________________
शतकं-१४, वर्गः-, उद्देशकः-८
१५७ सीला जन्नं ते देवे कुद्धे पासेजा सेणं पुरिसे मंहतं अयसंपाउणिज्जा जेणं ते देवे तुढे पासेजा सेणं महंतं जसं पाउणेजा, से तेणटेणं गोयमा! जंभगा देवा २ ॥
___ कतिविहाणंभंते! जंभगा देवा पन्नत्ता?, गोयमा! दसविहा पन्नत्ता, तंजहा-अन्नजंभगा पाणजंभगा वत्थजंभगा लेसजंभगा सयणजंभगा पुष्फजंभगा फलजंभगा पुष्फफलजंभगा विज्जाजंभगा अवियत्तजंभगा. जंभगाणंभंते! देवा कहिं वसहिं उति?, गोयमा! सव्वेसुचेवदीहवेयडेसुचित्तविचितजमगपव्वएसु कंचणपव्वएसु य एत्थ णं जंभगा देवा वसहिं उति । जंभगाणं भंते ! देवाणं केवतियं कालं ठिती पन्नत्ता?, गोयमा! एगंपलिओवमंठिती फन्नत्ता। सेवं भंते! सेवं भंतेत्ति जाव विहरति॥
वृ. 'जंभग'त्ति जृम्भन्ते-विजृम्भन्ते स्वच्छन्दचारितया चेष्टन्ते ये ते जृम्मकाःतिर्यग्लोकवासिनो व्यन्तरदेवाः, ‘पमुइयपक्कलिय'त्ति प्रमुदिताश्च ते-तोषवन्तः प्रक्रीडिताश्चप्रकृष्टक्रीडाः प्रमुदितप्रकीडिताः, कंदप्परइत्ति अत्यर्थं केलिरतिकाः मोहणसील'त्ति निधुवनशीलाः 'अजसं'ति उपलक्षणत्वादस्यानर्थं प्राप्नुयात् “जसं'ति उपलक्षणत्वादस्यार्थवैक्रीयलब्ध्यादिकं प्राप्नुयात् वैरस्वामिवत् शापानुग्रहकरमसमर्थःत्वात् तच्छीलत्वाच्च तेषामिति _ 'अन्नजंभये त्यादि अन्ने-भोजनविषये तदभावसभावाल्पत्वबहुत्वसरत्वनीरसत्वादिकरणतोजृम्भन्ते विजृम्भन्ते येते तथा, एवं पानादिष्वपि वाच्यं, नवरं लेणं'तिलयनं-गृहं 'पुप्फफलजंभग'त्ति उभयजृम्भकाः, एतस्य च स्थाने 'मंतजंभग'त्ति वाचनान्तरे दृश्यते। .
‘अवियत्तजंभग'त्ति अव्यक्ता अन्नाद्यविभागेन जृम्भका ये ते तथा, क्वचित्तु अहिवइजंभग'त्ति दृश्यते तत्र चाधिपतौ-राजादिनायकविषये जृम्भका येते तथा, 'सव्वेसुचेव दीहवेयड्डेसु'त्ति 'सर्वेषु' प्रतिक्षेत्रंतेषां भावात् सप्तत्यधिकशतसङ्खयेषु 'दीर्घविजयाद्धेषु' पर्वतविशेषेषु, दीर्घग्रहणंच वर्तुलविजयार्द्धव्यवच्छेदार्थं, 'चित्तविचित्तजमगपव्वएसुत्तिदेवकुरुषुशीतोदानद्या उभयपार्श्वतश्चित्रकूटो विचित्रकूटश्च पर्वतः, तथोत्तरकुरुषु शीताभिधाननद्या उभयतो यमकसमकाभिधानौ पर्वतौ स्तस्तेषु ।
_ 'कंचणपव्वएसु'त्ति उत्तरकुरुषु शीतानदीसम्बन्धिनां पञ्चानां नीलवदादिह्रदानां क्रमव्यवस्थितानांप्रत्येकं पूर्वापरतटयोर्दश दश काञ्चनाभिधाना गिरयः सन्ति तेचशतं भवन्ति, एवं देवकुरुष्वपि शीतोदानद्याः सम्बन्धिनां निषदह्रदादीनां पञ्चानां महाहदानामिति, तदेवं द्वे शते, एवं घातकीखण्डपूर्वार्धादिष्वप्यतस्तेष्विति ॥
शतकं-१४ उद्देशकः-८ समाप्तः
-शतकं-१४ उद्देशकः-९:वृ.अनन्तरोद्देशकान्त्यसूत्रेषु देवानां चित्रार्थःविषयं सामर्थ्यमुक्तं, तस्मिंश्च सत्यपि यथा तेषां स्वकर्मलेश्यापरिज्ञानसामर्थ्यं कथञ्चिन्नास्ति तथा साधोरपीत्याद्यर्थःनिर्णयार्थो नवमोदेशकोऽभिधीयते, इत्येवंसम्बद्धस्यास्येदमादिसूत्रम्
मू. (६३१) अनगारे णं भंते ! भावियप्पा अप्पणो कम्मलेस्सं न जाणइ न पासइ तं पुण जीवं सरूविंसकम्मलेस्सं जाणइ पासइ?, हंता गोयमा ! अनगारेणं भाणियप्पा अप्पणो जाव
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org