Page Text
________________
४६०
सुपासनाह - चरिअम्मि
तुम्ह भइणीवि उल्ले धरिया जूयारिएहिं तम्मुक्का । इगलक्खस्स करणं जं जाणह तं करिज्जासु || इय बाइऊण बाहुल्ललोयणा बंधुणो परोप्परओ । जंपंति पणयसारं अहह अहो दारुणं दुक्ख ॥। ६९॥ संजय भइणी ता किं एएण दव्वजाएण । गयकन्नचंचलेणं, उवजुज्जर भइणिकज्जमि ॥ ७० ॥ को तुल्लो भइणीए हविज्ज सयणाण मज्झयारम्मि । जीए आसीवयणा दुरियपबंधा विलिज्जति ॥ सव्वेवि उच्छवा निच्छएण भइणीपुरस्सरा हुंति । ता धन्नाण गिहीणं भयणीओ हुति सीलड्ढा !! इच्चाइवासणावासिएहिं सव्र्व्वपि विक्कियं भंडं । किच्छेण तओ लक्खो संपत्तो, तं गहेऊण ॥ ७३ ॥ जा पत्ता तम्मि पुरे सरस्स पालीए बंधुणो तत्थ । भरियंभकुंभनिव्भर भारोणयकंधरा भइणी ||७४ || दिट्ठा सा तेहिं तओ पच्चभिनाया झडत्ति गंतूण । उत्तारिऊन कुंभो निसुंभिओ भूमिभागमि ॥७५॥ भूनिहियमत्थएहिं पणया सा लज्जिया य ते दहुँ । नयणं सुसित्तनित्ताए जंपियं तीइ तो एवं || ७६ ॥ कुसल मह बंधूणं, अतक्कियं तुम्हदंसणं जायं । केण व पओयणेणं इहागया, इय निसामे ॥७७॥ मन्नुभरभरियवयणेहिं तेहिं भणियं हयम्ह कुसलत्तं । जीवंताणवि जेसि भइणी घडचेडिया जाया ॥ ७८ ॥ हा हा भइणि ! सुनयणे ! सहस्सलोयाण सांमिणी हुंता । इन्हिं दासिव्व जलं बहेसि रे सिं परेसिं च ॥ हीही अणज्जकज्जुज्जयस्त तुह दिव्व ! कित्तियं भणिमो । जीइ सिरं सुकुमारं भारं कुसुमाण न सहतं ।। इन्हि जलभरियघडे व तंपि हु सुनिहुरं जायें । तुह दिव्व ! मणसरिच्छं सच्छंदपयारदुल्ललियं ॥ ८१ ॥ इच्चाइ विलवमाणेर्हि तेहिमारोविया सुहासणए । नीया सहियस्स गिहे तेणवि गहिउ कणयलक्खं ॥
युष्मद्भगिन्यपि ऋणे धृता द्यूतकारिभिस्तन्मुक्ता । एकलक्षस्य कृते यज्जानीत तत् कुरुत ॥ ६८ ॥ इति वाचयित्वा बाष्पवल्लोचना बन्धवः परस्परतः । जल्पन्ति प्रणयसार महह अहो दारुणं दुःखम् ॥६९॥ संजातं भगिन्यास्तस्मात् किमेतेन द्रव्यजातेन । गजकर्णचञ्चलेन, उपयुज्यतां भगिनीकार्ये ॥७०॥ कस्तुल्यो भगिन्या भवेत् स्वजनानां मध्ये । यत्या आशीर्वचनाद् दुरितप्रबन्धा विलीयन्ते ॥७१॥ सर्वेऽप्युत्सवा निश्चयेन भगिनीपुरस्सरा भवन्ति । तस्माद् धन्यानां गृहिणां भगिन्यो भवन्ति शीलाढ्याः ॥ इत्यादिवासनावासितैः सर्वमपि विक्रीतं भाण्डम् । कृच्छ्रेण ततो लक्षः संप्राप्तः तं गृहीत्वा ॥७३॥ यावत्प्राप्तास्तस्मिन् पुरे सरसः पाल्यां बन्धवस्तत्र । भृताम्भः कुम्भनिर्भरभारावनतकन्धरा भगिनी ||७४ || दृष्टा सा तैस्ततः प्रत्यभिज्ञाता झटिति गत्वा । उत्तार्य कुम्भो निशुम्भतो भूमिभागे || ७५ ॥ भूनिहितमस्तकैः प्रणता सा लज्जिता च तान् दृष्ट्वा । नयनासिक्त नेत्रया जल्पितं तया तत एवम् ॥ ७६ ॥ कुशलं मम बन्धूनां, अतर्कितं युष्मदर्शनं जातम् । केन वा प्रयोजनेनेहागताः, इति निशम्य ||७७ || मन्युभरभृतवदनैस्तभणिंत हतमस्मत्कुशलत्वम् । जीवतामपि येषां भगिनी घटचेटिका जाता ॥ ७८ ॥ हा हा भगिनि ! सुनयने ! सहस्रलोकानां स्वामिन्यभवः । इदानों दासीव जलं वहसि रे एषां परेषां च ॥ ही ही अनार्यकार्योद्यतस्य तव दैव ! कियद्भणामः । यस्याः शिरः सुकुमारं भारं कुसुमानां नासहत ||८०|| इदानीं जलभृतघटान् वहति तदपि हि सुनिष्ठुरं जातम् । तव दैव ! मनःसदृशं स्वच्छन्द प्रकार दुर्ललितम् ||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |