________________
महाकविश्रीरामचन्द्रमरिरचितं माल्यवान्यः स्त्रीमात्रकृते तुणं गणयति स्वर्भूर्भुवो वैभवं,
सन्तः पामरमुगुणन्तु तमुत प्रारब्धनिर्वाहिणम् । जानीमः पुनरेतदेव हि वयं युद्धाध्वरश्रोत्रियो, नाऽऽसीन्नास्ति न वा भविष्यति दशग्रीवात् प्रवीरोऽपरः ॥ २१ ॥
(प्रविश्य सम्भ्रान्तः ) राक्षस:- आर्य ! राममन्तरयित्वा त्रिभुवनभयङ्करं किमपि लक्ष्मणेनोपक्रान्तं यत्सत्यं लङ्कापतिरपि चक्रावशेषायुधः कृतः ।
माल्यवान्-( सखेदम् ) न वीरः पौलस्त्यात् पर इति कृपाणत्रणमयी,
प्रशस्तिः पौलोमीपतितनुनिषण्णा विवृणुते । असावप्यानोति व्यसनमधियुद्धं यदि सदा,
श्रियो यातायातप्रकृतिरचिकित्स्या विजयते ॥ २२ ॥ तदेहि शुकनाश ! जानकीसविधमुपसर्यामः ।
(ततः प्रविशति सीता जिटा च । ) सीता--( समयम् ) नियंडे ! अधा पुगो पुणो दाहिणं वामं च नयणं परिप्फुरदि तधा दुक्खं सुहं च किं पि संभावमि ।
त्रिजटा- भट्टिणि ! मह दाव दाहिणं योष नथणं परिप्फुरदि तदो दुक्खं य्येव किं पि संभावेमि । ता भट्टिणो किं पि अमंगलं मुणिय जई पहम अहं य्येव विवजेमि ता समुचितं भोदि । हला मालदीए ! पगुणीकरेहि दिई ।
(प्रविश्य मालती तयाकरोति । माल्यवान् - शुकनाश ! सहकारतिरोहिना वाऽऽम्महे ।
(नेपथ्ये । भो भोः ! प्रवर्त्यन्तां प्रवच॑न्ता मङ्गलानि । विजाले पीरम्नलिकादेवो लङ्कापतिः। माल्यवान् - साधु रे समयज्ञ चक्रपाद : साधु । सीता-तियडे ! अमंगलं विय अजउत्तम्म संभावीयदि । हा अजउत्त !।
१) बिजटे! यथा पुनः पुनः दक्षिण चायं च नयनं परिरफुति तथा दुःखं सुखं च किमपि सम्भावयामि । २) भट्टिनि ! गम जावद् दक्षिणमेव नयनं परिस्फुरति ततः दुःखमेव किमपि सम्भावयामि । तद् भर्तुः किमपि भमङ्गलं धुत्वा यदि प्रथमं अहमेव विषये नत् समुचितं भवति । हला मालतिके ! प्रगुणीकुरु चिताम् । ३) विजौ ! अमङ्गलं इव आर्यपुत्रस्य सम्भाव्यते । हा आर्यपुत्र ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
