________________
२८
रामचन्द्रदरिविरचित घसाहिं विचिचभूसणाहिं नगरविलासिणीहिं विलुचहिअयस्स तस्स को नाम अम्हारिसीदरिहकमगासु. अणुराओ'। ता निष्फलो क्षेत्र मे एस बंधुअणपरिचाए पारंभो।
कुन्दलता-(क) सहि! कीस अत्ताणयं विसायपिसाएण संतावेसि ।
अंगाण सभिवेसो हलिअसुआणं पि तत्तियो क्षेत्र । वेसेणं चिय लायण्णविम्हओ धणवइसुआणं ॥४॥ मैत्रेयः पश्य कौतुकम्, प्रकृतिचपलं चक्षुर्वाचः स्थिरा हरिणीदृशः
सरलिमपदं नासान्यासो भ्रुवौ कुटिलस्थिती। नवधवलिमा गण्डाभोगोधरः किसलारुणः
किमपि गुपिला नाभिर्वक्षः प्रकाशपयोधरम् ॥५॥ कुन्दलता-(ख) अवि यकाणं पि अंगलट्ठी भूसिज्जइ भूसणेहि तरुणीणं ।
भूसिज्जइ उण काणं पि भूसणं अंगलट्ठीए ॥६॥ विलासिनीभिर्विलुप्तहृदयस्य तस्य को नामास्मादृशदरिद्रकन्यकासु अनुरागः ? । तन्निष्फल एव ममैष बन्धुजनपरित्यागे प्रारम्भः ।
(क) सखि ! कस्मादात्मानं विषादपिशाचेन संतापयसि । भानां सन्निवेशः हालिकसुतानामपि तावदेव । वेशेनैव लावण्यविस्मयः धनपतिसुतानाम् ।। (ख) अफिचकासामपि अनयष्टिः मष्यते पणैः तरुणीनार। भूपते पुनः कासाममि भूषणं मनायमिना ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
