Page Text
________________
दुलहकहा ।
संजाओ तो सो भणे कह नाह ! तुम्ह वयगहणे । संजाओ सो हेऊ, तो सूरी कहइ तस्स इमं ॥ इत्थेव आसि सिट्टी सागरदत्तोत्ति नाम दविण हो । अइदविणरक्खणज्जणपरायणो सव्वकालंपि || अह अन्नास मंतइ नियतणयं सोहडं जहा वच्छ ! । दुक्खेण इमा लच्छी समज्जिया जाणसि तुमंपि ॥ तम्हा कीरउ रक्खा इमीए बाहिं गिहस्स दूरम्मि । गेहम्मि ठिया संती साहीणा सव्वलोस्स ||१८|| तापेवणे गंतुं निहणिज्जउ कम्पि रहपएसम्मि | आवइगयाण जेणं साहिज्जं कुणइ अम्ह इमा ||१९|| एवं रहम्प्रि मंतिवि तणण समं गओ मसाणम्मि । खनिऊण गुरुं गतं निहणंति तर्हि दविणकलसे || पूरेऊणं गतं भणिओ तो सेट्ठिा इमं तणओ । पुत्त ! पलोएस तुमं गंतुं सव्वंपि दिसिकं ||२१||
पुण केणविदिहं हविज्ज, सो भणइ ताय ! निउणो तं । अइभीसणे मसाणे रमणीए एइ को एत्थ ? ।। तो भइ पिया सुनिरूवियस इह होइ वच्छ ! को दोसो ? । इय भणिए पुत्तेणं गंतृण निरूवियं सव्वं ॥ दिहो तो कपडिओ पडिओ मयखिड्डएण गयचिट्ठो । सासं निरंभिऊणं दव्वद्वाणं पलोयंतो ||२४|| तेातुं कहियं गयासो कोवि चिट्ठए तत्थ । तो सिट्टिणावि भणियं जइ पुण सो दव्वलोभेण || सुनिभिऊण सास पडिओ मयखेडयं विहेऊण । ता किंपि तस्स अगं छेत्तुं छुरियाए लहुं एहि ||२६|| इय कहिए तकनं छित्तूण समागओ तओ भणिओ । वीर्यपि छिंद सवणं जइ पुण धुत्तो इय सहेइ || dra aafari छिन्ना नासावि उट्टउडसहिया । तेणवि सव्वं सहियं दव्वट्टा जेण इय भणियं || तं नत्थ जं न कुव्वंति पाणिणो साहसं दविणकज्जे । नियजीवियपि विश्वंति किं पुणो छेयणं तगुणो ? ||
५२३
स संजातः, ततः स भणति कथं नाथ ! तव व्रतग्रहणे । संजातः स हेतुः, ततः सूरिः कथयति तस्येदम् ॥ अत्रैवासीत् श्रेष्ठी सागरदत्त इति नाम द्रविणाढ्यः । अतिद्रविणरक्षणार्जन परायणः सर्वकालमपि ॥ १६ ॥ अथान्यदा स मन्त्रयति निजतनयं शोभट यथा वत्स ! । दुःखेनेय लक्ष्मीः समर्जिता जानासि त्वमपि ॥ तस्मात्क्रियतां रक्षाऽस्या बहिर्गृहाद् दुरे । गेहे स्थिता सती स्वाधीना सर्वलोकस्य ॥१८॥ तस्मात्प्रेतवने गत्वा निधीयतां कस्मिन्रहः प्रदेशे । आपतानां येन साहाय्यं करोत्यस्माकमियम् ॥१९॥ एवं रहसि मन्त्रयित्वा तनयेन समं गतः श्मशाने । खनित्वा गुरुं गर्त निघत्तस्तत्र द्रविणकलशान् ॥ २० ॥ पूरयित्वा गर्तं भणितस्ततः श्रेष्ठिनेदं तनयः । पुत्र ! प्रलोकय त्वं गत्वा सर्वमपि दिक्चक्रम् ॥२१॥ यदि पुनः केनापि दृष्टं भवेत् स भणति तात ! निपुणस्त्वम् । अतिभीषणे श्मशाने रजन्यामेति कोऽत्र ! ॥ ततो भणति पिता सुनिरूपितस्येह भवति वत्स ! को दोष: ? । इति भणिते पुत्रेण गत्वा निरूपितं सर्वम् ॥ दृष्टस्ततः कार्पटिकः पतितो मृतचेष्टया गतचष्टः । श्वासं निरुध्य द्रव्यस्थानं प्रलोकमानः ||२४|| तेनागत्य कथितं गतश्वासः कोऽपि तिष्ठति तत्र । ततः श्रेष्ठिनापि भणितं यदि पुनः स द्रव्यलोभेन ||२५|| सुनिरुध्य श्वासं पतितो मृतचेष्टां विधाय । तस्मात्किमपि तस्याङ्गं छित्त्वा क्षुरिकया लोहि ॥ २६ ॥ इति कथिते तत्कर्णं छित्त्वा समागतस्ततो भणितः । द्वितीयमापछि श्रवणं यदि पुनर्भूर्त इति सहते ॥ तेनापि तथैत्र विहितं छिन्ना नासाप्योष्ठपुट सहिता । तेनापि सर्व सोढं द्रव्यार्थं येनेदं भणितम् ||२८||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |