________________
१०९
स्थानं-२, - उद्देशकः-४ ॥१॥ "मतिसुयनाणावरणं दंसणमोहं च तदुवधाईणि ।
तप्फड्डगाइं दुविहाई देसव्वोवघाईणि ।। ॥२॥ सव्वेसु सव्वघाइसु हएसु देसोवघाइयाणं च ।
भागेहिं मुच्चमाणो समए समण अनंतेहिं॥ ॥३॥
पढमं लहइ नगारंएकेकंवन्नमेवमन्नपि ।
कमसो विसुज्झमाणो लहइ समत्तं नमोक्चरं ।।" इति, -तथा दर्शन-सामान्यार्थबोधरूपमावृणोतीति दर्शनावरणीयं, उकतंच॥१॥ "दंसणसीले जीवे दंसणधायं करेइ जंकम्भं ।
तंपडिहारसमाणंदंसणावरणं भवे जीवे ॥" इति, ‘एवं चेव'त्ति देशदर्शनावरणीयं चक्षुरचक्षुरवधिदर्शनावरणीयम्, सर्वदर्शनावरणीयं तु निद्रापञ्चकं केवलदर्शनावरणीयंचेत्यर्थः, भावनातुपूर्ववदिति, तथा वेद्यते-अनुभूयतइति वेदनीयं, सातं-सुखं तद्रूपतया वेद्यते यत्तत्तथा, दीर्घत्वं प्राकृतत्वात्, इतरद्-एतद्विपरीतम्, आह च॥१॥ "महुलित्तनिसियकरवालधार जीहाऍजारिसं लिहणं।
तारिसयं वेयणियं सुहदुहउप्पायगंमुणह ॥" ति,
-- मोहयतीति मोहनीयं, तथाहि॥१॥ “जह मज्जपाणमूढो लोए पुरिसो परव्वसो होइ।
तह मोहेणविमूढो जीवो उ परव्वसो होइ।" इति, दर्शनंमोहयतीतिदर्शनमोहनीयं-मिथ्यात्वमिश्रसम्यक्त्वभेदं, चारित्रं-सामायिकादिमोहयति यत्कषाय १६ नोकषाय ९ भेदं तत्तथा, एतिच याति चेत्यायुः एतद्रूपंच
“दुक्खं न देइ आउंनविय सुहं देइ चउसुवि गईसुं।
दुक्खसुहाणाहारं धरेइ देहट्ठियै जीयं ॥" इति अद्धायुः-कायस्थितिरूपं, भावनातुप्राग्वत्, भवायुभवस्थितिरिति, विचित्रपर्यायर्नमयतिपरिणमयति यजीवंतनाम, एतत्स्वरूपंच॥२॥ 'जेह चित्तयरो निउणो अनेगरूवाईकुणइ रूवाईं।
सोहणमसोहणाई चोक्खमचोक्खेहिं वण्णेहिं।। ॥३॥ तह नामंपिहु कम्मं अनेगरूवाइं कुणइ जीवस्स।
सोहणमसोहणाइंइटानिट्ठाई लोयस्स॥ इति, शुभं-तीर्थकरादिअशुभम्-अनादेयत्वादीति, पूज्योऽयमित्यादिव्यपदेशरूपांगां-वाचंबायत इति गोत्रं, स्वरूपंचास्येदम् - ॥॥ “जह कुंभारो भंडाइं कुणई पुजेयराइंलोयस्स।
___ इय गोयं कुणइ जियं लोए पुजेयरावत्थं ॥" इति, उच्चैर्गोत्रंपूज्यत्वनिबन्धनमितरत्तद्विपरीतं,जीवंचार्थसाधनंचान्तराएति-पततीत्यन्तरायम्, इदं चैवं॥१॥ “जह राया दाणाइंन कुणई भंडारिए विकूलंमि।
एवं जेणं जीवो कम्मतं अंतरायति ।"
॥१॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
