________________
२६०
सुपासनाह - चरिअम्मि
नाहं यणो मुद्धे ! सा भणइ मज्झ मयणजणओ तं । ता किं बहुणा, हारो तुह वरमालाए मइ खित्तो || figurate होही वीणासयंवरो मज्झ । नियदंसणामएणं तत्थागंतुं तए सुहय ! || ६३ || निव्वविव्वाई मह लोयणाई नियविरहजलणतवियाई । हियए तए सणाहे ईसाए विनडियाईव ||६४ ॥ इच्चाइ जाव जंपइ तेण समं तात्र कमलनामाए । नियदासीए निवपेसियाए हक्कारिया बलिया ||६५|| पत्ता य निवसयासे तच्चरणे पणमिऊण उवविट्ठा। पुट्ठा पिउणा वच्छे ! कत्थ ठिया एत्तियं वारं ? ||६६ ॥ भणियं तीए वणराइरेहिरं वरभडंव उज्जाणं । अवलोयंती तह चैव, अह निवो भणइ तयभिमुहं ॥ ६७ ॥ वच्छे ! कमलदलच्छे ! पेच्छाणीयाणि रायकुमराण । रुवाई पट्टियासुं चित्तयरेहिं 'विलिहिऊण ॥६८॥ जस्स य कस्सविरूवं पडिहासइ तुज्झ तं मह कहेहि । अंगीकरेमि तं चैव जेण जामाउयतेण ॥ ६९॥ चित्तकला निउणाए तो तीइ निरिक्खिऊण रुवाई | जो जस्स गुणो दोसो सो कहिओ ताण पच्चक्खं ॥ ७० जो एत्थ पट्टियाए लिहिओ कुमरो स रोसदोसिल्लो । दिट्ठीए मे नाओ, अन्नेसिंपि हु गुणे दोसे ॥७१॥ जा एवं सापडइ तो रायदुवारिया तहिं सच्वे । गुणदोसाविभागन्नू सव्वेसि तेसिं कुमराण || ७२ || निहुयं भणति अन्नोन्नमइसओ कोइ रायपुत्तीए । कोसल्लंपि कलासुं, कहन्नहा जाणए एवं १ || ७३ || कुमरीवितहा कहिउं विन्नवइ नरेसरं जहा ताय ! | लेहयवेगुन्नाओ चित्ताई हुंति चित्ताई ॥ ७४ ॥ मज्झवि अत्थि पन्ना वीणाए रंजिही मणं जो मे । सो परिणेही, तम्हा दिवसे निकियम्मि तओ || ७५।
निजकण्ठकन्दलादुत्तार्य तस्य कण्ठे । मुक्ताहारं निक्षिपति यावत्तावत् प्रभणति सोऽपि ॥ ६१ ॥ नाहं मदनो मुग्धे ! सा भणति मम मदनजनकस्त्वम् । तस्मात्किं बहुना, हारस्तव वरमालायां मया क्षिप्तः ॥ किन्तु स्तोकदिनैर्भविष्यति वीणास्वयंवरो मम । निजदर्शनामृतेन तत्रागत्य त्वया सुभग ! || ६ ३ || निर्वापयितव्ये मम लोचने निजविरहज्वलनतप्ते | हृदये त्वया सनाथे ईर्ष्यया विनटिते इव ॥ ६४ ॥ इत्यादि यावज्जल्पति तेन समं तावत्कमलानाम्न्या । निजदास्या नृपप्रेषितया हक्कारिता वलिता ॥ ६५ ॥ प्राप्ता च नृपसकाशे तच्चरणौ प्रणम्योपविष्टा । पृष्टा पित्रा वत्से ! क्व स्थितेतावन्तं वारम् ? || ६६ ॥ भणितं तया वन (व्रण) राजिराजमानं वरभटमिवोद्यानम् । अवलोकमाना तथैव, अथ नृपो भणति तदाभिमुखम् । वत्से ! कमलदलाक्षि ! पश्यानीतानि राजकुमाराणाम् । रूपाणि पट्टिकासु चित्रकरैर्विलिख्य ॥६८॥ यस्य च कस्यापि रूपं प्रतिभासतें तव तन्मम कथय । अङ्गीकरोमि तमेव येन जामातृत्वेन ॥ ६९ ॥ चित्रकलानिपुणया ततस्तया निरीक्ष्य रूपाणि । यो यस्य गुणो दोषः स कथितस्तेषां प्रत्यक्षम् ॥ ७० ॥ योऽत्र पट्टिकायां लिखितः कुमारः स रोषदोषितः । दृष्टया मया ज्ञातो, अन्येषामपि खलु गुणान् दोषान् ॥ ७१ ॥ यावदेवं सा प्रकटयति ततो राजदौवारिकास्तत्र सर्वे । गुणदोषविभागज्ञाः सर्वेषां तेषां कुमाराणाम् ॥ ७२ ॥ निभृतं भणन्त्यन्योन्यमतिशयः कोऽपि राजपुत्र्याः । कौशलमपि कलासु, कथमन्यथा जानात्येवम् ? ॥७३॥ कुमा तथा कथयित्वा विज्ञपयति नरेश्वरं यथा तात ! | लेखकवैगुण्याच्चित्राणि भवन्ति चित्राणि ॥ ७४ ॥
१ ग. लिहेऊ" ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org