________________
दत्तकहा ।
तो मं उल्ले धरिऊण मुयह एयंति तीए संलते । सहिएणं सा गहिया मुक्को नीहारिडं पुत्तो ॥ ५५ ॥ गच्छंतेणं आकरिसिऊण जणणीए साडिया तेण । गहिया, सहिएण तओ लज्जाए समप्पिया अन्ना ॥ तो सुदंसण पुण साडियं मिल्लिऊण खिल्लेइ । जूयं, जणणी पुण कुणइ सहियगेहम्मि कमाई || तो सो वृत्तो कहिओ सेट्ठिस्स केणवि सविवरो । तो सेट्ठी नियचित्ते परिभावा भावणं एवं || जह पढमंषि हु माऊए जुव्वणं हेरइ नंदणो जाओ । नामकरणाइएसुं पिउणो लच्छिं च अवहरइ ।। ५९ ।। तणु परिवढमाणो हरेइ भोयणविलेवणप्पमुहं । जं जंपि सुहसरूवं परिगिण्हइ नंदणो तस्स ॥ ६० ॥ तारुण्णसमागमविष्फुरंतवम्महपरवसो तयणु । अच्छिंदर गयसंकं पिउणो विहवाइयं सव्वं ॥ ६१ ॥ इय कारणेहिं पिणो दुहावहो सव्वहा हवइ पुत्तो । जं तम्मिवि पडिबंधो कीरइ तं पुण महच्छरियं ॥ अहवा को नाम दुहावहस्स तणयस्स जम्मसवणम्मि | हरिसिज्जा जइ नवि होज्ज मोहमाहप्पसंपत्ती ? | तो नियमो मह संपइ पुत्तं पर, तम्मए पुणो हिययं । तीइ कए भज्जाए कह सा किल छुट्टिही वरई ? | हुं नायं तीइ सहोयराण साहेमि कस्सवि मुहेण । सिरिनयरे, ते जेणं दव्वं दाऊण छोडिंति ॥ ६५ ॥ तो लिहिऊणं लेहं पुरिसो संपेसिओ पयत्तेण । पत्तो वदिहि ताणं सो अप्पए लेहं ।। ६६ ।। तत्र चेदं लिखितम् ;
1
जलसलिलं मुणिणा महगिहदव्वं सुएण एक्कपए । नीसेसंपि हु गसियं जूयाइदुव्वसणतिसिएण ||
·
Jain Education International
ततस्तया संलपितं तं प्रति दूरेण संपत् प्राप्ता । श्रेष्ठिगृहेऽपि न विद्यते भोजनमात्रमपि तस्यैव ॥ ५४ ॥ ततो मामृणे धृत्वा मुञ्चतैतमिति तया संलपिते । पुरस्कृतेन सा गृहीता मुक्तो निःसार्य पुत्रः ॥ ५५ ॥ गच्छताऽऽकृष्य जनन्याः शाटिका तेन । गृहीता, पुरस्कृतेन ततो लज्जया समर्पिताऽन्या ॥ ५६ ॥ ततः सुदर्शनः पुनः शाटिकां मुक्त्वा रमते । द्यूतं, जननी पुनः करोति पुरस्कृतगेहे कर्माणि ||१७|| तत एष वृत्तान्तः कथितः श्रेष्ठिनः केनापि सविवरः । ततः श्रेष्ठी निजचित्ते परिभावयति भावनामेवम् ॥ यथा प्रथममपि हि मातुर्यौवनं हरति नन्दनो जातः । नामकरणादिकेषु पितुलक्ष्मीं चापहरति ॥ ५९ ॥ तदनु परिवर्धमानो हरति भोजनविलेपनप्रमुखम् । यद् यदपि सुखस्वरूपं परिगृह्णाति नन्दनस्तस्य ॥ ६० ॥ तारुण्यसमागमविस्फुरन्मन्मथपरवशस्तदनु । आच्छिनत्ति गतशङ्कं पितुर्विभवादिकं सर्वम् ॥ ६१ ॥ इति कारणैः पितुर्दुःखावहः सर्वथा भवति पुत्रः । यत्तस्मिन्नपि प्रतिबन्धः क्रियते तत्पुनर्महाश्चर्यम् ॥६२॥ अथवा को नाम दुःखावहस्य तनयस्य जन्मश्रवणे । हृष्येद् यदि नैव भवेद् मोहमाहात्म्यसंपत्तिः १ ॥ ६३ ॥ ततो नियमो मम संप्रति पुत्रं प्रति, ताम्यति पुनर्हृदयम् । तस्याः कृते भार्यायाः कथं सा किलच्छुटिष्यते वराकी ।। ज्ञातं तस्याः सहोदरान्कथयामि कस्यापि मुखेन । श्रीनगरे, ते येन द्रव्यं दत्त्वा छोटयन्ति ।। ६५ ।। ततो लिखित्वा लेखं पुरुषः संप्रेषितः प्रयत्नेन । प्राप्तः स्तोकदिनैस्तेभ्यः सोऽर्पयति लेखम् || ६६ ॥ जलधिसलिलमिव मुनिना मद्गृहद्रव्यं सुतेनैकपदे । निःशेषमपि हि ग्रसितं द्यूता दिदुर्व्यसनतृषितेन ॥ ६७॥
१ ग. हणइ ।
४८६
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org