Page Text
________________
पद्मश्रीचरित
हिमालयनी जेम......ओळग्यो हतो, जेणे घंटडीओना रवथी गगनतळना मार्गने भरी दीधो हतो, वादळांनी जेम जेणे गदजळधी कादव को हतो, श्वेत चामर ने शंख वडे जेने शोभतो को हतो, स्थिर, स्थूल ने दीर्घ जेनो शुंडादंड हतो, जेनां मदगळतां गंडस्थळ उत्तम कुसुमोनी माळाथी युक्त हता, जेना मदनी गंधमां लुब्ध मधुकरो कोलाहल करी रह्या हता, जेनुं ग्रीवान आभूषण तीणा स्वरे रणरणाट करी रडं हतुं, गंभीर कंठरवे करीने जेणे शत्रुओने नसाड्या हता, जेना पर रत्नसुवर्णमय अंबाडी मूकवामां आवी हनी, जे अतिशय दर्पित शत्रुओ प्रत्ये...... कृतांत समान हतो, जेनां धोळां दंतूशळ हरिचंदनथी धोळेलां हता, जेनां कुंभस्थल पर सिंदूर लगाववामां आव्यो हतो-- एवो ते मत्त गजेंद्र विद्युत्युक्त, शरदना गर्जता महान मेघनी जेम शोभतो हतो.
कडवक २० तेना पर चडेलो कुमार ऐरावत पर रहेला इन्द्र नी पेटे शोभवा लाग्यो. चंद्रकिरण समान धवल छत्र तेना पर घरवामां आव्युं. फरती मोटी जान चालवा लागी. वागतां ढोलवाजांना कोलाहल अने पडघाथी दिशाओ भराई गई. मधुर अने तीव स्वरे बंदीओ पठन करवा लाग्या. तरुणीओ मनहर गीत गावा लागी. आशीश देता ब्राह्मणो साथे, नृत्य कर्ता कुल अने वामनो साथे, विशाल नयनोरूपी अंजलिथी पौरांगनाओ वडे अमृत जेम पीवातो, सुहृदो भने बांधवो सहित समुद्र दत्त तरत शंख ना भवनना आंगणामां आवी पहोंच्यो-जे जोरथी वागतां नगारांना शब्दथी आकुळ हतुं; ज्यां सुंदर उत्तम मांगलिक गीत गवाता हतां; ज्यां मदमत्त तरुणीओ नृत्य करती हती; ज्यां परिजनो उतावळा फरता हता; ज्यां घटती रीते गोठवेला मणिस्तंभोनो समूह हतो; ज्यां गणगणता भमराओ वाळो कुसुमोनो समूह वेरेलो हतो; ज्यां देवताई चंदरवा बांध्या हता; ज्या माणेक ना किरणोथी प्रकाश थई रह्यो हतो; ज्या श्वेत चामर अने मणिमाळाओ झूलती हती; ज्यां अनेक हारोनी जाळ दीपी उठती हती; ज्यां वेणु ने वीणानो उत्तम रव संभळातो हतो; ज्यां सुहृदो ने बांधवोनो सत्कार थतो हतो; ज्यां कस्तूरी ने कपूरनी उत्कट सुवास प्रसरेली हती; ज्यां जमण करता घणा लोकोनी गरदी हती; ज्यो कपूरवाळू तांबूल अपातुं हतुं; ज्यां जबरो कोलाहल फेलाई रह्यो हतो. लोकोना लोचनने सुखद एवो कुमार गजेंद्र परथी ऊतो. बांधवो सहित शंख तेनुं सामैयु करवा नीसो.
कडवक २१ विशाळ नितंबवाळी, उत्तम कुळनी, सधवाओ सखी सहित शील व ती ए आचार प्रमाणे विधि करीने हृष्ट तुष्ट थई वर साथे माहरामा प्रवेश कर्यो. (पद्म श्रीनी) सखी वसं ते परिहास करीने कुमारने सप्त श्लोक बोलाव्या. रक्तपट हाथथी खेंची लेवामां आव्यो (ने कुमारे) साक्षात् देवी जेवी पम श्री ने दीठी. जनार्द ने जेम लक्ष्मी नो तेम ते (कुमारे) तेनो पल्लव सरखो कोमळ हाथ लीधो. स्पर्श थतां बनेनो काम वृद्धि पाम्यो. पद्मनाळनी जेम तेमनुं अंग पुलकित थयं. हृदयप्रदेशपर रमता हार वाळो कमार विधिपूर्वक पद्म श्री साथे......समिधनां लाकडांथी अग्नि प्रगटावीने ब्राह्मणोए लाजा(जव)नी अंजलि नाखी. असंख्य वाजां गंभीर स्वरे वागवा लाग्यो. काहल अने जोडिया शंख फूंकवा लाग्यां. रमणीओ ऊंचे स्वरे मंगळ गीत गावा लागी. चारेय फेरा फर्या. गुरुने वंदन करी, आशीश मेळवी. उत्तम आसन पर बंने बेठा. एक ज आसने बेठेला कुमार साथे कन्या शोभवा लागी-जाणे के विष्णु नी साथे लक्ष्मी, जाणे के शं कर साथे गौरी.
कड व क २२ वडिलो अने मायाप आनंदित थयां. पति साथे...... रोमांचित देहे चंद्रलेखा साथे शील व ती नृत्य करवा लागी. हावभावने प्रगट करतो झांझरनो मीटो झमकार मंदमंद प्रसरवा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002783 |
| Book Title | Paumsiri Chariu |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dhahil Kavi, Jinvijay |
| Publisher | Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai |
| Publication Year | 1948 |
| Total Pages | 124 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari & Literature |
| File Size | 8 MB |