________________
मीहकहा।
सा भणइ जक्ख ! तुह दसणेण तुट्टो अहं वयसु ठाणं । जिणधम्मपभावेणं किं मह तं जं न होहित्ति ? ॥ तो तं पइ सो जपइ ससत्तिओ तुह करेमि वच्छल्लं । साहम्मिउत्ति काउं तेणाणुपए भणइ जक्खो । तुह गेहे चउसुवि कोणएसु चिट्ठति गुरुनिहाणाई। गिण्हेयव्वाई तए इयत्रोत्तुपदसणं पत्तो ॥५८॥ पच्छिमनिसाए सिट्ठी पत्तो गेहम्मि भणइ नियतणए । जइ धम्मे कुणा मई तो इह जम्मेवि तुम्हाणं ।। दंसेमि फलमुयारं, तो ते जंपति जइ इमं कुणसि । तो निउणतरं धम्मं तुज्झ सयासाउ पकरेमो ॥६०॥ दाऊण ताण सवहं तिक्कालं जिणगिहस्त गमणम्मि । पूयाईकरणम्मि य पयंसिओ तो निहीं एगो॥६१।। द8 महप्पमाणं पडिपुण्णं टंकयाण तं हिट्ठा । सव्वं चिय तव्ययणं कुणंति भावेण पइदियह ॥६२॥ तत्तो कमेण निहिणो सेसावि पयंसिया गिहस्संतो । अह अन्नया य पत्तो सोच्चिय मुरी तहि, तत्तो । नियसबसुएहि समं महंतरिद्धीए ताण नमणत्थं । सिट्ठी पत्तो अन्नोवि पुरजणो विहियसिंगारो ॥६४॥ ति पयाहिणीकरेउं नमिउं सुरिं न याइदरम्मि । उवविठ्ठा सच्चेवि हु तो सिट्ठी भणइ समयम्मि।।६५।। भयवं ! मज्झ सुयाणं सम्मत्ताई गिहत्थसद्धम्मो । उबइसिऊणं दिजउ मुरीवि तहेव तं कुणइ ॥६६॥ इय सोऊणं भणियं सीहेणं नाह ! मज्झवि कहेह । विस्थरओ गिहिधम्मं जेणाहं तं पवज्जेमि ॥६७॥ . तो कहइ गुरू तस्सवि अन्नेसिपि हु तओ य केणावि । सम्मत्तं पडिवन्नं तह केणविणुव्वयाईणि ॥६८॥ सहदेवेण समं पुण सीहो गिण्हेइणत्थदंडवयं । सम्मत्तजुअं साहइ तस्स सरूवं गुरूवि इमं ॥६९॥ पाचोवएसहिंसप्पयाणओ अट्टझाणकरणाओ । मज्जाइपमायाओ अणत्थदंडो भवे चउहा ॥७०॥
स भणति यक्ष ! तव दर्शनेन तुष्टोऽहं व्रज स्थानम् । जिनधर्मप्रभावेण किं मम तद्यन्न भविष्यतीति ? ॥५६॥ ततस्तं प्रति स जल्पति स्वशक्तितस्तव करोमि वात्सल्यम् । साधर्मिक इति कृत्वा तेनानुमते भणति यक्षः ॥ तव गेहे चतुर्वपि कोणेषु तिष्ठन्ति गुरुनिधानानि । ग्रहीतव्यानि त्वयेत्युक्त्वाऽदर्शनं प्राप्तः ॥ ५८ ॥ पश्चिमनिशायां श्रेष्ठी प्राप्तो गेहे भणति निजतनयान् । यदि धर्म कुरुत मतिं तत इह जन्मन्यपि युष्माकम् ।। दर्शयामि फलमुदारं, ततस्ते जल्पन्ति यदीदं करोधि । ततो द्विगुणतरं धर्म तव सकाशात्प्रकुर्मः ॥ ६ ॥ दत्त्वा तेषां शपथं त्रिकालं जिनगृहस्य गमने । पूजादिकरणे च प्रदर्शितस्ततो निधिरेकः ॥ ६१ ।। दृष्ट्वा महाप्रमाणं परिपूर्ण टङ्ककानां तं हृष्टाः । सर्वमेव तद्वचनं कुर्वन्ति भावेन प्रतिदिवसम् ॥ ६२ ॥ ततः क्रमेण निधयः शेषा अपि प्रदर्शिता गृह स्यान्तः । अथान्यदा च प्राप्तः स एव सूरिस्तत्र, ततः ॥६३॥ निजसर्वसुतैः समं महद्धर्या तेषां नमनार्थम् । श्रेष्ठी प्राप्तोऽन्योऽपि पुरजनो विहितशृङ्गारः ॥६४॥ त्रिः प्रदक्षिणीकृत्य नत्वा सूरिं न चातिदूरे । उपविष्टाः सर्वेऽपि हि ततः श्रेष्ठी भणति समये ॥६५॥ भगवन् ! मम सुतानां सम्यक्त्वादिर्गृहस्थसद्धर्मः । उपदिश्य दीयतां सूरिरपि तथैव तत्करोति ॥६६॥ इति श्रुत्वा भणितं सिंहेन नाथ ! ममापि कथयन । विस्तरतो गृहिधर्म येनाहं तं प्रपद्ये ॥६७।। ततः कथयति गुरुस्तस्याप्यन्येषामपि हि ततश्च केनापि । सम्यक्त्वं प्रतिपन्नं तथा केनाप्यणुव्रतादीनि ॥६८॥ सहदेवेन समं पुनः सिंहो गृह्णात्यनर्थदण्डवतम् । सम्यक्त्वयुतं कथयति तस्य स्वरूपं गुरुरपीदम् ॥१९॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org