________________
३८८
सुपासनाह- चरिश्रम्मि
fafe free raja परिपालइ पुन्नपालनरनाहो । नीईए चिरं रज्जं जिणिदधम्मं प्रभावितो ॥ ५६ ॥ गुणसुंदरी तणयं सुलोयणं ठाविऊण रज्जम्मि । लेइ सह तीइ दिक्खं कमेण पाउणइ तह मोक्खं ॥ ५७॥ ता धम्मिश्चिय उज्जमह उज्जमेहिं विणावि अनेहि । जेणं सिज्यंति समीहियाई इह परभवे तुम्ह || ५८ ॥ तो ते भगति अम्हे असमत्था नाह ! साहुधम्मस्स । तो गिहमचयंताणं जो धम्मो, कहह तं अम्ह|| ५९॥ तत्तो सम्मत्ताई गिरिधम्मो तेण ताण वित्थरओ । कहिओ तेहिवि गहिओ वारसभेओवि सो विहिणा || तो बंदिऊण चलिया उज्जेणीए तओ य वहरिडं । संपत्ता नियठाणे तो सयमंगीकयं धम्मं ॥ ६१ ॥ जणओ पालइ सम्मं दुलहो पुण दुल्लहंपि तं लधुं । अइयरइ चउत्थवयं एयं परिकपणं काउं ॥ ६२ ॥ परदारे मह नियमो न वज्जियव्वा अणाहकुलडाओ । विकुलडं रमतो अह दिट्ठो सो तलारेण ॥ ६३॥ डंगाए जज्जरि बद्धो, मिल्लाविओ य दाऊण । दंडे पिउणा एवं बद्धो मुको य सो बहुहा ||६४ || तहवि न विरम दुलहो अणाहकुलडाए संगमे तत्तो । कालक्खरिओ पिउणा सकइ न नियत्तिरं तहवि । अह अन्नयाय कस्सवि दुहियाए खत्तियस्स सयणंधां । वालेविहवाए विढिओ वाहरिडं तीइ तो मिलिओ । बंधुजो ती तयं कु ताडेइ लेट्टुलउडेहिं । दोसायरोत्ति कलिडंव झत्ति चत्तो स पाहिं ॥ ६७ ॥ पढमढवी पत्तो पच्छायावेण तत्थ मुज्झेउं । पत्तमणुयत्तजिणमयदिक्खो मोक्खं समणुपत्तो ॥ ६८ ॥ गोभवि कलंकवओ तओ य मरिऊण | सोहम्मे उववन्नो तइयभवे सिज्झिही तत्थ || ६९ |
हु
विधिना गृह्णाति दीक्षां परिपालयति पुण्यपालनरनाथः । नीत्या चिरं राज्यं जिनेन्द्रधर्म प्रभावयन् ॥ ५६॥ गुणसुन्दर्यास्तनयं सुलोचनं स्थापयित्वा राज्ये । लाति सह तया दीक्षां क्रमेण प्राप्नोति तथा मोक्षम् ||१७| तस्माद् धर्म एवोद्यच्छतमुद्यमैर्विनाऽप्यन्यैः । येन सिध्यन्ति समीहितानीह परभवे युवयोः ||१८|| ततस्तौ भणत आवामसमर्थौ नाथ ! साधुधर्मस्य । ततो गृहमत्यजतोयों धर्मः, कथयत तमावयोः ॥२९॥ ततः सम्यक्त्वादिर्गृहिधर्मस्तेन तयोर्विस्तरतः । कथितस्ताभ्यामपि गृहीतो द्वादशभेदोऽपि स विधिना || ६० ततो वन्दित्वा चलितावुज्जयिन्यां ततश्च व्यवहृत्य । संप्राप्तौ निजस्थाने ततः स्वयमङ्गीकृतं धर्मम् ॥ ६१॥ जनकः पालयति सम्यग् दुर्लभः पुनर्दुर्लभमपि तं लब्ध्वा । अतिचरति चतुर्थत्रतमेतत्परिकल्पनं कृत्वा॥६२॥ परदारेषु मम नियमो न वर्जयितव्या अनाथकुलटाः । विश्वकुलटां रमयन्नथ दृष्टः स पुररक्षेण ॥६३॥ यष्ट्या जर्जरयित्वा बद्धः, मोचितश्च दत्त्वा । दण्डं पित्रैवं बद्धो मुक्तश्च स बहुधा ॥ ६४ ॥ तथापि न विरमति दुर्लभोऽनाथकुलटायाः संगमे ततः । कालक्षरितः पित्रा शक्यते न निवर्तयितुं तथापि ॥ अथान्यदा च कस्यापि दुहित्रा क्षत्रियस्य मदनान्धः । बालविधव्या वेष्टितो व्याहृत्य तया ततो मिलितः ॥ ६६ ॥ बन्धुजनस्तस्यास्तं कुद्ध्यति ताडयति लेण्डुलगुडैः । दोषाकर इति कलयित्वेव झटिति त्यक्तः स प्राणः ।। ६७। प्रथमपृथिव्यां प्राप्तः पश्चात्तापेन तत्र मुग्ध्वा । प्राप्तमनुजत्वजिनमतदीक्षो मोक्षं समनुप्राप्तः ॥ ६८ ॥ श्रेष्ठी गोमद्रोऽपि खल्वकलङ्कतस्तत मृत्वा । सौधर्म उपपन्नस्तृतीयभव सेत्स्यति तत्र ॥ ६९ ॥
१ ग. लरबार ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org