________________
सुपासनाह-चरिअम्मिइय कहिउं सा भणिया न इमं कस्सवि तए कहेयव्यं । तं सच्चं विमलेणं सुयं गिहे गच्छमाणेण ॥४३॥ चितइ तत्तो विमलो धणसिरिमज्जा जओ शिलाज्झे। ता मह भज्जाएशिय विसए एयाण उल्लामा ।। ता किं ससिविबाओ अंगाराणपि होज्ज इह बुधी । अहव दक्वालयाओ निबफलाणपि उप्पत्ती ? ॥ अहवा । विसमसहावो मयणो विसमसहावाउ महिलियाओवि । गुरुरागंधपणाओ किमकाज ज न कुब्बंति ? ।। मुंचंति साणुरायं महंति सम्भावनेहपरिहीणं । गुणमवि मुणंति दोस कामग्गयोहिया वामा ॥४७|| रूवं कुलं कलाओ परक्कमो संपयाविन पमाण । सो अन्नो कोवि गुणो जत्तो पेम्मं पवित्थरइ ॥४८॥ उत्तमकुलोवजाया महिला पायं अणुत्तमे रमइ । कुलसेलयावि सरिया नूणं नीययरमणुसरइ ॥४९॥ ता जा कुले कलंक नो पयडइ ताव पेइए एयं । पेसेमि धणसिरिं इय परिभावंतो गिहं पत्तो ॥५०॥ पत्थावे भणइ पिए ! मह वुत्तं कुणसि, भणइ तो सावि । किं पाणेस ! ममं पइ अन्ज तुम एरिसं वयसि ?।। जीयंपि तुहायत्तं वावारेसु समुचिाम्मि कजम्मि । विमलेण तओ भणिय गच्छ पिए ! पेड्यपियाणि ।। तो सा अस्सुयपुव्वं वयणं सोऊण तक्खणे चेव । पडिया धरणीए लहुं अणुसित्ता सीयलजलेण ॥५३॥ तो लद्धचेयणा सा जंपइ किं सामि ! कारणेण विणा । इय देसि ममाएमं निठुरहियओ इव अकंडे?|| तो भणियमिणं तेणं अत्थि पिए ! कारणं इाएसे । ता कुण तमिक्कवारं तो पभणइ धणसिरी एवं ।।
यावन्न धनश्रीभर्ती समेति विमलो निजे गेहे । तावद धनधनश्रियोः संयोगमहं करिष्यामि ॥४२॥ इति कथयित्वा सा भणिता नेदं कस्यापि त्वया कथयितव्यम् । तत्सर्वं विमलेन श्रुतं गृहे गच्छता ॥४३॥ चिन्तयति ततो विमलो धनश्रीभार्या यतो विमलमध्ये । तस्मान्मम भार्याया एव विषय एतयोरुल्लापः ॥ तस्मारिक शशिबिम्बादङ्गाराणामपि भवेदिह वृष्टिः ? । अथवा द्राक्षालतातो निम्बफलानामप्युत्पत्तिः ॥४५॥ अथवा । विषमस्वभावो मदनो विषमस्वभावा महिला अपि । गुरुरागान्धमनसः किम कार्य यन्न कुन्ति ? ॥४६॥ मुञ्चन्ति सानुराग कासन्ति सद्भावस्नेहपरिहीणम् ! गुणमपि जानन्ति दोषं कामग्रहमोहिता वामाः ॥४७॥ रूपं कुलं कला पराक्रमः संपदपि न प्रमाणम् । सोऽन्यः कोऽपि गुणो यतः प्रेम प्रविस्तृणोति ॥१८॥ उत्तमकुलेऽपि जाता महिला प्रायोऽनुत्तमे रमते । कुलशैलजापि सरिन्नूनं नीचतर मनुसरति ॥४९॥ तस्माद् यावत्कुले फलकं नो प्रकटयति तावत्पैतृक एताम् । प्रेषयामि धनश्रियमिति परिभावयन्गृहं प्राप्तः ॥ प्रस्ताव भणति प्रिये ! ममोक्तं करोषि, भणति ततः सापि । किं प्राणेश ! मां प्रत्यद्य त्वमीदृशं वदसि ? ॥५१॥ जीवितमपि तवायत्तं व्यापारय समुचिते कार्ये । विभलेन ततो भणितं गच्छ प्रिये ! पैतृकमिदानीम् ॥५२॥ ततः साऽश्रुतपूर्व वचनं श्रुत्वा तत्क्षण एव । पतिता धरण्यां लध्वनुषिक्ता शीतलजलेन ॥५३॥ जो लब्धचेतना सा जल्पति किं स्वामिन् ! कारणेन विना । इति ददासि ममादेशं निष्ठुरहृदय इवाकाण्डे?॥
१ क.ग. वणियम।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org