Page Text
________________
सांमकहा।
५६३
सेसावि कमेण तओ नमि विष्पं भांति तं जणओ | अहव गुरू संजाओ अम्हाणं पाणदाणाओ ।। १५ ।। Roda महुराए वत्थव्वा पायंडा य तत्थम्हे । तित्थावगाहनत्थं आगंतव्यं तए तत्थ ॥ १६ ॥
वारं काउं अम्हे निरणीकया भविस्सामो । अह पाणदायगाणं उवयारो दुक्करो काउं ॥ १७॥ तो भणिओ भट्टणं चोरो जह एस बालओ मिलइ । नियपीऊणं तुमए कायव्वं तह तए सि || १८ || एवं करेमि भणिजं तत्तो तेणो गओ तहनेवि । कित्तियकालाओ तओ विष्पोवि समागओ तत्थ ।। १९ ।। महुराए बहुविहकुसुमफलभरोनमियमलयछायाए । पहसंतो उवविट्टो जा चि तत्थ तो दिट्ठो ॥ २० ॥ मालागारसुए'गं हिट्टेणं पणमिओ ससंभतं । नारंगकेलिदक्खादाडिमफलफुल्लमाईहिं ॥ २१ ॥ कारविय पाणवित्ति नीओ नियमंदिरम्मि मलयंतो । तो तेणं तेणस्सवि कहिओ तस्सागमो तयणु ॥ २२॥ सोवि लहु संपतो गते पणमिऊण चोरेण । चोरियनिवआहरणं बहुमुल्लं तस्स तं दिवं ||२३|| तो सुन्नारहिं सो पत्तो नाऊण तस्स पासाओ । तं भणइ मं वियाणसि, सो भइ अहं न याणेमि || तो कहियं भट्टणं सोहं इच्चाइ जाव साहेइ । तो उद्विऊण दिनं नियासणं संभमविमुकं ||२५|| तो भट्टे रहस्मी तं आहरणं निदंसियं तस्स | विक्कीय इमं अप्पसु मह मुल्लं किंपि तं गिन्ह || २६॥ सो गिहिवि आहरण वहि गओ माहणोवि जमुणाए । निसुणइ सो सुन्नारो पडहयस विवणिमग्गे || जोकोवि कहइ चोरं रायसुयं जेण मारिडं गहियं । आहरणं तस्य निवो लक्ख वियरे इय सोउं ॥
तिष्ठन्ति तेऽपि कूपे ततस्तत् श्रुत्वा पुनरपि विप्रेण । क्षिप्ता तत्र वरत्रा तदा गारुडिकोऽपि निष्क्रान्तः ||१४|| शेषा अपि क्रमेण ततो नत्वा विप्रं भणन्ति त्वं जनकः । अथवा गुरुः संजातोऽस्माकं प्राणदानात् ॥ १५ ॥ सर्वेऽपि हि मथुरायां वास्तव्याः प्रकटाश्च तत्र वयम् | तीर्थावगाहनार्थमागन्तव्यं त्वया तत्र ॥ १६ ॥ तवोपकारं कृत्वा वयं निर्ऋगीकृता भविष्यामः । अथ प्राणदायकानामुपकारो दुष्करः कर्तुम् ॥ १७ ॥ ततो भणितो भट्टेन चौरो यथेष बालो मिलति । निजपित्रोस्त्वया कर्तव्यं तथा त्वया शीघ्रम् ॥ १८॥ एवं करोमि भणित्वा ततः स्तेनो गतस्तथान्येऽपि । कियत्कालात् ततो विप्रोऽपि समागतस्तत्र ॥ १९ ॥ मथुरायां बहुविधकुसुमफलभरावनतमलयच्छायायाम् । पार्थश्रान्त उपविष्टो यावत्तिष्ठति तत्र ततो दृष्टः ॥ २०॥ मालाकारसुतेन हृष्टेन प्रणतः संसंभ्रान्तम् । नारङ्गकेलिद्राक्षादाडिमफलपुष्पादिभिः ॥ २१ ॥ कारयित्वा प्राणवृत्ति नीतो निजमन्दिरे मलयान्तः । ततस्तेन स्तेनस्यापि कथितस्तस्यागमस्तदनु ॥२२॥ सोऽपि लघु संप्राप्त एकान्ते प्रणम्य चौरेण । चोरितनृपाभरणं बहुमूल्यं तस्मै तद् दत्तम् ||२३||
•
ततः सुवर्णकारगृहं स प्राप्तो ज्ञात्वा तस्य पार्श्वात् । तं भणति मां विजानासि स भणत्यहं न जानामि ॥ ततः कथितं भट्टेन सोऽहमित्यादि यावत्कथयति । तत उत्थाय दत्तं निजासनं संभ्रमविमुक्तम् ||२५| ततो भट्टेन रहसि तदाभरणं निदर्शितं तस्मै । विक्रीयेदमर्पय मह्यं मूल्यं किमपि त्वं गृहाण ||२६|| स गृहीत्वाभरणं बहिर्गतो ब्राह्मणोऽपि यमुनायाम् । शृणोति स सुवर्णकारः पटहशब्दं विपणिमार्गे ॥ २७॥ यः कोऽपि कथयति चौरं राजसुतं येन मारयित्वा गृहीतम् । आभरणं तस्मै नृपो लक्षं वितरतीति श्रुत्वा ||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |