________________
उद्देशक : २, मूलं-११६, [भा. १३६७]
२९५
संथारगे अन्नाए वा तेणे इमा जयणा ॥ [भा.१३६८] विजादीहि गवेसण, अदिढे भोइयस्स व कहेंति।
जो भद्दओ गवसति, पंते अनुसट्ठिमादीणि ।। चू-“विजादीहिं गवसण" त्ति अस्य व्याख्या[भा.१३६९] आभोगिणीय पसिणेण, देवता निमित्तओ वा वि ।
एवं नाते जतणा, सच्चिय खंतादि जा राया। चू-आभोगिनि त्ति जा विजा जविता मानसं परिच्छेदमुप्पादयति सा आभोगिनी । जति अस्थि तो ताए आभोइजति-जेण सो गहितो संथारो। ___अहवा - अंगुट्ठफसिणा किज्जति, सुविण-पसिणा वा । खवगो वा देवतं आउट्टेउं पुच्छति। अवितहनिमित्तेण वा जाणंति । एवं आभोगिनिमादीहिं नाते मग्गियव्वे जयणा । साचेव “जाव खंतादिग्गहिए भणिया भोतिगातादि जा अपच्छिमो राय"ति, निवेयणे वि सच्चेव जयण त्ति॥ "अदितु भोइगस्स व कहेंती" ति अस्य व्याख्या[भा.१३७०] विज्जादसती भोयादिकहण केण गहितो न याणामो।
दीहोहु रायहत्थो, भद्दो आमं गवेसति य ।। चू-अदिढे त्ति आभोइणिविज्ञादीण असति न नज्जति ताहे भोइगादीण कहेंति - संथारगो नट्ठो गवेसह त्ति । भोइगो भणाति - केण गहिते । साहू भणंति - न जाणामो । भोइगो भणतिअणजमाणं संथारगं कहिंगवेसामि । साहू भणंति-दीहो रायहत्थो। जो भोइतो भद्दगो भवति सो भणाति- सव्वं गवेसामि त्ति भणति, गवेसति य ।।
“पंते अनुसहि"त्ति अस्य व्याख्या[भा.१३७१] जाणह जेण हडो सो, कत्थ व मग्गामि नं अजाणंतो।
इति पंते अनुसठ्ठी-धम्म-निमित्तादिसु तहेव ।। चू-जो पंतो सो भणइ - जाणह जेण हडो ताहे मग्गामि । अहं पुण अजाणतो कुतो मग्गंतो दुल्लुदुल्लेमि अदेशिकात्ववत् इति । एवं भोतिगे भणंते पंते अनुसट्ठी धम्मकहा विज्जा मंता य प्रोयक्तव्यानि पूर्ववत्॥ [भा.१३७२] असती य भेसणं वा, भीता भोइतस्स व भएणं ।
साहित्थदारमूले, पडिनीए इमेहि व छुहेज्जा ।। चू-असती य अस्य व्याख्या[भा.१३७३] भोइयमादीनऽसती, अदवावेंते व भणंति जणपुरतो ।
बुझीहामु सकज्जे, किह लोगमताणि जाणंता ।। चू- भोतिगमादीणऽसतीते वा भोतिगमादीनऽदवावेंति । “भेसणं व"त्ति अस्य व्याख्यासाधूजणं पुरतो भणंति - अम्हे लोगस्स नटुं विनटुं पब्मटुं जाणामो । अप्पणो कहं न जाणिस्सामो। जति अम्हं न अप्पहे तं संथारगं तो जनपुरतो हत्थे घेत्तुं दवावेमो ।।
अह तुम्हे न पत्तियह ता पेच्छह[भा.१३७४] पेहुण तंदुल पच्चय, भीता साहंति भोइयस्सेते।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org