________________
अधिकार २ / श्लोक ५०-५९ / जलपूजायां रससारकथा
१२७
तुह दंसणेण सामिय, मज्झ पणट्ठाई असुहकम्माई। किं गरुडदंसणेणं, नासंति न विसहरकुलाई ॥१३४॥ तुह पूयामेत्तेणवि, जीवा पावंति सयलरिद्धीओ। अहवा सुयणमि कयं, थोपि अणंतगुणफलयं ॥१३५॥ दिढे तुमंमि संपइ, मणाओ मह नाह विहलिओ मोहो। किं न विलिजंतऽहवा हिमाइं रविकरपरद्धाई ॥१३६।। जो तुह रूवं सामिय, पेच्छंति सिणिद्धमंथरच्छीहि । ते पेच्छिज्जंति इह, साणंदं तिहुयणसिरीए ॥१३७॥ पूइज्जसि जेहि तुमं, सुरहिवरकुसुमगंधमाईहिं । ते सव्वत्थवि जयगुरू!, वरपूयाभायणं होति ।।१३८॥ भत्तिभरनिन्भरंगा, नमंति जे तुम्ह पायपउमाई । ते सयलसुरवरेहिं वि, नाह नमिजंति अणवरयं ॥१३९।। जे पई थुणंति सामिय ! गंभीरपयत्यविरइयजएहिं । ते धुव्वंति सुरेहिंवि, उत्तमपयसंठिया पुरिसा ॥१४॥ ससिसंखछत्तसत्थिय-कलसंकुसलंछियाण सुहयाण । वरमंगलनिलयाणं, नमो नमो तुज्झ पायाणं ॥१४१॥ सुरनरपहुपणयाणं, सरणागयवज्जपंजरसमाणं । पणयजणसुहयराणं, नमो नमो तुब्भ चलणाणं ॥१४२॥ तह पसियसु सामि तुमं, पणईयाण कापपायव जिणिंद ! ।
आसंसारं जह तुह करेमि पयपूयणं अहयं ॥१४३॥ एवं स्तुत्वा जिनाधीशं, सद्भक्त्या कुन्दकन्दली । निष्क्रान्तातीवसानन्दा जिनमन्दिरमध्यत: ॥१४४|| गता राज्ञः सकाशे सा, निषण्णा च तदन्तिके । ततस्तत्र जनै: सर्वैः, कृता पूजा विशेषत: ॥१४५॥ एवं तत्र नराधीश:, समं लोकैर्महर्द्धिभि: । कारयित्वा जिनस्नात्रं, निजमन्दिरमागतः ॥१४६।। जिनपूजाफलं तादृ-'दृष्ट्वा तत्र जनो बहुः । श्रीमजिनेन्द्रपूजायां, यत्नं चक्रे विशेषतः ॥१४७॥ अथासौ नरनाथस्य, मन्दिरे कुन्दकन्दली । अमन्दानन्दसन्दोह-मना पूर्णमनोरथा ॥१४८॥ त्रिसन्ध्यं पूजयन्ती च, जैनबिम्बानि भावत: । कुर्वन्ती श्रावकं धर्मं, शृण्वन्ती च जिनागमम् ॥१४९।। विदधती वरवात्सल्यं, सदा साधर्मिके जने। धर्मतत्त्वं च पृच्छन्ती, गमयामास वासरान् ॥१५०॥ प्राचीनभवसम्बन्धि-तीव्रदुःखपरम्पराम् । स्मृत्वा स्मृत्वा ददौ नैव, कामभोगेषु सा मन: ॥१५१॥ निर्विण्णा कामभोगाच्च, सुव्रतार्यासमीपके । जग्राह विधिना दीक्षां, सर्वकर्मक्षयङ्करीम् ॥१५२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
