Page Text
________________
५२५
सुपासनाह-रिअम्मि
तो कप्पडियं मयं कलिऊण गओ गिम्मि सो सिट्टी । सुयपरिकलिओ, इत्तो कप्पडिएणावि हु झडति ॥ उट्ठेऊणं गहिये तं दव्वं गोवियं च अन्नत्थ । गहिरं कित्तियमित्तं पत्तो नगरम्मि गिइ ||३१|| वत्थागुरुकप्पूरप्पमुहाई निवसणेण सुहुमेण । पच्छाइयलुयअंगो विलसइ वेसाण गेहेसु || ३२ || अह अन्नयाय सोहु गच्छ उज्जोणियाए उज्जाणे । मोयगमंडगवडयाई नेइ तत्थपणा सद्धि || नयरस्स पाउलाइंवि तेणं सदावियाई सव्वाई । हिट्ठो ताण पयच्छइ भोयणवत्थाइयं सव्वं ||३४|| तह मग्गणाण जम्मग्गिराण दीणाइयाणवि जहिच्छं । तेवि हु तुट्टा वन्नंति कन्ननामं बिहेऊण || ३५॥ तो जणपरंपराए तं सोउं तस्स संकिओ सिट्टी । मम दव्वं नो गहियं तट्टाणाओ इमेति || ३६ || जर पुण सो कपडिओ तइया सासं निरंभिडं थक्को । इय चिंततो तस्सवि पलोयणत्थं गओ तत्थ || पेच्छय तयं कुंकुमपिंजरिये वेसलोयपरियरियं । वरवत्थपिहिछिन्नोनासियं चितए तत्तो ||३८|| दुक्खेण जो विढप्पर अत्यो दुक्खेण सुज्जए सो उ । चोरचरडाण पायं चरियं एवंविहं होइ ||३९|| इस चिंतिय समताणे पत्तो सो पिच्छए तयं गत्तं । कलसजुयलेण रहियं अहिये तो विलविडं लग्गो || हा दिव्व ! दव्वनासो कह जाओ मज्झ मंदपुन्नस्स ? | सच्चे चिय जं केवि विउसेणं पढियमेवंति || “ दानं भोगो नाशस्तिस्रो गतयो भवन्ति वित्तस्य । यो न ददाति न भुङ्क्ते तस्य तृतीया गतिर्भवति ॥" नय मे दिनं दाणं न विलसियं विविहभोगभंगीहि । नासोविय लच्छीए जाओ तो जामि रायउले ॥ सव्वं कमि रन्नो जवि हु अप्पावर इमाउ धणं । तो कोसल्लियपुत्रं साहइ रन्नो जहा देव ! |
तन्नास्ति यन्न कुर्वन्ति प्राणिनः साहसं द्रविणकार्ये । निजजीवितमपि वियन्ति किं पुनश्छेदनं तनोः १ ॥ ततः कार्पटिकं मृतकं कलयित्वा गतो गृहे स श्रेष्ठी । सुतपरिकलितः, इतः कार्पटिकेनापि हि झटिति || उत्थाय गृहीतं तद् द्रव्यं गोपितं चान्यत्र । गृहीत्वा कियन्मात्रं प्राप्तो नगरे गृह्णाति ॥ ३१ ॥ वस्त्रागुरुकर्पूरप्रमुखाणि निवसनेन सूक्ष्मेण । प्रच्छादितलूनाङ्गो विलसति वेश्यानां गेहेषु ||३२|| अथान्यदा च सोऽपि खलु गच्छत्युद्यानिक योद्याने । मोदकमण्डकवटकानि नयति तत्रात्मना सार्धम् ॥ ३३॥ नगरस्य गायना अपि तेन शब्दिताः सर्वे । हृष्टस्तेभ्यः प्रयच्छति शोभनवस्त्रादिकं सर्वम् ॥ ३४ ॥ तथा मार्गणेभ्यो यन्मार्गयितृभ्यो दीनादिकेभ्योऽपि यथेच्छम् । तेऽपि हि तुष्टा वर्णयन्ति कर्णनाम विधाय ॥ ३५ ॥ ततो जनपरम्परया तत् श्रुत्वा तस्य शङ्कितः श्रेष्ठी । मम द्रव्यं नो गृहीतं तत्स्थानादनेनेति ॥ ३६ ॥ यदि पुनः स कार्पटिकस्तदा श्वासं निरुध्य स्थितः । इति चिन्तयंस्तस्यापि प्रलोकनार्थं गतस्तत्र ||३७| पश्यति च तं कुङ्कुमपिञ्जरितं वेश्यालोकपरिकरितम् । वरवस्त्रपिहितच्छन्नौष्ठनासिकं चिन्तयति ततः ॥ ३८ ॥ दुःखेन योज्यतेऽर्थो दुःखेन भुज्यते स तु । चोरचरटानां प्रायश्चरितमेवंविधं भवति ||३९|| इति चिन्तयित्वा श्मशाने प्राप्तः स पश्यति तं गर्तम् । कलशयुगलेन रहितमधिकं ततो विलपितुं लमः ॥ हा दैव ! द्रव्यनाशः कथं जातो मम मन्दपुण्यस्य ? | सत्यमेव यत्केनापि विदुषा पठितमेवमिति ॥ ४१ ॥ नच मया दत्तं दानं न विलसितं विविधभोगमङ्गीभिः । नाशोऽपि च लक्ष्म्या जातस्ततो यामि राजकुले ||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |