________________
देवजसकहा ।
इस असमंजसभासी तस्स परोक्खे, गओ य से पासे । तच्छिदे मग्गेउं कुणइ अगाई चाडूणि || १५ || सम्भावेण पास पीईए बंधुबुद्धीए । संभासइ संमाणइ तहवि न सो चयइ नियपगई ॥ १६ ॥
सो
पुण
यतः: ---
“खलः सत्क्रियमाणोऽपि ददाति कलहं सताम् । दुग्धैधतोऽपि किं याति वायसः कलहंसताम् ? ||” अह अन्नया य तेणं देवजसो देववंदनिमित्तं । उज्जाणे जिणभवणे जतो अवलोइउं भणिओ ||१७|| अहमवि समागमिस्सं तुब्भेहिं समं जिणिदभवणम्मि । ता इत्थेव विलंबह जा परिहियए मि सुइवत्थे ।। १८ ।। तत्थ ठिओ देवजसो रन्नावलिएण वाहियालीओ । दिट्ठो पुट्टो कि इह, सो पभणइ पणमि रायं ॥ १९ ॥ गच्छस्सं जिणभवणे इय संभासिय गयम्मि नरनाहे । परिचितइ देवजसो अज्जवि नो एइ धणदेवो ॥२०॥ जइ एही तो मिलिही जिणभवणे इय विचितिडं चलिओ । पिच्छ निवंगुलीयं थोवरयच्छाइयं सहसा ।। देवजणं तत्तो चत्तो मग्गोवि अहिभएव । पुट्टिडिओ धणदेवो 'किमेस वलिओ ?' विचितेइ ॥ २२ ॥ कि मग्गे इह सप्पो चिह्न जे एस एयठाणाओ । वलिओ झडत्ति, तो तं ठाणं सो नियइ सविसेसं ||२३|| सच्छ भपडलपिहियं तरणिव फुरंतकिरणनिउरंवं । तो रयकणसंछन्नं पासइ तं मुद्दियारयणं ||२४|| ramiti दिसाओ गहिरं तं यत्तिऊण उट्टीए । तप्पट्टमग्गलग्गो पत्तो जिणमंदिरस्संतो ||२५|| देवजसेणं समगं पूत्रासकारवंदणे काउं । जिणपडिमाणं तत्तो विणियत्तो तग्गिहे गंतुं ॥ २६ ॥ देवजसेणं सद्धिं भुत्तो सुत्तो य रयणिसमयम्मि | चितेइ एस समओ एयस्सुच्छेयणे मज्झ ||२७||
३३५
गमिताश्च बहवोऽस्माभिरीदृशा इह पुरे । यातां धूलिर्न खलु दृष्टा स्फारचरितानाम् ॥ १४॥ इत्यसमञ्जसभाषी तस्य परोक्षे, गतश्च तस्य पार्श्वे । तच्छिद्राणि मार्गयितुं करोत्यनेकानि चाटूनि ॥१५॥ स पुनः सद्भावेन पश्यति प्रीत्या बन्धुबुद्धया । संभाषते सम्मानयति तथापि न स त्यजति निजप्रकृतिम् ॥ १६ ॥ अथान्यदा च तेन देवयशा देववन्दननिमित्तम् । उद्याने जिनभवने यान् अवलोक्य भणितः ॥ १७ ॥ अहमपि समागमिष्यामि युष्माभिः समं जिनेन्द्रभवने । तस्मादत्रैव विलम्बध्वं यावत्परिदधामि शुचिवस्त्राणि ॥ तत्र स्थितो देवयशा राज्ञा वलितेन वाह्यालीतः । दृष्टः पृष्टः किमिह स प्रभणति प्रणम्य राजानम् ॥ १९ ॥ गमिष्यामि जिनभवन इति संभाष्य गते नरनाथे । परिचिन्तयति देवयशा अद्यापि नैति धनदेवः ॥२०॥ यद्येष्यति ततो मिलिष्यति जिनभवन इति विचिन्त्य चलितः । पश्यति नृपाङ्गुलीयं स्तोकरजश्छादितं सहसा || देवयशसा ततस्त्यक्तो मार्गोऽप्यहिभयेनेव । पृष्ठस्थितो धनदेवः ' किमेष वलितः ? विचिन्तयति ॥ २२॥ किं मागें इह सर्पस्तिष्ठति यदेष एतत्स्थानात् । वलितो झटिति, ततस्तत्स्थानं स पश्यति सविशेषम् ॥२३॥ स्वच्छाभ्रपटलापिहितं तरणिमिव स्फुरत्किरणनिकुरम्बम् । ततो रजःकणसंछन्नं पश्यति तन्मुद्रिकारत्नम् || अवलोक्य दिशो गृहीत्वा तद् गोपयित्वा वस्त्रांशे । तत्पृष्ठमार्गलग्नः प्राप्तो जिनमन्दिरस्यान्तः ||२५|| देवयशसा समं पूजासत्कारवन्दनानि कृत्वा । जिनप्रतिमानां ततो विनिवृत्तो तद्गृहे गत्वा ॥२६॥ देवयशसा सार्धं भुक्तः सुतश्च रजनिसमये । चिन्तयत्येष समय एतस्योच्छेदने मम ॥२७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org