Page Text
________________
सोमका |
५६६
तो कुविया सा जंप तं चिय एक्का वियाण से सव्वं । अन्नो न कोवि जाणइ किंचिवि सुवियक्खणा तम्हा || सव्वं कुण सयं चिय गिहकम्मं मज्झ पुण समाएसं । मा देसु अयाणुयाए कइयावि हु पव्वदिवसेवि || इय निच्चपि पओसं तदुवरि सा वह, विमलसिट्ठी | वारइ सिरिष्पहं, सा तहवि न विरमेइ कुद्धमई ॥ पिहुओयर तत्तो घरिया विमलेण तहवि ईसाए । बीहिज्जइ जइ विमलो संभासइ धणसिरिं कहवि ॥ पाइया य एगा अन्नया गेहमागया संती । तीइ फलफुल्लवत्थाइएहिं सा रंजिआ वाढं ||३२|| तो तीए सा भणिया कज्जं साहेमु मज्झ दुस्सज्झ । जं किंचि तुज्झ रुइयं वच्छे! अवियप्पओ जेण || उच्चारणथंभणमोहणार सव्वंपि मह करगयंव । तो सिरिपहा पयंपइ तं मोतुं नत्थि भुवणेवि ||३४|| कवि समत्थो अन्नो दीणाणं वच्छलो छलियकालो । ता मह काउं पसायं सवत्तिदुक्ख खयं नेसु || ३५ ॥ पब्वाइयाए भणियं तुहिच्छियं वच्छि ! निच्छियं काहं । किंपुण विणा सहायं न सिज्झए किंपिता दव्वं ।। देसु तुमं तज्जोग्गं तीर दव्वंपि किंपि से दिनं । कज्जसिद्धीए पूयं तुझ करिस्सामि भणिया य ॥ ३७ ॥ तो गाउ पाइयावि पुन्नालियाए गेहम्मि | गंतूणं तीए समं पत्थुयकज्जम्मि जे किच्च ॥ ३८ ॥ तं तर अह विमले पहे वयंतम्मि सो जहा मुणइ । पुन्नालिया तहच्चिय पुच्छर पव्वाइयं एवं ||३९|| जह कत्थ तुमं चलिया सा पभणइ घणसिरीए पछविया । गच्छिस्सं धणगेहे दूईकज्जेण जेण धणो ॥ कसंय भंसा रोसेण गिहम्मि अज्ज नो पत्तो । ता मा कुणवक्रखेवं सिग्धं चिय तत्थ गच्छस्सं || जाव न धणसिरिभत्ता समेइ विमलो नियम्मि गेहम्मि । ताव घणघणसिरीणं संजोयमहं करिस्सामि |
ततः कुपिता सा जल्पति त्वमेवैका विजानीषे सर्वम् । अन्यो न कोऽपि जानाति किञ्चिदपि सुविचक्षणा तस्मात् ॥ सर्व कुरु स्वयमेव गृहकर्म मम पुनः समादेशम् । मा देाज्ञायिकायाः कदापि हि पर्वदिवसेऽपि ॥ २९ ॥ इति नित्यमपि प्रद्वेषं तदुपरि सा वहति, विमल श्रेष्ठ्यपि । वारयति श्रीप्रभां सा तथापि न विरमति क्रुद्धमतिः ॥ पृथगपवरके ततो धृता विमलेन तथापीर्ष्यया । बाध्यते यदि विमलः संभाषते धनश्रियं कथमपि ॥३१॥ प्रव्राजिका चैकाऽथान्यदा गेहमागता सती । तथा फलपुष्पवस्त्रादिकैः सा रञ्जिता बाढम् ॥३२॥ ततस्तया सा भणिता कार्यं कथय मम दुःसाधम् । यत्किञ्चित्तव रुचितं वत्से ! अविकल्पतो येन ||३३|| उच्चाटनस्तम्भनमोहनादि सर्वं मम करगतमिव । ततः श्रीप्रभा प्रजल्पति त्वां मुक्त्वा नास्ति मुवनेऽपि ॥ ३४॥ कोऽपि समर्थोऽन्यो दीनानां वत्सलश्छलितकालः । तस्मान्मयि कृत्वा प्रसादं सपत्नीदुःखं क्षयं नय || ३५ ॥ प्रव्राजिकया भणितं तवेप्सितं वत्से ! निश्चिंत करिष्ये । किन्तु विना सहायं न सिध्यति किमपि तस्माद् द्रव्यम् ॥ देहि त्वं तद्योग्यं तया द्रव्यमपि किमपि तस्यै दत्तम् । कार्यसिद्धौ पूजां तव करिष्यामि भणिता च ॥ ३७ ॥ ततस्तद्गृहात् प्रत्राजिकाप्यसत्या गेहे । गत्वा तथा समं प्रस्तुतकार्ये यत् कृत्यम् ॥३८॥ तन्मन्त्रयत्यथ विमले पथि व्रजति स यथा जानाति । असती तथैव पृच्छति प्रवाजिकामेवम् ॥३९॥ यथा कुत्रत्वं चलिता सा प्रभणति घनश्रिया प्रस्थापिता । गमिष्यामि धनगेहे दूतीकार्येण येन धनः ॥ ४० ॥ कृतसंकेतभ्रंशाद् रोषेण गृहेऽद्य नो प्राप्तः । तस्माद् मा कुर्ववक्षेपं शीघ्रमेव तत्र गमिष्यामि ॥४१॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |