________________
३६३
धगायकहा ।
1
तो पच्छिमदारेण विणिग्गओ आगओ य जिणभवणे । पिच्छा अच्छीणछणं अच्छरमइयंव पिच्छणय || वादा सयमेव नच्चए नवनवेहिं पाढेहिं । अक्खित्तो तो राया कयवंठविसिवत्थ ||२६|| तो वित्ते पिच्छण सुहासणेणं गया सभवणम्मि । रायावि तीए सरिसो सुत्तो रयणीए तत्थेव ॥ ५७ ॥ एवं पद चि पिच्छणयं पिच्छए तह गिहम्मि । तीइ समं संवसई जं जंपइ सो तर्हि तं सा ॥५८॥ fortrete कहाव सोवि हु बहियाए लिहइ तं सव्वं । अन्नदिणे जंपाणे पाणहिए मुत्तमारूढा ।।५९ ॥ भणिओ राया तीए मह वाहणवाहिणी इहं नत्थि । ता तं चिय वहसु इमे तहत्ति तेणावि नियसिरसा || आणीयाओ ताओ सुत्तो तत्थेव अद्धरत्तम्मि । सा तयभिमुहं जंपर मह पाया अज्ज डज्झति ॥ ६१ ॥ ता उवेहि दासिंचरणे तलहट्टए खणं एकं । मह एइ जेण निदा तो सो तलहट्ट सप ||६२ || तीए निवारिओवि हु, अह सुहसुत्ता पुलोयए सावि । सुमिणम्मि पुन्नचंदं पविसंतं निययवयम || तं पासि विद्धा तलतं निएवि तं चरणे । तो सहसा उट्ठेउं मिरलाविय कहइ से सुमिणं ||६४ || रन्ना भणियं पसयच्छि ! निच्छियं तुह वरो सुभ होही । जा ता विहावरीविरमसूयगो वज्जिओ संखो || इत्तो उद्विवराया वचइ गेहम्मि सावि सज्झायं । कुणमाणी तात्र ठिया जा उइओ दिणमणी तत्तो || पिउगे संपत्ता दारं पिहिऊण तस्स गेहस्स । पच्छन्नठिया चिट्ठइ कहि पिरणो स्यणिचरियं ||६७ || दिवसभवं मं परिपाइ सा सुहेण पिउगेहे । तो राया तीए गिहे तहेव वीए दिणम्मि गओ ॥ ६८ ॥
I
अथान्यदा नरेन्द्रः परिगलितनिशायां शृणोति गीतम् । पुरुषोत्तमानां तेषां जिनानां श्री ऋषभादीनाम् ॥ ५४ ॥ ततः पश्चिमद्वारेण विनिर्गत आगतश्च जिनभवने । पश्यत्यक्षीणक्षणमप्सरोमयमिव प्रेक्षणकम् ||१९|| भुवनानन्दा स्वयमेव नृत्यति नवनवैः पाठैः । आक्षिप्तस्ततो राजा कृतगण्डविशिष्टनेपथ्यः ॥५६॥ ततो वृत्ते प्रेक्षणके सुखासनेन गता स्वभवने । राजापि तया सह सुप्तो रजन्यां तत्रैव ॥५७॥ एवं प्रतिदिवसमेव प्रेक्षणकं पश्यति तथा गृहे । तया समं संवसति यज्जल्पति स तत्र तत्सा ॥५८॥ निजजनकस्य कथयति सोऽपि खलु वहिकायां लिखति तत्सर्वम् । अन्यदिने सोपाने उपानहौ मुक्तत्वाऽऽरूढा ॥ भणितो राजा तया मम वाहनवाहिनीह नास्ति । तस्मात्त्वमेव वहेमे तथेति तेनापि निजशिरसा ॥ ६० ॥ आनीते ते, सुप्तस्तत्रैवार्धरात्रे । सा तदभिमुखं जल्पति मम पादावद्य दह्येते ॥ ६१ ॥ तस्मादुत्थापय दासीं चरणौ सिञ्चत् क्षणमेकम् । ममेयाद् यथा निद्रा ततः स सिञ्चति स्वयमपि ॥६२॥ तथा निवारितोऽपि खलु, अथ सुखसुप्ता प्रलोकते सापि । स्वप्ने पूर्णचन्द्रं प्रविशन्तं निजवदने ॥ ६३ ॥ तं दृष्ट्वा विबुद्धा सिञ्चन्तं दृष्ट्रा तं चरणौ । ततः सहसोत्थाय मोचयित्वा कथयति तस्मै स्वप्नम् ॥ ६४ ॥ राज्ञा भणितं मृगाक्षि ! निश्चितं तव वरः सुतो भविष्यति । यावत्तावद्विभावरीविरामसूचको वादितः शङ्खः ॥ इत उत्थाय राजा व्रजति गेहे सापि स्वाध्यायम् । कुर्वाणा तावत्स्थिता यावदुदितो दिनमणिस्ततः ॥ ६६ ॥ पितृगेहे संपामा द्वारं पिधाय तस्स गेहम्य । प्रच्छन्नस्थिता तिष्ठति कथयित्वा पितू रजनिचरितम् ||६७ ॥ तद्दिवसभवं गर्भ परिपालयतिं सा सुखेन पितृगेह । ततो राजा तस्या गृहे तथैव द्वितीये दिने गतः ॥ ६८ ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org