Agam Suttani Satikam Part 15 Nishitha

SR No.: 003319
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 484
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 22 MB

Page 278

उद्देश : २, मूलं - १०९, [भा. १२६१]
२७५
- "गेण्ह" । साहुणा भणियं - “जहा कज्जं तदा गेण्हिस्सामि, ताव एत्थेव अच्छउ" । तेन गंतूण गुरूण आलोइयं । अन्न तं सोउं तत्थ गंतु मग्गिउं आणेति । बितिओ अहाभावेण आनेति, न जाति - "एस साणा मग्गितो, सण्णायगा वा एते साधुस्स" । अन्नो तह व धम्मकहविष्परिणामणासु आनेति । अन्नो वोच्छिण्णे भावे आणेति । अन्नो सण्णायगेण भणितो -“अहं ते संथारगं देमि" । एतेसु द्वारेसु विभासा व्यवहारश्च पूर्ववत् । जो विप्परिणामेति साहू सो तस्स गिहत्थस्स आसण्णतरो, सो विष्परिणामेत्तु गेण्हति, अब्भरहिओ मित्तो वा । अन्नो इमं वोत्तुं गेण्हति ॥
[भा. १२६२] अन्ने वि तस्स नीया, देहिह अन्नं पि तस्स मम दातुं । दुल्लभलाभमणातुंछियम्मि दाणं हवति सुद्धं ॥
-
चू- जेण एस संथारगो गहितो तस्स अन्ने वि निया मित्ता वा अत्थि, सो तओ लभिस्सति । मम पुण तुब्भे चेव अन्नतो न लभामि । अहवा सो तुब्भं आसण्णो अहं पुण दूरेण तो मम दाउं पि तस्स लज्जाए अन्नं देहिह । किं चान्यत्- जे अन्नायउंछिओ दुल्लभ-लाभो साहू तत्थ दानं दिन्नं भवति सुद्धं-बहुफलमित्यर्थः । इमा सण्णायग-कुल- सामायारी
[भा.१२६३] सण्णातगिहे अन्नो, न गेण्हती तेन असमणुण्णातो । सति विभवे सत्ती यव, सो वि हु न तेन निव्विसती ॥
चू- जत्थ गामे साहुणो ठिता तम्मि गामे जस्स साहुस्स सण्णायगा तेन साहुणा अन्नुण्णाया, अन्ने साहुणो न किंचि संथारगादि गेण्हंति । “सो वि सति विभवे", विभवो नाम अन्नतो संथारगादि लद्धं, ‘“सत्ती” नाम अहमन्यत्रापि उत्पादयितुं समर्थः । सो एवमप्पाणं जाणिऊण “न निव्विसति” द्विप्रतिषेधः प्रकृतं गमयति- विशत्येव न वारयतीत्यर्थः । इदानिं "उड्डे"त्ति दारं । संघाडएण संथारओ दिट्ठो, ओभट्ठो, लद्धो य, काले वाघेच्छामो, भत्तादि वियावडा वा नेउं असमत्था, इमं वक्ष्यमाणं चिंतेंति
-
[भा. १२६४] वरिसेज मा हु छण्णे, ठवेति अन्नो य मा वि मग्गेज्जा । तं चेव उड्डकरणे, नवरिं पुच्छाए नाणत्तं ॥
चू- वरिसेज्ज मा हु तम्मि वरिसमाणे उवरि सिज्जिहिति तेन छन्ने अवारादिसु उद्धं ठवेति, अन्नो वा साधू मा विमग्गिहिति उङ्घं करेति । तेन गंतुं गुरुणो आलोइयं जं दिट्ठादिसु द्दारेसु भणितं सोउं अहाभावविप्परिणामादिएहिं तं चैव उड्डकरणे वि, नवरि पुच्छाए “नाणत्तं" - विशेषः ॥ [भा. १२६५ ] छण्णे उड्डो व कतो, संथारो होज्ज सो अधाभावा । तत्थ वि सामायारी, पुच्छिज्जति इयरहा लहुओ ॥
चू-केण इ साहुणा छण्णे कतो संथारओ दिट्ठो । सो चिंतेति - एस संथारओ संजयकरणे ठिओ । किं मन्ने न साहुणा उद्धं कतो संथारओ होज उय गिहिणा अहाभावेण कओ होज ? एत्थ इमा सामायारी - पुच्छिज्जति, इयरहा मासलहुं पच्छित्तं । एवं संदिद्धभावे पुच्छिज्जति ॥ [भा.१२६६] उड्डे केण कतमिणं, आसंका पुच्छितम्मि तु अ सिट्ठे ।
अन्ना असढमाणीतं, पुरिल्ले के ति साधारं ।
चू-उहुं संथारगो एस केण कतो ? आसंकाए पुच्छियम्मि गिहत्थेण कहितो सण आनितो,