________________
उद्देश : २, मूलं- ११६, [भा. १३७८ ]
नूनमिति वितर्कार्थे ॥ इमे भद्दे दोसा
[भा. १३७९] भद्दो पुण अग्गहणं, जाणंतो वा वि विप्परिणमेज्जा । किं फुडमेव न सिस्सइ, इमे हु अन्ने हु संथारा ॥
चू-अग्गहणमिति साहूसु अनादरो सो संथारगो हितो नट्ठो वा । इमे पुण मायाए पणएत्ति । एव जाणंतो सम्मदंसणपव्वज्जाभिमुहो वा विप्परिणमेज्जा । विप्परिणओ य भणेज - फुडमेवऽम्हं किण्ण कहिज्जतिजहा संधारगो नट्ठो हडो दद्धो वा । किं मायाए जायह ? अन्ने वि बहू संथारगा अत्थि । “हु’” शब्दः प्रत्यत्रावधारणे ॥
[ भा. १३८०] इति चोदगदिट्टंतं, पडिहंतुं कहिज्ज तेसि सब्भावो । भद्दो सो मम नट्टो, मग्गामि न तो पुणो दाहं ॥
चू- इति उवदंसणे, किं उवदंसयति ? भद्दपंतदोसा । अहवा - इति शब्दो एवकारार्थो दट्ठव्वो । एवं भद्दपंतदोसदरिसनेन चोदगाभिप्पायं पडिहंतुं सब्भावो से जयणाए परिकहिज्जति । सब्भावकहणे भद्दगो भणाति सो मम नट्ठो न तुब्धं, अज्जप्पभिति पग्गामि, तं लद्धं “पुणो” पुणो तुब्भं दाहामि ॥
[भा. १३८१] तुब्भे वि तव गवेसह, अहं पि जाऐमि गवेसए अन्नं । नो वि तुझ अनट्ठो, वयंति पंतेऽनुसट्ठादी ॥
चू-तुब्भे वि तं संथारगं गवेसह, अहं पि जाएमि त्ति गवेषयामि इत्यर्थः । अह तुब्भं संधारएण पओयणं तुरियं तो जाव सो लब्भति ताव अन्नं मग्गह । जयमाए वि सब्भावे कहिते, पंतो भणाति - नट्टे वि संथारगे तुब्भे मम अनट्ठो । जतो जाणह, ततो संथारगं मोल्लं वा देह । एवं पंते भणमाणे अनुसट्ठी धम्मकहा-विज्जा-मंतादयो पओत्तव्वा ॥
अनुसट्ठादीहिं अहंते विज्जादीहिं अभावे य मोल्लं मग्गंते इमा जयणा[भा. १३८२] नत्थिन मोल्लं उवधिं, देह मे तस्संतपंतदावणता । अन्नं व देंति फलगं, जतणा विभग्गिउं तस्स ॥
२९७
-
Jain Education International
चू-अहिरण्ण-सोवण्णिया समणं ति, नत्थि मे मोल्लं । अह सो भणाति-उवहिं देह, ताहे जेण सो संथारगो आनितो तेन साहुणा तस्स संतियं अंतं पंतं उवकरणं दाविज्जति । न सारोवही दाविज्जति । अहवा - अन्नं से फलगं जयणाए मग्गिउं देति । तस्स एत्थ जयणासुद्धं मग्गिज्जति, अलब्भमाणे पग्गपरिहाणीए मग्गिउं देति ।। मुल्लोवकरणाभावे वा
-
[भा. १३८३] सव्वे वि तत्थ संभति, भद्दग मोल्लेण जाव अवरहो ।
वेत्तु गणं, सोविय जावऽट्ठमं काउं ॥
चू- कोइ रायवल्लभादि सव्वे साहुणो रुंभेज्जा, जति तत्थ कोइ अहाभद्दओ मोल्लेण मोएज्जा ताहे न सो पडिसेहियव्वो । अह पडिसेहं करेति तो चउगुरुं पच्छित्तं । असति मोए माणस्स जाव अवरण्हो ताव सव्वे सबालवुड्ढा अच्छंति । ताहे अमुंचमाणे एगं खमगादि ठवेऊण सेसा सव्वे गच्छंति । सो विय एरिसो ठविजति जो अट्ठमादि काउं समत्थो । अह असमत्थं ठवेंति तो चउगुरुगं भवति ॥
[भा. १३८४ ] लद्धे तीरित कज्जूं, तस्सेवाप्पेंति अहव भुंजंति ।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org