________________
५७०
सुपासनाह - चरिअम्मि
राया कमलदलदीहराए दिट्ठीए नियइ नियमुहडे । सुहडावि दिति दिट्टि नियनियखगा। इसत्थे || किवि तत्थ जमजीहसमतरल विकरालु, रणरसियभडपिसियगिद्धालु करवालु । करि करिव तांति वायंति भुयदंड, पडिरविण बहिरंत सयलंपि बंडु || १६॥
किवि धर नाराउ पडत भडवाउ, सुमहंतु किवि कुंतु दंसंति सुनिसा | पति आएस अम्हाण पहु ! देहि, जिव नेहु लहु एहु अम्हेवि जमगेहि ||१७|| इय विकमसुडाणं परोप्परं जाव होंति उल्लावा । ईसीसिहसियवयणो ताव भडो सोवि संपत्तो ॥ १८ ॥ आगंतूणं पभणेइ तत्थ रे तुम्ह एत्थ को हेऊ । नियनियआउहगहणे अत्थाणेसुं निविद्वाणं ? ॥ १९ ॥ यि भणति अहे नियम हुपायारविंद पासम्मि | चिट्ठामो जह तह तुज्झ तत्थ रे मूढ ! का तत्ती ? ॥ तं पुण अणुन्नाओ समागओ केण कारणेणेह है। अम्हपहुणो गिहाओ ता नीहर झत्ति वेगेण ॥ २१ ॥ पण कि कोविप अन्नविय अस्थि एत्थ भुवणम्मि ? | सामी तिजगम्पिवि नत्थि कोई अन्नो ममं मोत्तुं ॥ तागंतू पण तुम्हे नियनायगं इमं वयणं । जइ जीविएण कज्जं ता देस इमस्स नियरज्जं ||२३|| अह हियए तुम्हपहुस्स बट्टए इत्थ कोवि अहिमाणो । जं किर कुलकमा गयमेयं रज्जं कह दे ||२४|| पिन जुत्तं किंकेण कस्स पुहईवि सासणे लिहिया । अह कुलकमा गया वा, नवरं पुण खग्गबलु गिज्झा || पुण तुम्हपस्सव तुम्हाणं वावि अस्थि खग्गबलं । ता पहुणावि तुम्मेहिवि समर्ग समरं करेमि अहं ॥
दृष्ट्वाऽत्यद्भुतभयरस कलिताः परस्परं सुभटाः । पश्यन्ति मुखानि यावत्तावन्निकटीभूतः सुभटः ॥ १४ ॥ राजापि कमलदलीय दृष्ट्या पश्यति निजसुभटान् । सुभटा अपि ददति दृष्टिं निजनिजखङ्गादिशस्त्रेषु ॥ केंऽपि तत्र यमजिह्वासमतरलं विकरालं, रणरसिकभटपिशितगृद्धं करवालम् ।
करे कृत्वा ताडयन्ति वादयन्ति भुजदण्डं प्रतिरवेण बविरयन्तः सकलमपि ब्रह्माण्डम् ॥ १६ ॥ केऽपि धरन्ति नाराचं प्रकटयन्तो भटवादं सुमहान्तं केऽपि कुन्तं दर्शयन्ति सुनिशातम् | जल्पन्त्यादेशमस्माकं प्रभो ! देहि, यथा नयेम लध्वेतं वयमपि यमगेहम् ||१७||
इतिं विक्रमसुभटानां परस्परं यावद्भवन्त्यल्लापाः । ईषदीषद्धसितवदनस्तावद्भटः सोऽपि संप्राप्तः ॥ १८ ॥ आगत्य प्रभणति तत्र रे युष्माकमत्र को हेतुः । निजनिजायुधग्रहण आस्थानेषु निविष्टानाम् ॥१९॥ तेऽपि च भणन्ति वयं निजप्रभुपादारविन्द पार्श्व | तिष्ठामो यथा तथा तव तत्र रे मूढ ! का चिन्ता ! ॥ २० ॥ त्वं पुनरननुज्ञातः समागतः केन कारणेनेह ? । अस्मत्प्रभोगृहात् तस्मान्निःसर झटिति वेगेन ||२१|| प्रभणति किं कोऽपि प्रभुरन्योऽपि चास्त्यत्र भुवने ? | स्वामी त्रिजगत्यपि नास्ति कोऽप्यन्यो मां मुक्त्वा ।। तस्माद् गत्वा प्रभणत यूयं निजनायकमिदं वचनम् । यदि जीवितेन कार्यं तदा देह्यस्मै निजराज्यम् ||२३|| अथ हृदये युष्मत्प्रभोर्वर्ततेऽत्र कोऽप्यभिमानः । यत्किल कुलक्रमागतमेतद् राज्यं कथ ददामि ||२४|| तदपि न युक्तं किं केन कस्य पृथिव्यपि शासने लिखिता । अथ कुल क्रमागता वा, केवलं पुनः खड्गबलग्राद्या ॥
१ ख. ग. तोलंत वा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org