपरियल्ल विकप्पे पुणो ते दोघं वारं पविसति ॥