Page Text
________________
असमंजसाई जंपइ गहिउं सामाइयंपि जो सड्ढो । विसढोच्च कुगइपत्तो सों सोयइ अप्पणो खलियं ॥१॥ तथाहि; -
अच्छरियाण कुलं पिव लच्छीए निवासवासभवर्णव । विज्जाण निहाणं पित्र नयरं इह अस्थि साकेयं ॥ तम्मि मि महुरभासी आसी सिट्ठी विसिजणजिहो । आसघरो नामेण भज्जा तस्सत्थि वसुहारा ॥ अट्टमयठाणथढो अहम्म सड्ढो सयावि अवियड्ढो । ताणत्थि सुआ विसढो मित्तो तस्सव वणी सिदो || धम्मम्म दो असो, विसढो कुंढोच्च लोयसंतावी । वियरंति दोवि समर्ग वणिज्जकज्जेण देतेसु ||५|| अह अन्नया भर्हि तेहिं पंथम्म पहपरिभद्वं । दिद्वं मुणीण जयले उवि साहिछायाए ||६|| afri aur aओ एए जाणंति सव्वमवि निसढ ! । पुच्छिजंतु इमे ता लाभालाभाइयं किपि ॥ इ बुद्धीए तओ ते पत्ता साहूण पायपासम्मि । नमिऊण साहुजुयलं उबविट्ठा उचियाणामि ||८|| जिद्वेण साहुणा ते पुट्ठा मग्गं पुरस्स कस्सावि । हसिऊण परूप्परओ मगं साहति तस्स ||९|| पुट्टा मुणिणावि तओ कि भो तुम्भेर्हि हसियमन्नोनं ? । नियभिपाओ कहिओ विसढेण मुणिस्स जह अम्हे || पुच्छि लाभाई तुम्हे मपि जे न याणेह । तक्कहणं ता दूरे अम्हेहि विणिच्छियं तुम्ह ॥ ११॥ तो भगइ मुणी स एयं जं जपियं परं किंतु । दव्वपहम्मि भुल्ला लहंति मग्गं जह तय || १२ || भाव भट्टा कट्टेण उविंति तं पुणो कहवि । जह तुम्हे पब्भट्ठा परियडह अयाणुया धणियं ॥ तो भणियं विसणं एक्कं चिय बुज्झिमो वयं मग्गं । गामागराइयाणं न उणो मग्गंतरं अन्नं || १४ ||
असमञ्जसानि जल्पति गृहीत्वा सामायिकमपि यः श्राद्धः । विसट इव कुगतिप्राप्तः स शोचत्यात्मनः स्खलितम् ॥
आश्चर्याणां कुलमिव लक्ष्म्या निवासवासभवनमिव । विद्यानां निधानमिव नगरमिहास्ति साकेतम् ॥२॥ तस्मिन्मृदुमधुरभाष्यासीच्छ्रेष्ठी विशिष्टजनज्येष्ठः । आशाधरो नाम्दा भार्या तस्यास्ति वसुधारा ॥३॥ अष्टमदस्थानस्तब्धोऽधर्मश्रद्धः सदाप्यविदग्धः । तयोरस्ति सुतो विसो मित्त्रं तस्यापि वणिग् निषढः || ४ || धर्मे दृढोऽशठः, विसतः कुण्ठ इव लोकसंतापी । विचरतो द्वावपि समं वाणिज्यकार्येण देशेषु ||५|| अथान्यदा भ्रमद्भ्यां ताभ्यां पार्थ पथिपरिभ्रष्टम् । दृष्टं मुन्योर्युगलमुपविष्टं शाखिच्छायायाम् ||६|| भणितं विखढेन तत एतौ जानीतः सर्वमपि निसट ! | पृच्छयेतामिमौ तस्माल्लाभालाभादिकं किमपि ||७|| इति बुद्ध्या ततस्तौ प्राप्तौ साध्वोः पादपार्श्वे । नत्वा साधुयुगलमुपविष्टावचितस्थाने ॥८॥ ज्येष्ठेन साधुना तौ पृष्टौ मार्ग पुरस्य कस्यापि । हसित्वा परस्परतो मार्ग कथयतस्तस्य ततः ॥९॥ पृष्टौ मुनिनापि ततः किं भो युवाभ्यां हसितमन्योन्यम् ? । निजाभिप्रायः कथितो विसढेन मुनेर्यथावाम् || प्रक्ष्यावो लाभादि युष्मान् मार्गमपि ये न जानीथ । तत्कथनं तस्माद् दूर - आवाभ्यां विनिश्चितं युष्माकम् ॥ ततो भणति मुनिः सत्यमेतद् यज्जल्पितं परं किन्तु | द्रव्यपथे भ्रष्टा लभन्ते मार्गं यथा तथैव ॥ १२॥ भावपथे तु भ्रष्टाः कष्टेनोपयन्ति तं पुनः कथमपि । यथा युवां प्रभ्रष्टौ पर्यटथोऽज्ञायकौ बाढम् ||१३|| ततो भणितं विमनेकमेव बुध्यावह आवां मार्गम् । ग्रामाकरादिकानां न पुनर्मार्गान्तरमन्यत् ॥ १४॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |