________________
३२१
शतकं-२४, वर्गः:, उद्देशकः-१ उवव० सेणंभंते! केवतिजाव उववजेजा?, गो०!जह० दसवाससहस्सद्वितीएसुउक्कोसेणवि दसवाससहस्सद्वितीएसु उववजेजा, तेणं भंते ! सेसंतं चेव जहा सत्तमगमए जाव से णं भंते ! उक्कोसकालद्वितीजावतिरिक्खजोणिए जहन्नकालद्वितीयरयणप्पभाजाव करेजजा?, गोयमा भवाादेसेणं दो भव० कालादे० जह० पुव्वकोडी दसहिं वाससहस्सेहिं अब्भहिया उक्कोसेणवि पुवकोडी दसवाससहस्सेहिं अब्भहिया एवतियं जाव करेजा ८।।
उक्कोसकालद्वितीयपज्जत्ताजावतिरिक्खजोणिएणंभंते! जे भविए उक्कोसकालहितीएसु रयणजाव उववजित्तए सेणंभंते! केवतिकालंजाव उववजेज्जा?, गोयमा! जहन्नेणं पलिओवमस्स असंखेज्जइभागद्वितीएसु उक्कोसेणवि पलिओवमस्स असंखेजइभागट्टितीएसु उववज्जेज्जा, तेणं भंते ! जीवा एगसमएणं सेसं जहा सत्तमगमए जाव से णं भंते ! उक्कोसकालद्वितीयपञ्जत्तजावतिरिक्खजोणिए उक्कोसेकालद्वितीयरयणप्पभाजावकरेजा ?,गोयमा! भवादेसेणंदोभवग्गहणाइं कालादेसेणं जहन्नेणं पलिओवमस्स असंखेज्जइभागं पुवकोडीए अब्भहियं उक्कोसेणवि पलिओवमस्स असंखेजइभागं पुव्वकोडीए अब्भहियं एवतियं कालं सेवेचा जाव गतिरागतिं करेज्जा ९ । एवंएतेओहिया तिन्नि गमगा ३जहन्नकालद्वितीएसुतिनिगमगाउकोसकालद्वितीएसु तिन्नि गमगा.९ सव्वे ते नव गमा भवंति ॥
वृ. 'सेणं भंते ! पञ्जत्ताअसन्त्री'त्यादि, 'भवादेसेणं ति भवप्रकारेण 'दो भवग्गहणाईति एकत्रासज्ज्ञी द्वितीये नारकस्ततो निर्गतः सन्नन्तरतया सज्ज्ञित्वमेव लभतेनपुनरसज्ज्ञित्वमिति, 'कालाएसेणंति कालप्रकारेण कालत इत्यर्थः दश वर्षसहस्राणि नारकजघन्यस्थितिरन्तर्मुहूर्ताभ्यधिकानि असज्ज्ञिभवसम्बन्धिजघन्यायुःसहितानीत्यर्थः, “उक्कोसेण मित्यादि, इह पल्योपमासङ्खयेयभागःपूर्वभवसाज्ज्ञिनारकोत्कृष्टायुष्करूपः पूर्वकोटी चासज्ज्ञयुत्कृष्टायुष्करूपेति, एवमेते सामान्येषु रत्नप्रभानारकेषुत्पित्सवोऽसज्ज्ञिनः प्ररूपिताः, अथ जघन्यस्थितिषु तेषूत्पित्सूस्तान् प्ररूपयन्नाह-‘पज्जत्ते'त्यादि।
सर्वंचेदंप्रतीतार्थमेव, एवमुत्कृष्टस्थितिषुरत्नप्रभानारकेत्पित्सवोऽपिप्ररूपणीयाः,एवमेते त्रयो गमाः निर्विशेषणपर्याप्तकासज्ज्ञिनमाश्रित्योक्ताः, एवमेत एव तं जघन्यस्थितिकं ३ उत्कृष्टस्थितिकं ३ चाश्रित्य वाच्यास्तदेवेमेते नव गमाः, तत्र जघन्यस्थितिकमसज्ज्ञिनमाश्रित्य सामान्यनारकगम उच्यते
'जहन्ने'त्यादि, 'आउंअज्झसाणा अनुबंधोय'त्तिआयुरन्तर्मुहूर्तमेवजघन्यस्थितेरसज्ज्ञि नोऽधिकृतत्वात्, अध्यवसायस्थानान्यप्रशस्तान्येवान्तर्मुहूर्तस्थतिकत्वात्, दीर्घस्थितेर्हि तस्य द्विविधान्यपि तानि संभवन्ति कालस्य बहुत्वात्, अनुबनधश्च स्थितिसमान एवेति। कायसंवेधे च नारकाणांजघन्याया उत्कृष्टायाश्च स्थितेरुपर्यन्तर्मुहूर्त वाच्यमिति ४।
एवं जघन्यस्थितिकं तंजघन्यस्थितिकेषु तेषूत्पादयन्नाह-'जहन्नकालहिईत्यादि ५।
एवंजघन्यस्थितिकंतमुत्कृष्टस्थितिषुतेषूत्पादयन्नाह-'जहन्ने'त्यादि६, एवमुत्कृष्टस्थितिकं तं सामान्येषु तेषूत्पादयन्नाह-‘उक्कोसकाले' त्यादि ७।
एवमुत्कृष्टस्थितिकं तं जघन्यस्थितिकेषु तेषूत्पादयन्नाह-'उक्कोसकाले'त्यादि ८, 15121
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org