________________
भगवतीअङ्गसूत्रं (२) ११/-/११/५२० पथ्यं, किमुक्तं भवति ?-'गब्भपोसणं'ति गर्भपोषकमिति 'देसे यति उचितभूप्रदेशे 'काले य'त्ति तताविधावसरे 'विवित्तमउएहिति विविक्तानि-दोषवियुक्तानि लोकान्तरासङ्कीर्णानि वा मृदुकानिच-कोमलानि यानि तानि तथा तैः ‘पइरिक्कसुहाए'त्ति प्रतिरिक्तत्वेन तथाविधजनापेक्षया विजनत्वेनसुखा शुभावायासातथातया पसत्थदोहल तिअनिन्द्यमनोरथा संपुन्नदोहला' अभिलषितार्थःपूरणात् ‘संमाणियदोहला' प्राप्तस्याभिलषितार्थःस्यभोगात् अविमाणियदोहल'त्ति क्षणमपि लेशेनापि च नापूर्णमनोरथेत्यर्थः अत एव 'वोच्छिन्नदोहल'त्ति त्रुटितवाञ्छेत्यर्थः । ____दोहदव्यवच्छेदस्यैव प्रकर्षाभिधानायाह-'विणीयदोहल'त्ति 'ववगए'इत्यादि, इह च मोहो-मूढता भयं-भीतिमात्रं परित्रासः-अकस्माद्भयम्, इह स्थाने वाचनान्तरे 'सुहंसुहेणं आसयइ सुयइचिट्ठइ निसीयइतुयट्टइत्ति दृश्यतेतत्रच 'सुहंसुहेणं'तिगर्भानाबाधया आसयइत्ति आश्रयत्याश्रयणीयं वस्तु 'सुयइत्तिशेते चिट्ठइत्तिऊर्द्धस्थानेन तिष्ठति 'निसीयइत्ति उपविशति 'तुयट्टइत्ति शय्यायां वर्तत इति।
'पियट्टयाए"त्ति प्रियार्थःतायै-प्रीत्यर्थःमित्यर्थः 'पियं निवेएमोत्ति 'प्रियम्' इष्टवस्तु पुत्रजन्मलक्षणं निवेदयामः ‘पियं भे भवउत्ति एतच्च प्रियनिवेदनं प्रियं भवतां भवतु तदन्यद्वा प्रियं भवत्विति । ‘मउडवजं ति मुकुटस्य राजचिह्नत्वात् स्त्रीणां चानुचितत्वात्तस्येति तद्वर्जन 'जहामालिय'ति यथामालितं यथा धारितं यथा परिहितमित्यर्थः 'ओमोयंति अवमुच्यतेपरिधीयतेयः सोऽवमोकः-आभरणंतं मत्थए धोवइत्तिअङ्गप्रतिचारिकाणांमस्तकानि क्षालयति दासत्वापनयनार्थं, स्वामिना धौतमस्तकस्य हि दासत्वमपगच्छतीति लोकव्यवहारः।
मू. (५२१) तएणं से बले राया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ सद्दावेत्ता एवं वयासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया! हस्थिणापुरे नयरे चारगसोहणं करेह चारग०२ माणुम्माणवड्डणं करेह मा०२ हत्थिणापुरनगरंसभिंतरबाहिरियं आसियसंमजिओवलितंजाव करेह कारवेह करेत्तायकारवेत्ता यजूयसहस्संवा चक्कसहस्संवा पूयामहामहिमसक्कारं वा उस्सवेह २ ममेतमाणत्तियं पञ्चप्पिणह, तए णं ते कोडुंबियपुरिसा बलेणं रन्ना एवं वुत्ता० जाव पच्चप्पिणंति।
तए णं से बले राया जेणेव अट्टणसाला तेणेव उवागच्छति तेणेव उवागच्छित्ता तं चेव जाव मजणघराओपडिनिक्खमइ पडिनिक्खमित्ता उस्सुक्क उक्करं उक्किटुंअदिजंअमिजंअभडप्पवेसं अदंडकोडंडिमं अधरिमं गणियावरनाडइज्जकलियं अनेगतालाचराणुचरियं अणुद्धयमुइंगं अमिलायमल्लदामं पमुइयपक्कलियंसपुरजणजाणवयं दसदिवसे ठिइवडियं करेति।।
तएणंसेबले रायादसाहियाए ठिइवडिवाए वट्टमाणीए सइएयसाहस्सिए यसयसाहस्सिए य जाए य दाए य भाए य दलमाण य दवावेमाणे य सए य साहस्सिए य सयसाहस्सिए य लंभे पडिच्छेमाणे पडिच्छावेमाणे एवं विहरइ।
तएणंतस्सदारगस्सअम्मापियरो पढमे दिवसेठिइवडियंकरेइतइए दिवसे चंदसूरदंसणियं करेइछट्टे दिवसे जागरियं करेइ एक्कारसमे दिवसे वीतिकंते निव्वत्ते असुइजायकम्मकरणे संपत्ते बारसाहदिवसे विउलं असणं पाणं खाइमं साइमं उवक्खडाविंति उ०२ जहा सिवो जाव खत्तिए य आमंतेति आ० २ तओ पच्छा व्हाया कय० तं चेव जाव सक्करेंति सम्माणेति २ तस्सेव मित्तणातिजाव राईण य खत्तियाण य पुरओ अज्जयपज्जयपिउपज्जयागयं बहुपुरिसपरंपरप्परूढं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org