________________
उद्देश : २, मूलं - ८०, [भा. ९४०]
२२३
चोदक - दुखंडादि उवकोसेणं जाव नव खण्डा एगा, दोसु वि अट्ठारस ।। इदमेवाभिप्रायं चोदकः व्याख्यानयति
[भा. ९४१]
दि दोसा भवंतेते, जहुत्ता कसिणाऽजिणे । अत्थावत्तीए सूमो, एरिसं दाइ कप्पति ॥
चू. "अजिनं” चर्म, तम्मि कसिणे धरिज्जमाणे जदि एवं दोसा भवंति, तो अत्यावत्तीए "सूएमो" जानामो, “दाइ" त्ति अभिप्रायदर्शनं, ईध्शं कल्पते ।।
[भा. ९४२ ]
अकसिणमट्ठारसगं, एगपुडविवण्ण एगबंधं च । तं कारणंमि कप्पति, निक्कारणधारणे लहुओ ।।
चू. एष षोडशभंगो गृहीतः पूर्वार्धन, तदपि कारणे निक्कारणधरणे लहू ॥ चोदग एवाह
[भा. ९४३] जति अकसिणस्स गहणं, भागे काउं कमे तु अट्ठरसा । एग पुड विवण्णेहि य, तेहिं तहिं बंधए कज्जे ॥
चू. जति अकसिणं घप्पति तो जहाहं भणामि हा घेप्पउ । दो उवाहणाओ अट्ठारसखंडे काउं एगपुडविवण्णं च जत्थ जत्थ पाद-पदेसे आबाहा तहिं तहिं कजे एगदुगादिखण्डे बंधति ॥ कहं पुण अट्ठारसखण्डा भवंति, भण्णति[भा. ९४४]
पंचगुलपत्तेयं, अंगुट्ठमय छट्ठखंडं तु । सत्तममग्गतलम्मी, मज्झट्ठमपहिगा नवमं ॥
चू. पंचंगुलपत्तेयं पंचखंडा ।। अंगुट्ठगस्स अहो छट्टं खंडं । अग्गतले सत्तमं खडं । मज्झतले अट्ठमं खंडं । पण्डियाए नवमं खंडं । एवं बितिउवाहणाए वि नव । एवं सव्वे वि अट्ठारसखण्डा भवंति ।। एवं चोदकेनोक्ते आचार्याह
[भा. ९४५ ]
एवंतियाण गहणे, मुंचते वा वि होति पलिमंथो । बितियपदधिप्पमाणे दो खंडा मज्झपडिबद्धा |
चूः एवंतियाण खंडाणं गहणमोयणे सुत्तत्थाणं पलिमंथो भवति ॥ पुव्वद्धस्स वक्खाणं
[भा. ९४६ ]
पडिलेहा पलिमंथो, नदिमादुदए य मुंच बंधते । सत्य- फिट्टण तेणा, अंतरवेधे य डंकणता ॥
चू. जाव अट्ठारसखंडा दुसंझं पडिलेहेति ताव सुत्तत्थे पलिमंथो, नदिमादिउदगेण उत्तरंतो जाव मुयति उत्तिणो य जाव बंधति ताव सत्यातो फिट्टति । तओ तेणेहि ओदुब्मति, अदेसिको वा अडविपण गच्छति, तत्थ वि तरच्छ-वग्घ- अत्यभिल्लादिभय बहुखंडंतरेसु वा कंटगेसु विज्झडितं किज्जति वा । बहुबंधघस्सेण वा डंको होजा || चोदगाह - ता कहं खंडिज्जति ? आचार्याह-पच्छद्धे-बितियपदे जता घेप्पति तदा मज्झतो दो खंडा कीरति । एवं अधिकरणादिदोसा जढा । तम्मज्झे बंधनं दुविधं
[भा. ९४७ ]
तज्जातमतज्जातं, दुविधं तिविधं च बंधनं तस्स । तज्जातम्मि व लहुओ, तत्थ वि आणादिणो दोसा ।।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org