________________
३१०
निशीथ - छेदसूत्रम् - १-३/१२५
अभिहडं आहडुदिजमाणं पडिसेहेत्ता तमेव अनुवत्तिय अनुवत्तिय, परिढिय परिवेढिय, परिजविय परिजविय, ओभासिय ओभासिय जायइ, जायंतं वा सातिज्जति ॥
चू- आगंतागाराइसुठियाण साहूणं अन्नतित्थी गारत्थि ओवा अभिहडं आमुखेन हुतं, अभिहतं, पारणादिसु कोइ सड्डी सयमेव आहट्टु दलएज्ज । तं पडिसेहेत्ता "तमेव”त्ति तं दायारं, अनुवत्तिय त्ति सत्तपदाई गंता, परिवेढिय त्ति पुरतो पिट्ठतो पासतो ठिच्चा, "परिजविय"त्ति परिजल्प्य, तुमेहिं एवं अम्हा आणियं मा तुब्भ अफलो परिस्समो भवति, मा वा अधितिं करेस्सह, तो गेण्हामो एवं ओभासंतस्स मासलहुं। सुद्धे वि असुद्धे । पुण जेण असुद्धं तमावजे । आगंतागारेसुं आरामागारे तहा गिहावसहे । गिहि अन्नतित्थिए वा, आणेज्जा अभिहडं असनं । [भा. १४५९ ] ओलग्गमणुवयणं, परिवेढण पासपुरउ ठातुं वा । परिजवणं पुण जंपइ, गेण्हामो मा तुमं रुस्स . ।
[ भा. १४५८]
चू- "अनुवयणं "त्ति ओलग्गिउं अनुव्रजितुं, परिवेढणं पुरतो पासओ ठाउं, परिजल्पनं परिजल्पः, इमं जंपइ - गेण्हामो, मा तुमं रुसिहिसि ॥
[भा. १४६०] तं पडिसेवेतूणं, दोघं अनुवतिय गेण्हती जो उ । सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्त-विराधणं पावे ॥
चू-तमाहडमेव पडिसेहेउं एकः प्रतिषेधः । द्वितीयो अनुवइ त्ति ओलग्गिउं अनुवज्जितु ग्रहा जो एवं गेहति तस्स आणादी दोसा, भद्दपंतदोसा य, आणाए भंगो, अणवत्था कता, अन्नहा कारंतेण मिच्छत्तं जहनियं ॥ इमो संजमविराहणादोसो भद्दपंतदोसो य
[भा. १४६१]
एतेण उवातेणं, गेहंती भद्दओ करे पसंगं । अलियाभिरता माई, कवडायारा व ते पंतो ॥
चू- भद्दो चिंतेइ - एतेण उवाएण गेण्हंति, आहडे पुणो पसंगं करेति । पंतो पेलवगहणं करे, भणेज्ज-वा अलियं अनृतं तम्मि अभिरया अलियाभिरया, न गेण्हामो त्ति भणित्ता पच्छा गेण्हंति । मायाविणो तत्थ दसहीए न गेण्हंति, इह पडिणीयंतस्स गेण्हंति, कवडं कृतकाचारा, कवडेण सव्वं पव्वज्जं आयरंति, न एतेसिं कोइ सब्भावो अत्थि । अहवा सब्भावेण माइकिरियाजुत्तो कवडायारमाती भण्णति, एवं पंतो वयति । जम्हा एते दोसा तम्हा न एवं घेत्तव्वं ॥
कारणे पुण गहणं कुव्वंति
[भा. १४६२]
असिवे ओमोयरिए रायदुट्टे भये व गेलण्णे । अद्धा रोध वा, जतणा पडिसेवणा गहणं ॥
चू- पडिसेहेउ जतणाए गेण्हंति ॥ काय जयणा ? इमा
[भा. १४६३] जति सव्वे गीतत्था, गहणं तत्थेव होति तु अलंभे ।
सेवा इतू, माय पुणो तत्थ एहामो ॥
चू-जाहे पणगाइजयणाए मासलहुयं पत्तो ताहे जइ सव्वे साधू गीतत्था ताहे तत्थेव वसहीए गेहंति, पसंगणिवारमत्थं च भण्णति - अम्हं घरगयाणं चेव दिज्जति, न आणिज्जति । तानि भांति - "अजेक्कं गेह न पुणो आणेमो" ताहे घेप्पति । अलंभेति अप्पावेंता असीतमीसे पुण
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org