________________
दत्तकहा ।
चिति सयावि मणिच्छियाई सुक्खाई अणुहवंता य । अह अन्नदिणे सुलसो मित्तण समं निसीहम्म ॥ विडचरियाए चरंतो चच्चरच उहट्टटिटसालासु । तो मित्तेणं तेणं आणेउं मंडयाईयं ॥ १४० ॥ भणिओ सुसो भुंज मंडयइडरियघोलवटयाई । सो आह अजुत्तमिणं नो कप्पइ रयणिभत्तं मे ॥ जम्हा गुरुसमी गहिओ नियमो निसार मुत्तव्वे । ता मा भणेसु बंधव ! इत्थत्थे मज्झ ते सवहो । उल्लंठेणं तेण भणियं रयणीए मुंजमाणाणं । किं कवलो कन्नंतो पविसर, नो वयणकुहरम्मि ? || दीवयउज्जोएणं सुनिरिक्खेऊण मोयगाईयं । कुंथुपिपीलियरहिये जइ भुज्जइ तत्थ को दोसो ? ॥ हा चिओ सबंध ! इत्तियकालं विसुद्धभुज्जस्स | जम्हा रयणीभत्तं कामकरं होड़ कामीण ॥ ता अज्ज ताव भुंजसु मह उवरोहा विलासिणीहिं समं । पच्छा जं ते रुच्चइ तं कायव्वं वियारे ॥ १४६ ॥ safe से वयणे मोयगखंडं बलावि पक्खित्तं । तस्सन्नियवेसाए सेसं सव्वं सयं भोत्तं ॥ १४७ ॥ तो दिपि भुंजइ रमणीए मित्तविंद संजुत्तो । हट्टहे वच्चतो खप्परकयमंडयाईयं ॥ १४८ ॥ पुट्ठि सुसरबीहि गायमाणीहि नच्चमाणीहि । विलसह विलासिणीसत्यपरिगओ जाव पच्चूस्सं॥१४९॥ ततो वेसाण गिहे मठमंडवदेउलेसु वा सुयइ । जाव दिनद्धं तो उहिऊण गच्छेइ पिउगेहे ॥ १५० ॥ तो पणा सो नाओ भणिओ रे स्यणिभत्तनियमोवि । भग्गो निव्भग्ग ! तर हा हा हा हारिओ जम्मो ॥ वरमरिगिहेतु कम्मं वर मरणं सुहडसरपहारेहिं । उल्लसियवहलजालो लिजडिले जलणे पवेसो वा ।। १५२
पुत्रगवेषणहेतोः समागतेन मुनेः पार्श्वे । तं नत्वा गृहं प्राप्तौ यथागृहीतव्रतानि पालयन्तौ ॥ १३८ ॥ तिष्ठतः सदापि मनईप्सितानि सौख्यान्यनुभवन्तौ च । अथान्यदिने सुलसो मिल्त्रेण समं निशीथे ॥ १३९ ॥ विटचर्यया चरंश्चत्वरचतुर्हद्यूतशालासु । ततो मित्त्रेण तेनानीय मण्डकादिकम् ॥ १४० ॥ भणितः सुलसो मुङ्क्ष्व मण्डकेड्डरिका घोलवटकादीन् । स आहायुक्तमिदं नो कल्पते रजनिभक्तं मे ॥१४९॥ यस्माद् गुरुसमीपे गृहीतो नियमो निशायां भोक्तव्ये । तस्मान्मा भण बान्धव ! अत्रार्थ मम ते शपथः ॥ उल्लुण्ठेन तेन भणितं रजन्यां भुञ्जानानाम् । किं कवलः कर्णान्तः प्रविशति, नो वदनकुहरे ? || १४३ || दीपकोद्योतेन सुनिरीक्ष्य मोदकादिकम् । कुन्थुपिपीलिकारहितं यदि भुज्यते तत्र को दोषः ? ॥ १४४ ॥ हा वञ्चितोऽसि बान्धव ! इयत्कालं विशुद्ध भोज्यात् । यस्माद्रजनिभक्तं कामकरं भवति कामिनाम् ॥१४५॥ तस्मादद्य तावद् भुङ्क्ष्व ममोपरोधाद् विलासिनीभिः समम् । पश्चाद् यत्ते रोचते तत्कर्तव्यं विचार्य ॥ १४६ ॥ इति भणिते तस्य वदने मोदकखण्डं बलादपि प्रक्षिप्तम् । तत्संज्ञितवेश्यया शेषं सर्व स्वयं भुक्तम् ॥ १४७॥ ततः प्रतिदिनमपि भुङ्क्ते रजन्यां मित्त्रवृन्दसंयुक्तः । हट्टपथे व्रजन् कर्परकृतमण्डकादिकम् ॥१४८॥ पृष्ठे सुस्वरश्वपचीभिर्गायन्तीभिर्नृत्यन्तीभिः । विलसति विलासिनीसार्थपरिगतो यावत्प्रत्यूषम् ॥ १४९ ॥ ततो वेश्यानां गृहे मठमण्डपदेवकुलेषु वा स्वपितिं । यावद् दिनार्धं तत उत्थाय गच्छति पितृगेहे ॥ १५०॥ ततः पित्रा स ज्ञातो भणितो रे रजनिभक्त नियमोऽपि । भग्नो निर्भाग्य ! त्वया हा हा हा हारितं जन्म ॥ चरमरिगृहेषु कर्म वरं मरणं सुभटशरप्रहारै: । उल्लसितबह लज्वालालिजटिले ज्वलने प्रवेशो वा ॥ १५२ ॥
Jain Education International
४६५
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org