Page Text
________________
सोमकहा।
जति छ असामेयं तहावि तालंघणीयवयणो सि । तो तुह आएसोच्चिय इह अत्यो मह पनाति ।। इय सोउं तकरणं तेणवि सत्यो गवेसिओ इति । वाहणसहायसरिमा विसजिया भणिनि सा एवं ।। मह आणाए पुणरवि आगंतव्यं तए इह तहा य । भणिया सहाइपुरिमा इमीए पिउघरदुवाराओ ॥५८॥ बलियध्वममुत्तेहिं तो तं सुणिऊण तीइ बहुरुन्न । तह चितियं च एयं मएवरद्धं किमवि मन्ने ।।५९॥ अन्नह किमेवमेसो जंपइ कइयावि निठुरं वयणं । किंतु न सरेमि किंचिवि अबराहं आ विवाहाओ । इय विनंती पत्ता सत्थेण समं सजणयनयरम्मि । तत्तो सहाइणोवि य बलिया सा पुण गया गेहे ॥६॥ तं दटुंजणयाइं रहियं सहियाजणेहि कसिणमुहि । रोयंति सहसच्चिय हरिसविसाएहिं गहियाई॥६२॥ चितिति हा किमेला एगा विमणुम्मणा विगयतेया । ससुरकुलाओ पत्ता अम्ह सुया इय अकंडेवि ? ।। तो नेहनिभराई तं परिरंभंति ताई अह सावि । अइमंतुभरियहियया अहिययरं रोविउ लग्गा ॥३४॥ आस सिया पिऊहिं पुट्ठाए साहियं जहावित्तं । तं सोऊणं ताईवि चिंतति इमं सदुक्खाई ॥६५।। किं सो पई विरत्तो किं वा एसा कुलाण मलिणयरी । किंवा दिव्याओगो उइन्नमह अंतराईयं ? ॥ अहब सवक्कीए इमीए उवरि उत्तारिओ पई होज्जा । किं वा एईएवि हु संपइ पुन्नक्खओ जाओ ? ॥ इचाइ चिंतिकणं दुहियादुहहे उजाणणट्टाए । कुलदेवयाए पूया जणएण विरइया राओ ॥६८॥ सप्पुरओ पणिहाणं काउं सुत्तो य धरणिवम्गि । तो पञ्चक्खीहोउ पच्छिमजामम्मि सो तीए ।।६९।।
ततो भणितमिदं तेनास्ति प्रिये ! कारणमिहादेशे । तस्माकुरु तमेकवारं ततः प्रभणति धनश्रीरेवम्॥१५॥ यद्यपि ह्यशक्यमेतत्तथापि त्वमलङ्घनीयवचनोऽसि । ततस्-तवादेश एवेहाथै मम प्रमाणमिति ॥५६॥ इति श्रुत्वा तद्वचनं तेनापि सार्थो गवेषितो झटिति । वाहनसहायसदृशी विनिता भणित्वा सैवम् ॥१७॥ ममाज्ञया पुनरप्यागन्तव्यं त्वयेह तथा च । भणिताः सहाय पुरुषा अस्याः पितृगृहद्वारात् ॥१७॥ वलितव्यमभुक्तैस्ततस्तत् श्रुत्वा तया बहु रुदितम् । तथा चिन्तितं चैतन्मयापराद्धं किमपि मन्ये ॥१९॥ अन्यथा किमेवमेष जल्मति कदापि निष्ठुरं वचनम् । किन्तु न स्मरामि कञ्चिदप्यपराधमा विवाहात् ॥६॥ इति चिन्तयन्ती प्राप्ता सार्थेन समं स्वजनकनगरे । ततः सहाया अपि च वलिताः सा पुनर्गता गेहे ॥६१।। तां दृष्ट्वा पितरौ रहितां सखीजनैः कृष्णमुखीम् । रुदती सहसैव हर्पविषादाभ्यां गृहीती ॥६२।। चिन्तयतो हा किमेपैका विमनउन्मना विगततेजाः । श्वशुर कुलात्प्राप्ताऽस्मत्सुतेत्यकाण्डेऽपि ॥६३॥ ततः स्नेहनिर्भरौ ता परिरभाते तावथ सापि । अतिमन्तुभृतहृदयाऽधिकतरं रोदितुं लग्ना ॥६४॥ आश्वासिता पितृभ्यां पृष्टया कथितं यथावृत्तम् । तत् श्रुत्वा तावपि चिन्तयत इदं सदुःखौ ॥६५॥ किं स पतिर्विरक्तः किं वैषा कुलयोमलिन करी । किं वा दैवप्रयोग उदीर्णमथान्तरायिकम् ॥६६॥ अथवा सपत्न्या अया उपयुत्तारितः पतिर्भवेत् । किं वैतस्या अपि हि संप्रति पुण्यक्षयो जातः ? ॥६७॥ इत्यादि चिन्तयित्वा दुहितृदुःखहेतुज्ञानार्थम् । कुलदेवतायाः पूना जनकेन विरचिता रात्रौ ॥६॥ तत्पुरतः प्रणिधानं कृत्वा सुप्तश्च धरणीपट्टे । ततः प्रत्यक्षीभूय पश्चिमयामे स तया ॥६९॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |