________________
मपणकहा।
तस्स य उचिया भुणिणा पारद्धा धम्मदेसणा जाव । ता बंभणेण पुढो समसारो मुणिवरो एवं ॥१५॥ तुह अतण तणुलच्छी साहइ वररायलच्छिविच्छ९ । छड्डिय वयं पवनं तुमए, ता कहसु वेरग्गे ॥१६॥ को हेऊ, आह मुणी भवम्मि वेरग्गहे उणो सुलहा । तहवि विसेसेण इई हेऊ मह पणइणी जाया ॥१७॥ तो तेण पुणो भणियं वुत्तमिणं सवित्थर कहह । जइ पुण तं सोऊणं वेरग्गं होइ अम्हंपि ॥१८॥ तो जंपइ मुणिचदो इंदोवि हु निययचरियकहणेण । लज्जइ, तहवि कहिज्जइ तुम्हं उवयारहे उत्ति॥१९।। तथाहि आसी रहवीरपुरं समरकरिंदो निवोवि गुणनिलओ । भज्जा विणय मुसज्जा मयणसिरीनामिया तस्स ॥ विसयसुहमणुइवंताण ताण सुपसत्यलक्खणोवेओ ! जाओ सुओ सुरूवो नामेणं मेघकुमरोत्ति ॥२१॥ अह अन्नया निदाहे दाहज्जरपीडिए नरिंदम्मि । मयणसिरी वरविज्जोवदंसिए ओसहे कुणइ ॥२२॥ कढइ जलं उवउत्ता करेइ सव्वंपि तस्स सयमेव । नियछायव्व सयावि हु तप्पास मुयइ न कयावि॥२३॥ सत्त दिणाणि य लंघइ समं नरिंदेण पियइ कढियजलं । ओयाइयं च इच्छइ तहेरिसं खित्तदेवीए ॥२४॥ सिल्लेहिं विद्धाहिं बाहाहि जोडियाहिं दोहिपि । नियलियफ्याए भुवणे कायव्वा तुंह मए जच्चा॥२५॥ भवियव्ययावसेण संजाओ नरवरो पउणदेहो । तीए भणियविहीए देवीए लहु कया जत्ता ॥२६॥ तो नरनाहो एवं चिंतइ देवीए मज्झ उवरिम्मि । अप्पुब्बो पडिबंधो जीवियमवि चयइ मह कज्जे॥२७॥ इति वचनामृतोपशान्ताभिताज्ञानरोगसंतापः । वन्दित्वा द्विजः साधु सविनयमवनावुपविष्टः ॥१४॥ तस्य चोचिता मुनिना प्रारब्धा धर्मदेशना यावत् । तावद् ब्राह्मणेन पृष्टः शमसारो मुनिवर एवम् ।। १५॥ तवातनुस्तनुलक्ष्मीः कथयति वररानलक्ष्मीविस्तारम् । मुक्त्वा व्रतं प्रपन्नं त्वया, तस्मात्कथय वैराग्य ।। १६॥ को हेतुः, आह मुनिर्भवे वैराग्यहेतवः सुलभाः । तथापि विशेषणेह हेतुर्मम प्रणयिनी जाता ॥१७॥ ततस्तेन पुनर्भणितं वृत्तान्तमिमं सविस्तरं कथय । यदि पुनस्तं श्रुत्वा वैराग्यं भवत्यस्माकमपि ॥१८॥ ततो जल्पति मुनिचन्द्र इन्द्रोऽपि खलु निजचरितकथने । लज्जते, तथापि कथ्यते युष्माकमुपकारहेतुरिति॥१९॥ आसीद् रथवीरपुरं समरकरीन्द्रो नृपोऽपि गुणनिलयः । भार्या विनयसुसज्जा मदनश्रीनामिका तस्य ॥२०॥ विषयसुखमनुभवतोस्तयोः सुप्रशस्तलक्षणोपेतः । जातः सुतः सुरूपो नाम्ना मेघकुमार इति ॥२१॥ अथान्यदा निदाघे दाहज्वरपीडिते नरेन्द्र । मदनश्रीवरवैद्योपदर्शितान्यौषधानि करोति ॥२२॥ क्वथति जलमुपयुक्ता करोति सर्वमपि तस्य स्वयमेव । निजच्छायेव सदापि हि तत्पार्श्व मुञ्चति न कदापि ॥२३॥ सप्त दिनानि च लङ्घते समं नरेन्द्रेण पिबति क्वथितजलम् । उपयाचितं चेच्छति तथेदृशं क्षेत्रदेव्याः ॥२४॥ कुन्तैर्विद्धाभ्यां बाहुभ्यां योजिताभ्यां द्वाभ्यामपि । निगडितपादया भुवने कर्तव्या तव मया यात्रा ॥२५॥ भवितव्यतावशेन संजातो नरवरः प्रगुणदेहः । तया भाणतविधिना देव्या लघु कृता यात्रा ॥२६॥ ततो नरनाथ एवं चिन्तयति देव्या ममोपरि । अपूर्वः प्रतिबन्धो जीवितमपि त्यजति मम कार्ये ॥२७॥
११. भणद मुणिवरिंदो ३० । २ ग. पत्यांप हु क° ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org