________________
सुपासनाह-चरिअम्मिअहिगरणपउणकरणं भोगुवभोगाण अहियकरणं च । अणवरयं मोहरियं कंदप्पं तह य कुक्कुइयं ॥७॥ वज्जेयव्यं गिहिणा अणत्थदंडव्वयं धरतेण । इय निसमिऊण समगं भत्तीए सीहसहदेवा ॥७२॥ तत्तो नमिऊण गुरुं गिहम्मि पत्ता कुणंति जिणधम्मं । अह अन्नया य सीहो हट्टे क्वहरइ जा ताव ।। रायसुहासियभासी भंडो पत्तो भणेइ तयभिमुहं । कड्ढेसु वैणिय ! कोडिं वैहियावट्ठाण दड्ढाण ।।७४।। तो तह करेइ सीहो सोवि हु अप्पेइ विंटयं तस्स । मुल्लं ठविऊण तओ फालावइ कन्नमूलम्मि ॥७५।। सव्वेवि वैहियवहे भणइ य न कयावि सवणविवरेसु । मज्झ पविट्ठो एसो चरचरसद्दो सवणसुहओ ॥ तो हसइ सीहवणिओ सह वणिउत्तेहिं मिल्लए मोल्लं । ताणं तंबोलाई दाऊण विसज्जए भंड ॥७७|| तो पइदिणम्मि भंडो आगच्छइ सीहासम्मि अक्खलिओ। कुगइ विविहे वियारे तह भूभंगाइरिहासे।। तह विडविज्ज पयडइ हसति सीहाइया जहा सव्वे । मुत्तूणं सहदेवं सीहो तो दूरहयहियओ ॥७९।। मुहनयणाइवियारे अणवरयं कुणइ तस्स पासठिओ। किं बहुणा सो जाओ तओवि गरुओ महामंडो ।। सहदेवो उण वारइ अणवरयं सो न विरमइ तहावि । रमणीमणआणंदं करेइ विविहाहि चिट्ठाहिं ॥८१॥ 'मुद्धत्ताउ न याणइ अइयारमिमं सुमित्तकहियपि । हासरसाउलहियओ हसावए सव्यमवि लोयं ॥८२॥ कबडयरायउत्तस्स भारिया कप्पडस्स किणणत्थं । अह कझ्यावि हु हट्टे पत्ता सीहस्स पासम्मि ॥८३॥ वत्थं हत्थे अप्पइ तीए नयणाइएहिं विक्किरियं । कुणइ जह भोलिया सा मुल्लं बहुयं पयच्छेइ ।।८४॥ पापोपदेशहिंस्रप्रदानत आर्तध्यानकरणात् । मद्यादिप्रमादादनर्थदण्डो भवेच्चतुर्धा ॥७०॥ अधिकरणप्रगुणकरणं भोगोपभोगानामधिककरणं च । अनवरतं मौखर्य कन्दर्पस्तथा च कौकुच्यम् ॥७१।। वर्जयितव्यं गृहिणाऽनर्थदण्डवतं धरता । इति निशम्य समं भक्त्या सिंहसहदेवौ ॥७२॥ ततो नत्वा गुरुं गृहे प्राप्तौ कुरुतो जिनधर्मम् । अथान्यदा च सिंहो हट्टे व्यवहरति यावत्तावत् ॥७३॥ रागसुभाषितभाषी विटः प्राप्तो भणति तदभिमुखम् । कर्ष वणिक् ! कोटिं वहिकावृत्तानां दग्धानाम् ॥७॥ ततस्तथा करोति सिंहः सोऽपि खल्वर्पयति पोट्टलं तस्य । मूल्यं स्थापयित्वा ततः स्फालयति कर्षमूले ॥ सर्वानपि वहिकावृत्तान् भणति च न कदापि श्रवणविवरेषु । मम प्रविष्ट एष चरचरशब्दः श्रवणसुखदः ।। ततो हसति सिंहवणिक् सह वणिक्पुत्रैर्मुञ्चति मूल्यम् । तेषां ताम्बूलादीन् दत्त्वा विसृजति विटम् ॥७७।। ततः प्रतिदिनं विट आगच्छति सिंहपार्श्वेऽस्खलितः । करोति विविधान्विकारांस्तथा भ्रभङ्गादिपरिहासान् ।। तथा विटविद्यां प्रकटयति हसन्ति सिंहादिका यथा सर्वे । मुक्त्वा सहदेवं, सिंहस्ततो दूरहतहृदयः ॥७९॥ मुखनयनादिविकारानऽनवरतं करोनि तस्य पार्श्वस्थितः । किं बहुना स जातस्ततोऽपि गुरुमहाविटः ॥८॥ सहदेवः पुनर्वारयत्यनवरतं स न विरमति तथापि । रमणीमनआनन्दं करोति विविधाभिश्चेष्टाभिः ॥८१॥ मुग्धत्वान्न जानात्यतिचारमिमं सुमित्रकथितमपि । हास्यरसाकुलहृदयो हासयति सर्वमपि लोकम् ॥८२॥ कर्णाटकराजपुत्रस्य भार्या कपटस्य क्रयणार्थम् । अथ कदापि हि हट्टे प्राप्ता सिंहस्य पार्थे । ८३॥
१ ग. धणयको° १२ क. विहि ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org