________________
१२२
अनेकान्तजयपताका... अस्त्वेवमपि को दोष इति चेत् । निवृत्तेदानीमिन्द्रियज्ञानपार्ता, अभिधानविशेषस्मृतेरयोगात् , सति ह्यर्थदर्शनेऽर्थसनिधौ दृष्टे शब्दे ततः स्मृतिः स्यात्, अग्निधूमवत् । न चायमशब्दमर्थ पश्यति, अपश्यन् न शब्दविशेषमनुस्मरति, अननुस्मरन योजयति, अयोजयन्न प्रत्येति, इत्यायातमान्ध्यमशेषस्य जगतः। अभिपतन्नेवार्थः प्रबोधयत्यान्तरं संस्कारं, तेन स्मृतिः, नार्थदर्शनादिति चेत्। न, तत्संबन्धस्यास्वाभाविकत्वात् , समयादर्शनेऽभावात् , पुरुषच्छातोऽर्थानां स्वभावापरावृत्तेर्न समयकालोत्पत्तिः, स्वभावस्य परावृत्तौ च तस्य तादात्म्यात्, अन्यस्यासमयदर्शिनोऽपि स्यात्, न हि प्रतिपुरुषमर्थानामात्मभेदः, नैरात्म्यप्रसङ्गात्, आस्मास्थितेरभावात् । तस्मादयमशब्दसंयोजनमेवार्थ पश्यति दर्शनादिति ॥ - अस्तु भवत्वेतत्, एवमपि को दोष इति चेत् । एतदाशङ्कयाहनिवृत्तेत्यादि। निवृत्तेदानीमिन्द्रियविज्ञानवार्ता । कस्माद् निवृत्तेत्याहअभिधानविशेष इत्यादि । अभिधानविशेषो योऽर्थस्तदानीं प्राह्य. स्तस्य यो वाचकः शब्दस्तत्र स्मृतिस्तस्याः स्मृतेरयोगात् । कथमयोग इत्याह- सति ह्यर्थदर्शन इत्यादि । यस्माद् व्यवहारकाले सत्यभिधेयार्थदर्शने तदभिधायिन्यभिधाने स्मरणं भवति । तत्रापि न सर्वस्य शब्दस्पत्याह- अर्थसंनिधौ संकेतकाले, दृष्टे शब्द इति, तत इत्यर्थदर्शनात्, स्मृतिः स्याद् नान्यथा। निदर्शनमाह- अग्निधूमवत् । यथाऽग्निधूमयोः संबन्धज्ञस्यानिदर्शने धूमे स्मृतिर्भवति, धूमदर्शने चाग्नौ स्मृतिः, तद्वदत्राप्यवसेयम् । स्यान्मतम्-अर्थ तर्हि दृष्टा शब्दं स्मरिष्यतीत्याह । न चायमित्यादि । न खल्वयं सविकल्पकप्रत्यक्षवादी, शब्द. रहितमर्थ पश्यति, स्वाभिधानविशेषणापेक्षा एवार्था विज्ञानैर्व्यवसीयन्त इति नियमात् । ततः को दोष इत्याह- अपश्यन् न शब्दविशेषमनुस्मरति 'नियमेन' इति शेषः, यस्मादर्थदर्शनं शब्दविशेषस्मृते हेतुः, सा च तेन व्याप्ता, कारणं निवर्तमान कार्य निवर्तयति । भवतु
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org