Paumsiri Chariu

SR No.: 002783
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhahil Kavi, Jinvijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai
Publication Year: 1948
Total Pages: 124
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 8 MB

Page 49

पद्मश्रीचरित मोती न होय तेवां ऊजळां आंसु पडवा लाग्यां. ते मनथी विचारवा लागी, “आ आज कारण विना पति मारा पर कां रूठ्या ? जन्मारामां य में कोई अपराध नथी कर्यो, तो ये मने घरमांथी काही मूके छे. हुं हमेशां मारा पतिने प्राणथी पण प्रिय हती. (पण हवे) विषलता होउं तेम मारा प्रत्ये तेमणे जोयु." सिंह नजरे पडतां भयग्रस्त बनेली हरिणीनी जेवी ते, तावे तपता माणसनी जेम, दीर्घ निःश्वास मूकवा लागी. सुपात्रने दीधेला उत्तम दाननी जेम तेनी ते रात्रीनो केमे य अंत आवतो न हतो. घणी ज दुःखात अने मानभंग थयेली एवी तेनी रात विचार करता करतां पूरी थई. चंगनो पराजय करी सूर्य ऊग्यो, (अने) रतिभवनमाथी ते बहार नीकली.
__ कडवक १४ ___ रतुमडां नयन वाली, निस्तेज वदनवाळी, हास्य विनानी, निःश्वास मूकती, नष्ट थयेली कांतिवाळी, करुण रीते रडती, उद्विग्न, दीन एवी ते(यशोमती)नी आखी रात्री (जेमतेम)वीती. आभरण विनानी ते, जेनां फूल चूंटी लीधा छे तेवी कुंदलतानी डाळी जेवी वरवी (लागती हती). ज्यारे य शो म तीने आवी अवस्थामां जोई त्यारे ध न श्री ने शोकनी जेम हृदयमां संतोष थयो. (य शो म ती बोली,) 'तमारा भाईए मार मारीने करुण रीते रडती मने घरमांथी काढी मूकी. ए निर्लज खराब वेण शा कारणे बोले छे ते हुं हजी पण जाणती नथी.” (धन श्री बोली,) "बेटा रड नहीं. घडीक शांति राख." तेणे भाईने बोलावीने कडं, “धन दत्त, मने चोक्खेचोक्खं कहे, य शो म ती ए तारो शो अपराध कर्यो." नानो भाई कहे, "एनुं आचरण स्वच्छंदी छे, चारित्र्य खराब छे, ए शीलविनानी छे. रात्रे तें ज कहेलुं के (ए) परपुरुष तरफ जोनारी (अने) दोपित छे. परलोकने अवगणती, दृढ चारित्र्य विनानी, उद्वेगना करंडिया समी दुष्ट स्त्रीने - अने फूटल वासणने-घरमा राखीने शुं करे ?"
कड व क १५ "धोळाने काळु ने काळाने धोढुं हुं कहुं, तो ये आ बधु मानी ले छे. केम के स्त्री तरफ अनुपम प्रेम छतां ये मारो भाई कसोटीमा टकी रह्यो": आम विचारीने धन श्रीए कह्यु, "भाई, तारी वहुने आवो कुशल धर्मोपदेश में आप्यो तेथी झुं ते खंडित चारित्र्य वाळी थई गई? (तारी) वहु निर्दोष, महासती, विनयवंती ने कुळy भूषण छे ते तुं जलदी ध्यानमां ले." विचक्षण धन दत्ते तरत ज सुंदर यशोमती ने प्रसन्न करी. पछी बीजे दिवसे मीठाबोली धन श्री यशोदा नो पति सांभळे ते रीते स्पष्ट शब्दोमां यशो दाने कहेवा अने दोष आरोपवा लागी, "अली यशोदा, मारूं कहेवू सांभळ. नारक अने तिर्यंच (योनिओथी) भरपूर एवा आ जगतमा मनुष्यजन्म घणा पुण्ये करीने मळे छे. (एटले) ते (मनुष्यजन्म) पामीने निष्कलंक धर्म आचरवो. निर्मळ कुळने दूषित करती, सुखनो साव नाश करती, सगांस्नेहीने लज्जास्पद, बहु दुःख पमाडती एवी चोरी करीने (तुं) पाप वधारती नहीं."
कड व क १६ आवा वचनथी जेने कोपने लीधे प्रस्वेद व्यो छे एवो यशो दानो पति आम विचारवा लाग्यो, "मारे त्यां एक लाख भार सोनू, असंख्य इंद्रनीलमणि ने मरकत, परवाळां, कर्केतन, चकचकता हार ने वीजळी जेवां किरणोथी झगमगता दोरा छे; कुंडळ, मणिजडित नूपुर अने कंकण छे; बहु मूल्यवान जातजातनां आभूषणो छे; (वळी) केसर, कस्तूरी, चंदन अने बहु ज प्रशस्त वस्त्रो (पण) घणांधणां छे. (आमाथी)जे जे घरमां देखातां नथी, ते ते यशो दाए ज चोयां छे. ए हजी पण चोरपणुं करे छे, एटले ज ध न श्री (तेने) शिखामण दे छे." (पछी)