________________
रामचन्द्रसूरिविरचितं
मकरन्दः-मध्यमपि विलोकयिष्यामः ।
(सर्वे परिकामन्ति ।) मकरन्दः -(सभयं) स्फुरद्वामं चक्षुः प्रतिमुहुरिदं सैष भुजगः
स्फटाटोपी शुष्के विटपिनि विमुश्चन्विषलवान् । खरवायं भूम्नाभिमुखमतिरुष्टः कटु रटन्
पुरस्तात्पश्चाद्वा विपदमतिगुवी दिशति नः ॥३॥ सुमित्रा-(क) अज्जउत्त! फळविसंवाईणं कित्तियाणं सउणाणं कधं देसि।
मकरन्दः-प्रिये ! विसंवदतु वा मा वा शकुनं फलकर्मणि । तथापि प्रथमं चेतो वैमनस्यमुपाभुते ।। ४ ॥
आभ्यन्तरं च शकुनं चेत एव । तदेहि देवतायतनमेतदषिकष देवतां नमस्कुर्मः। उपनता अपि हि विपदः प्रतिरुध्यन्ते देवतादर्शनेन ।
(सर्वे देवतायतनमधिरोहन्ति ।) मकरन्दः कथमयं सकलदेवताधिचक्रवर्ती नाभिमनुरीत्याभ्यन्तरमकरोति ।
(सर्वे प्रणमन्ति।) (क) आर्यपुत्र ! फलविसंवादिनां कियतां शकुनानां कर्ण ददासि ।
१ क-'एतदारुष' इति पाठः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
