________________
शतकं-२, वर्गः-, उद्देशकः-५
१४९ ‘सच्चे ण मित्यादि सत्योऽयमर्थः, कस्मात् ? इत्याह-'नो चेव ण'मित्यादि नैवात्मभाववक्तव्यतयाऽयमर्थः, आत्मभाव एव-स्वाभिप्राय एवन वस्तुतत्त्वंवक्तव्यो-वच्योऽभिमानाद्येषां ते आत्मभाववक्तव्यास्तेषां भाव-आत्मभाववक्तव्यता-अहंमानिता तया, न वयमहंमानितयैवं ब्रूमः अपि तु परमार्थ एवायमेवंविध इति भावना ।।
मू. (१३४) तेणं कालेणं २ रायगिहे नामं नगरे जाव परिसा पडिगया, तेणं कालेणं २ समणस्स भगवओ महावीरस्स जेढे अंतेवासी इंदभूतीनामंअनगारे जावसंखित्तविउलतेयलेस्से छटुंछटेणं अनिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं संजमेणं तवसा अप्पाणं भावमाणे जाव विहरति ।
तएणं से भगवं गोयमे छट्टक्खमणपारणगंसि पढमाणे पोरिसीए सज्झायं करेइ बीयाए पोरिसीए झाणं झियायइ तइयाए पोरिसीए अतुरियमचवलमसंभंते मुहपोत्तियं पडिलेहेइ २ भायणाइं वत्थाइं पडिलेहेइ २ भायणाई पमजइ २ भायणाई उग्गाहेइ २ जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ २ समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ २ एवं वदासी-इच्छामि गंभंते तुब्भेहिं अब्भणुनाएछट्टक्खमणपारणगंसिरायगिहे नगरे उच्चनीयमज्झिमाइंकुलाइंघरसमुदानस्स भिक्खायरियाए अडित्तए, अहासुहं देवाणुप्पिया! मा पडिबंधं ।
तएणं भगवंगोयमे समणेणं भगवया महावीरेणं अब्भणुन्नाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियाओ गुणसिलाओ चेइयाओ पडिनिक्खमइ २ अतुरियमचवलमसंभंते जुगंतरपलोयणाए दिट्ठीए पुरओ रियं सोहेमाणे २ जेणेव रायगिहे नगरे तेणेव उवागच्छइ २ रायगिहे नगरे उच्चनीयमज्झिमाइंकुलाइंघरसमुदानस्स भिक्खायरियं अडइ ।
तए णं से भगवं गोयमे रायगिहे न० जाव अडमाणे बहुजणसदं निसामेइ-एवं खलु देवाणुप्पिया! तुङ्गियाए नगरीए बहिया पुप्फवतीएचेएइपासावच्चिज्जाथेराभगवंतोसमणोवासएहिं इमाइंएयारूवाइं वागरणाइंपुच्छिया-संजमेणं भंते! किंफले? तवेणं भंते! किंफले?, तएणं ते थेरा भगवंतो ते समणोवासए एवं वदासी-संजमे णं अज्जो ! अणण्हफले तवे वोदाणफले तं चेव जाव पुव्वतवेणं पुव्वसंजमेणं कम्मियाए संगियाए अज्जो ! देवा देवलोएसु उववज्जंति, सच्चे णं एसमढे नो चेवणं आयभाववत्तव्वयाए ।
सेकहमेयं मन्ने एवं?, तएणंसमणे० गोयमे इमीसे कहाए लद्धढे समाणे जायसड्डेजाव समुप्पन्नकोउहल्ले अहापज्जत्तं समुदानं गेण्हइ २ रायगिहाओ नगराओ पडिनिक्खमइ २ अतुरियं जाव सोहेमाणे जेणेव गुणसिलए चेइए जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवा० सम० भ० महावीरस्सअदूरसामंतेगमणागमणाएपडिक्कमइ एसणमणेसणं आलोएइ २ भत्तपाणंपडिदंसेइ २ समणं भ० महावीरं जाव एवं वयासी-एवं खलु भंते ! अहं तुब्भेहिं अब्भणुण्णाए समाणे रायगिहे नगरे उच्चनीयमज्झिमाणि कुलाणि घरसमुदाणस्स भिक्खायरियाए अडमाणे बहुजणसई निसामेमि॥ एवंखलु देवा०तुंगियाए नगरीए बहिया पुप्फवईए चेइए पासावच्चिज्जा थेराभगवंतो समणोवासएहिं इमाइं एयारूवाइं वागरणाइं पुच्छिया-संजमेणं भंते ! किंफले ? तवे किंफले ? तंचेव जाव सच्चे णं एसमढे नो चेवणं आयभाववत्तव्वयाए, तं पभूणं भंते ! ते थेरा भगवंतो तेसिं समणोवासयाणं इमाइं एयारूवाइं वागरणाइं वागरित्तए उदाहु अप्पभू?
समिया णं भंते ! ते थेरा भगवंतो तेसिं समणोवासयाणं इमाइं एयारूवाइं वागरणाई
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org