________________
२८८
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-२/११६ कृतकेन वा तद् भयानस्यमानस्य आत्मोपकरणापहारसंभव इत्यर्थः । साभावियअगणीते वि तब्भया नासति, कोति कइतवेण भणेज्ज - डहमाणो अगणीए से इज्जुसु, गच्छेत्यर्थः । एवं नष्टे उवकरणं अवहीरति ॥ इमे य अन्ने दोसा भवंति - [भा.१३३३]उवधी लोभ-भयावा, न नीति न य तत्थ किंचि नीणेति ।
गुत्तो व संय डन्झति, उवधी य विना तुजा हानी॥ चू-उवहीए लुद्धो आयरियादि वा जुरीहिंति तब्भया न नीति । न य बालत्तणेण किं चि उवकरणं नीणेति, गुत्तो प्रविष्टः उवकरणनिमित्तं अगनिभया वा पविट्ठो सयं डज्झति, उवहिं विणा जा परिहाणी तन्निप्फणं । अगणि त्ति दारं गतं॥ [भा.१३३४] डंडियसोभादीओ, भंगो अधवा वि बोहिगादिभया।
तत्थ विहीरेज सयं, उवधी वा तेन जंतु विना ॥ चू-भंगशब्दः खंधावार-अगणीसुयोज्यः । अहवा- "भंगे" त्ति दंडिते मते भंगो भवति। अहवा-बोहिगभयेभंगोभवेज । एत्य विसयंहीरेज उवहीवा। तेन विनाजंपावति।तन्निष्फण्ण।। इदानिं "मालवतेणे"त्ति दारं[भा.१३३५] मालवतेणा पडिता, इतरे वा नासते जनेन समं ।
__ नगेण्हति सारुवधी, तप्पडिबद्धो व हीरेज्जा। चू-मालवगोपव्वतो, तस्सुवरि विसमंते तेणया वसंति, तेमालवतेणा।तेसुपडिएसुनासते जनेन समंइतरे वित्ति । कइतवेण कोई भणेति मालवतेणा पडिया। सो बालो नासंतो न गेण्हति सारुवहिं, तम्मि वा उवकरणे पडिबद्धो स एव बालो हीरेज्ज ॥ मालवतेणे त्ति दारंगत।
ईदाणिं “नाइ"तति दारं । तं पिसभावेण कतितवेण वा[भा.१३३६] सण्णाततेहि नीते, एंति व नीतं ति नढे जंतुवधिं ।
केहि नीयंति कइतवे, कहिए अन्नस्स सो कधए॥ चू-सण्णायएहिं आगएहिं वसहीए एक्कतो नीतो य । तम्मि नीते अन्ना उवहिं हरेज, तनिष्फन्न ।अहवा-अन्नेन ते तस्स नीताएंता दिट्ठा, तेन से कहियं-नीया एएएंति, आगया वा, ताहे सो भवा दलाएज्ज । एवंतासभावेणं । अह कइतवेण केइजणा दोधुत्ता भरिता ।तान एक्को चेल्लयसमीवं गतो, पुच्छति - तुज्झ किं नामं? तेन से कहियं - अमुगंति । काह वा तुमंजओ उप्पन्नो? माउपिउभगिनिमाउगाणं नाम गोयातिं वयो वण्णो॥ [भा.१३३७] चिधेहिं आगमेत्तुं, सो विय साहति से तुह निया पत्ता।
नटे उवधि गहणं, तेहिं बहि पेसितोहरती॥ चू-चिंधेहिं आगमेउं अन्नस्स साहति। सो खुड्डगसमीवंगतो भणइ-अहो इंदसम्म ! किं ते वट्ठति? खुड्डगो भणाति-मज्झ नामं कहं जानासि? सो भणति-न तुज्झ केवलं, सव्वस्स विते पिउमादियस्स सव्वस्स सयणस्स जाणामि । सव्वम्मि कहिए संवदिए य धुत्तो भणाति-ते तुज्झ सयणा आगत । तव कएण, अमुगत्थ मए दिट्ठ त्ति, इदानिं मुहत्तमेत्तेण पविसंति । ताहे सो पलायति । ते य उवहिं हरंति । अथवा भणेज्जा - अहं ते तेहि व तावतो पेसितो, सो वि तस्स विसंभेज्जा । वीसत्थस्स य उवहिं हरेज्ज । अहवा सो भणेजा - अहं तव कएण पेसिओ, एहि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org