________________
मूलं- १२
९३
‘आयंते’त्ति आचान्तो– जलस्पर्शनात् 'चोक्खे' त्ति चोक्षो - विवक्षितमलापनयनात्, किमुक्तं भवति ? - 'परमसुइभूए' अतीव शुचि संवृत्तः । 'अंजलिमउलियहत्थे ' अञ्जलिना - अञ्जलिकरणतो मुकुलितौ - मुकुलाकृतीकृतौ हस्तौ येन स तथा । 'अंचेइ' त्ति आकुञ्चयति 'साहड' त्ति संहृत्य निवेश्य । 'तिकखुत्तो' त्ति त्रिकृत्वस्त्रीन् वारानित्यर्थ, 'निवेसेइ' त्ति न्यस्यति, 'ईसिं पशुन्नमइ' त्ति ईषत् - मनाक् प्रत्युन्नमति - अवनतत्वं विमुञ्चति 'पडिसाहरइ' त्ति ऊर्ध्वं नयति ॥
मू. (१२- वर्तते) नमोऽत्थु णं अरिहंताणं भगवंताणं आइगराणं तित्थगराणं सयंसंबुद्धाणं पुरिसुत्तमाणं पुरिससीहाणं पुरिसवरपुंडरीआणं पुरिसवरगंधहत्थीणं लोगुत्तमाणं लोगनाहाणं लोगहियाणं लोगपईवाणं लोगपज्जो अगराणं अभयदयाणं चकखुदयाणं मग्गदयाणं सरणदयाणं जीवदयाणं बोहिदयाणं धम्मदयाणं धम्मदेसयाणं धम्मनायगाणं धम्मसारहीणं धम्मवरचाउरंतचक्कवट्टीणं
दीवो ताणं सरणं गई पट्ठा अप्पडिहयवरनाणदंसणधराणं विअट्टछउमाणं जिणाणं जावयाणं तिनाणं तारयाणं बुद्धाणं बोहयाणं मुत्ताणं मोअगाणं सव्वन्नूणं सव्वदरिसीणं सिवमयलमरु अमनंतमक्खयमव्वाबाहमणुरावत्तिसिद्धिगइनामधेयं ठाणं संपत्ताणं ।
नमोऽत्थु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स आदिगरस्स तित्थगरस्स जाव संपाविउकामस्स मम धम्मायरियस्स धम्मोवदेसगस्स, वंदामि णं भगवंतं तत्थ गयं इह गते, पासइ मे भगवं तत्थ गए इह गयन्ति कड्ड वंदति नम॑सति ॥
वृ. 'नमोऽत्यु ण' मित्यादि प्राग्वत्, नवरं 'दीवो ताणं सरणं गई पइट्ठा' इत्यत्र जे तेसिं नमोऽत्थुणमित्येवं गमनिका कार्येति । 'धम्मायरियस्से' ति धर्माचार्याय, न तु कलाचार्याय, धर्माचार्यत्वमेव कथमित्यत आह- 'धम्मोवदेसगस्स' धर्मोपदेशकायेति ।
'तत्थ गयं' ति तत्र ग्रामान्तरे स्थितम्, 'इह गए 'त्ति अत्रावस्थितोऽहं वन्दे । कस्मादेवमित्यत आह 'पासइ मे 'त्ति पश्यति मां, 'से' त्ति स - भगवान् 'इतिकट्टु' इतिकृत्वा - इतिहेतोः 'वंदइ 'त्ति पूर्वोक्तस्तुत्या स्तौति 'णमंसइ' त्ति नमस्यति - शिरोनमनेन प्रणमति ।।
भू. (१२ - वर्तते) वंदित्ता नमंसित्ता सीहासणवरगए पुरत्याभिमुहे निसीअइ, निसीइत्ता तस्स पवित्तिवाउअस्स अनुत्तरसयसहस्सं पीतिदाणं दलयति, दलइत्ता सक्कारेति सम्माणेति सक्कारिता सम्माणित्ता एवं वयासी ।
जया णं देवाणुप्पिया ! समणे भगवं महावीरे इहमागच्छेज्जा इह समोसरिज्जा इहेव चंपाए नयरीए बहिया पुण्णभद्दे चेइए अहापडिरूवं । उग्गहं उग्गिण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरेज्जा तया णं मम एअमठ्ठे निवेदिज्जासित्तिकट्टु विसज्जिते ॥
वृ. 'अडत्तरस्यसहस्सं पीइदानं' ति अष्टोत्तरं लक्षं रजतस्य तुष्टिदानं ददाति स्मेति, तच्चावश्यके माण्डलिकानां प्रीतिदानमर्द्धत्रयोदशलक्षमानमुक्तं, यदाह
119 11
“वित्ती उ सुवण्णस्सा बारस अद्धं च सयसहस्साइं । तावइयं चिय कोडी पीईदाणं तु चक्कस्स ॥ एयं चेव पमाणं नवरं रययं तु केसवा दिंति । मंडलियाण सहस्सा पीईदानं सयसहस्सा ॥ इति ।
॥२॥
इह पुनस्तदष्टोत्तरलक्षमानमुक्तमिति कथं न विरोध ?, उच्यते, भगवति चम्पायामागते
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International