Page Text
________________
दत्तकहा।
अणुरत्ता य कणिढे तं पड़ जंपेइ मयणसरविहुरा । तं चिय सरणं देवर ! भंजसु भोए मए सद्धिं ॥२७॥ तो तेणं पडिभणियं आ अम्मोसं तयं इमं पावं । गुरुबंधुणो य भज्जा जणणीतुल्ला जणे भणिया ॥२८॥ ता मा सुमिणेवि तुमं पावं चिंतेसु एरिसं अव्वो ! । इहपरलोयविरुद्धं निद्धंधसचिट्ठियमणिलं ॥२९॥ तं सोउं सा काऊण गंगलिं गलियगुणलवा गेहे । कम्माई कुणइ तीसे कयं च बहु मन्नए एसो ॥३०॥ इय काले वचंते कयाइ कयकइयवा गिहस्संतो। चिट्टइ मंचयपडिया नय तत्तिं कुणइ गेहस्स ॥३१॥ तो बाहिराउ दियरो समागओ तं न पिच्छए तत्तो। पुच्छइ गिहिणिं कह तुह न दीसए इत्थ जिवाणी॥ तो सा साहइ जं सा अपडुसरीरा सिरस्स वियणाए । चिट्ठइ गिहस्स मज्झे सुत्ता सिजाए दुक्खत्ता । तो संभंतो एसो करेइ सदं दुवारदेसम्मि । उग्घाडेसु कवाडे कुसलं तुह जेण पुच्छामि ॥ ३४ ॥ उग्याडिऊण दारं मज्झपविट्ठस्स तस्स सा पुणवि । देइ दुवारं गाढं भुयग्गलं तह पयच्छेइ ।। ३५ ॥ थालीठइयपईवं पयडइ पुव्वाणियं च सुरमंसं । ढोएइ तस्स पुरओ भणेइ मंसं च मज्जं च ॥ ३६ ॥ एयाणं एगयरं उवभुंजसु नत्यि अन्नहा मोक्खो । तो संकडम्मि पडिओ एवं दियरो वियक्केइ ॥३७॥ एसा जणणीतुल्ला जेणं जिट्ठस्स बंधुणो भज्जा । मंसस्सवि भक्खणयं न खमं एवं विसिट्ठाण ॥३८॥ जओ, विलसावणयमभक्खं दुग्गंधिमलाविलं वसालिद्धं । जीववहसंकिलिटुं निसायरासेवियं मसं ॥ ३९ ॥ जो असइ मंसपेसि करगहियं तोडिऊण दंतेहिं । सो सुणउव्व अछिप्पो कुलुग्गयाण, न उण पुरिसो॥
अनुरक्ता च कनिष्ठे तं प्रति जल्पति मदनशरविधुरा । त्वमेव शरणं देवर ! भुझ्व भोगान् मया सार्धम् ।। ततस्तेन प्रतिभणितमा अमर्थ्य तदिदं पापम् । गुरुबन्धोश्च भार्या जननीतुल्या जने भाणता ॥२८॥ तस्माद् मा स्वप्नेऽपि त्वं पापं चिन्तये दृशं हन्त ! । इहपरलोकविरुद्धं निष्ठुरचेष्टितमनिष्टम् ॥२९॥ तत् श्रुत्वा सा कृत्वा तूष्णीं गलितगुणलवा गेहे । कर्माणि करोति तया कृतं च बहु मन्यत एषः ॥३०॥ इति काले व्रजति कदाचित्कृतकैतवा गृहस्यान्तः । तिष्ठति मञ्चपतिता न च चिन्तां करोति गेहस्य॥३१॥ ततो बहिष्टो देवरः समागतस्तां न पश्यति ततः । पृच्छति गृहिणीं कथं तव न दृश्यतेऽत्र ज्येष्ठा ? ॥३२॥ ततः सा कथयति यत्साऽपटुशरीरा शिरसो वेदनया। तिष्ठति गृहस्य मध्ये सुप्ता शय्यायां दुःखाता ॥३३॥ ततः संभ्रान्त एष करोति शब्द द्वारदेशे । उद्घाटय कपाटौ कुशलं तव येन पृच्छामि ॥ ३४ ॥ उद्धाट्य द्वारं मध्यप्रविष्टे तस्मिन् सा पुनरपि । ददाति द्वारं गाढं भुजार्गला तथा प्रयच्छति ॥ ३५॥ . स्थालीस्थगितप्रदीपं प्रकटयति पूर्वानीतं च सुरमांसम् । ढोकयति तस्य पुरतो भणति मांसं च मयं च ॥३६॥ एतयोरेकतरमुपभुक्ष्व नास्त्यन्यथा मोक्षः । ततः संकटे पतित एवं देवरो वितर्कयति ॥३७॥ एषा जननीतुल्या येन ज्येष्ठस्य बन्धोर्भार्या । मांसस्यापि भक्षणं न क्षममेतद् विशिष्टानाम् ॥३८॥ यतः, विलासकमभक्ष्यं दुर्गन्धिमलाविलं वसाश्लिष्टम् । जीववधसंक्लिष्टं निशाचरासेवितं मांसम् ।। ३९ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |