Page Text
________________
सुपासनाह-चरिअम्पिचिंतंति गोणतुरयाहिवावि इह नयणजीहसत्ताए । हुंतीए अन्नेवि हु होहिंती गोणतुरयाई ॥४४॥ पेडावईवि चिंतइ भजावि मया ममपि मारेइ । जिन्नवसणस्स पासो तुट्टो एयस्स, नो मज्झ ॥४५॥ सो तुहिही जओ मे बलिय वत्थं, कहंपि तु वि। निवडंतस्सवि पाणा नेय मए तस्स गमिहंति ॥४६॥ इय चिंतिऊण मुक्को सव्वेहिवि दुग्गओ गओ गेहे । सचिवेण तस्स मुक्का दाणी तवणीवि य विइन्ना । इय सुणिउं सो माणो पइदिवस एइ सूरिवक्खाणे । अइअक्खित्तो अक्खेवणीए मुत्तूण वावारं ॥४८॥ तज्जोगयं मुणे सूरी साहइ गिहत्यजणउचियं । सम्मत्ताईबारसविहंपि धम्मं सवित्थरओ ॥४९॥ तेणवि सो पडिकनो पिउणा समगंपि पइदिणं तत्तो । वंदंति देवगुरुणो, सामइयं पुण विसेसेण ॥५०॥ गिण्हंति उभयकालं, हट्टे क्वहरइ माणओ चेव । परिचत्तबाललीलो धम्मपभावेण सो जाओ ॥५१॥ ववहरइ तस्स हट्टे पयाइलोओ स्रयावि पाएण । लद्धम्मि भत्तए ते तस्स पयच्छंति तं दव्वं ॥५२॥ इय वच्चंते काले केणवि भत्तम्मि लद्धए संते । नो माणयस्स दिन्नं किंचिति मग्गंतयस्सावि ॥५३॥ अन्नेण पुणो अद्ध अन्नेणद्धस्स अद्धयं दिन्नं । ता जाव दस सहस्सा जाया छेयाम्म माणस्स ॥५४॥ असमाहाणं जायं तहवि हु सामाइयं न मिल्लेइ । गहियम्मिवि सामइए मणम्मि माणो विचिंतेइ ।।५५। एएणं दुटेणं पयाइबग्गेण मज्झ बहुदव्वं । गमिअं संपइभत्ते, भविस्सभत्तम्मि पुण अहयं ॥५६॥ दाऊण किंपि वइगरणियाण एयाण सव्यमवि भत्तं । उवरिपि हु गिहिस्सं तो मे सव्वंपि तं दव्वं ॥ होही, वियाररहियं तो तेहिं समं कमेण ववहारं । संवरिय करिस्समहं गहणाणं उपरि ववहारं ॥५८।।
चिन्तयतो गोतुरगाधिपावपीह नयनजिह्वासत्तायाम् । भवन्त्यामन्येऽपि हि भविष्यन्ति गोतुरगादयः ॥४४॥ पेटकपतिरपि चिन्तयति भार्यापि मृता मामपि मारयति । जीर्णवसनस्य पाशस्त्रुटित एतस्य, नो मम ॥४५॥ स त्रुटिष्यति यतो मे पीनं वस्त्रं, कथमपि त्रोटयित्वा । निपतताऽपि प्राणा नैव मया तस्य गमिष्यन्ते ।। इति चिन्तयित्वा मुक्तः सर्वैरपि दुर्गतो गतो गेहे । सचिवेन तस्य मुक्तः कर उञ्छोऽपि च वितीर्णः ॥ इति श्रुत्वा स मानः प्रतिदिवसमेति सूरिव्याख्याने । अत्याक्षिप्त आक्षेपण्या मुक्त्वा व्यापारम् ॥४८॥ तद्योग्यतां ज्ञात्वा सूरिः कथयति गृहस्थजनोचितम् । सम्यक्त्वादिद्वादशविधमपि धर्म सविस्तरम् ॥४९॥ तेनापि स प्रतिपन्नः पित्रा सममपि प्रतिदिनं ततः । वन्देते देवगुरून्, सामयिकं पुनर्विशेषेण ॥५०॥ गृह्णीत उभयकालं, हट्टे व्यवहरति मान एव । परित्यक्तबाललीलो धर्मप्रभावेण स जातः ॥५१॥ व्यवहरति तस्य हट्टे प्रजादिलोकः सदापि प्रायेण । लब्धे भक्ते ते तस्य प्रयच्छन्ति तद् ऋष्यम् ॥५२॥ इति व्रजति काले केनापि भक्ते लब्धे सति । नो मानत्य दत्तं किञ्चिदपि मार्गयतोऽपि ॥१३॥ अन्येन पुनरर्धमन्येनार्धस्या दत्तम् । तावद् यावद् दश सहस्राणि जातानि च्छेदे मानस्य ॥१४॥ असमाधानं जातं तथापि हि सामायिकं न मुञ्चति । गृहीतेऽपि सामयिके मनसि मानो विचिन्तयति ॥५५॥ एतेन दुष्टेन प्रजादिवर्गेण मम बहुद्रव्यम् । गमितं संप्रतिभक्ते, भविष्यद्भक्ते पुनरहम् ॥१६॥ दत्त्वा किमपि वैकरणिकेभ्य एतेषां सर्वमपि भक्तम् । उपर्यपि हि ग्रहीष्ये ततो गे सर्वमपि तद् द्रव्यम् ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |