________________
४६६
सुपासनाह - चरिअम्मि
I
I
तहवि न वयविग्धकरं राईए भुंजिउं हवइ जुत्तं । वच्छ ! अपत्थं एयं पच्छायावं बहुं जणिही || १५ ||३ तो तेण इमं भणियं जयंपि भुंजेइ ताव रयणीए । मोत्तुं सावयलोयं ता तम्मग्गमि हं भग्गो || १५४ || नव किंचिवि भणियव्वं तर ममं पइइमम्मि विसयम्मि । जो जेत्तियस्म जोग्गो सो लहइ तत्तियं अत्थं । हरिओ तओ सो पिउणा हिरिवज्जिओ य रयणीए । भुंजेइ गिहे विडविंदपरिगओ भमइ सच्छेदं । सावयवसुमित्तेणं अह अन्नया सह गओ विवाहम्मि । वालेमित्तोत्ति सो मह पत्तो रयणीए गामम्मि || वाहिण भणियं कित्तियलोयस्स भोयणं पउणं । कुणिमो तेहिवि कहियं न कोवि अम्हचओ राओ । भुंजिस्सर, तो भणियं सुलसेण अहं तु भुंजइस्सामि । पउणं करेह क्रूरं ससकरं पायसं च तहा ।। १५९ / तेहिवि तहत्ति विहियं नवरं खीरे कढिज्जमाणम्मि | बहुधूमविहुरियंगो पडिओ लागो तर्हि एगो ।। १६० । अइउसितावतविओविलीणगत्तो खयं गओ तत्थ । तस्स परिवेसियं तं ससक्करं पाउमणुलग्गो ।। १६१ । पढमघुटम्म खलिया जीहा हत्थाउ निवडियं वट्टं । विहलंघलो य जाओ पडिओ तत्थेव ठाणम्मि || धाहावियं च परिवेसियाए मिलिओ य तत्थ बहुलोओ । मित्तेण समं पत्तो जन्नत्ताए य परजणो || दीवज्जोयं काउं जोइज्जइ जाव थालिया जीए । दुद्धं चिट्ठड़ कढिये तो अहिणो खंड खंडाई || १६४ || दीसंत सुसिन्नई, तम्मित्तेणं ससंभ्रमं भणियं । आणह मणिणो तह तंतवाइणो परमारुडिया || १६५ | तेहिंवि तहत्ति विहियं ओहलिउं मणिगणपि नीरेण । छङछङछङत्ति छंटे सो तओ सवणनयणेसु ॥
तथापि न व्रतविघ्नकरं रात्रौ भोक्तुं भवति युक्तम् । वत्स ! अपथ्यमेतत्पश्चात्तापं बहुं जनयिष्यति ॥ १५३ ॥ ततस्तेनेदं भणितं जगदपि मुझे तावद् रजन्याम् । मुक्त्वा श्रावकलोकं तस्मात्तन्मार्गेऽहं भग्नः ॥ १५४॥ न च किञ्चिदपि भणितव्यं त्वया मां प्रत्यस्मिन् विषये । यो यावतो योग्यः स लभते तावन्तमर्थम् ॥ १५५॥ अवधीरितस्ततः स पित्रा ह्रीवर्जितश्च रजन्याम् । भुङ्गे गृहे विटवृन्दपरिगतो भ्रमति स्वच्छन्दम् ॥ १९६॥ श्रावकवसुमित्त्रेणाथान्यदा सह गतो विवाहे । बालमित्त्रमिति स मम, प्राप्तो रजन्यां ग्रामे ॥१५७॥ वैवाहिकेन भणितं कियल्लोकस्य भोजनं प्रगुणम् । कुर्मस्तैरपि कथितं न कोऽप्यस्मदीयो रात्रौ ॥ १५८ ॥ भोक्ष्यते, ततो भणितं सुलसेनाहं तु भोक्ष्ये । प्रगुणं कुरुत कूरं सशर्करं पायसं च तथा ॥ १५९ ॥ तैरपि तथेति चिह्नितं किन्तु क्षीरे क्वथ्यमाने । बहुधूमविधुरिताङ्गः पतितो नागस्तत्रैकः ॥ १६० ॥ अत्युष्णतापतप्तो विलनिगात्रः क्षयं गतस्तत्र । तस्य परिवेषितं तत्सशर्करं पातुमनुलग्नः || १६१ ॥ प्रथम ने स्खलिता जिह्वा हस्तान्निपतितं पात्रम् । विह्वलाङ्गश्च जातः पतितस्तत्रैव स्थाने ॥ ९६२ ॥ आरटितं च परिवेषिकया मिलितश्च तत्र बहुलोकः । मित्त्रेण समं प्राप्तो जनतायाश्च प्रचुरजनः ॥ १६३॥ दीपोतं कृत्वा दृश्यते यावत्स्थालिका यस्याम् । दुग्धं तिष्ठति क्वथितं ततोऽहे: खण्डखण्डानि ॥ १६४ | दृश्यन्ते सुशीर्णानि, तन्मित्त्रेण ससंभ्रमं भणितम् । आनयत मणस्तथा तन्त्रवादिनः प्रवरगारुडिकान् ॥ तैरपि तथेति विहितमवघृञ्य मणिगणमपि नीरेण । छङछङछङेत्युक्षति स ततः श्रवणनयनेषु ॥ १६६ ॥
१ ख. ग. लवयंसो सो ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org